Kilimandżaro, najwyższa góra Afryki i czwarta najwyższa góra Siedem szczytów, jest uważana za najwyższą wolnostojącą górę na świecie, wznoszącą się na 4600 metrów od podstawy do szczytu. Kilimandżaro to także najważniejsza góra Afryki.
- Podniesienie: 19340 stóp (5895 metrów)
- Rozgłos: 19308 stóp (5885 metrów); Najwybitniejsza góra w Afryce.
- Lokalizacja: Tanzania, Afryka Wschodnia
- Współrzędne: -3.075844 S / 37.353312 E lub 03°04′33″ S / 37°21′12″ E
- Pierwsze wejście: Hans Meyer (Niemcy), Yoanas Kinyala Lauwo (Tanzania) i Ludwig Purtscheller (Austria) 5 października 1889 r.
Znaczenie nazwy góry
Znaczenie i pochodzenie nazwy Kilimandżaro są nieznane. Uważa się, że nazwa jest kombinacją słowa suahili Kilima, co znaczy „góra” i słowo KiChagga Njaro, luźno tłumaczone jako „biel”, dając nazwę Biała Góra. Imię Kibo w KiChagga oznacza „cętkowany” i odnosi się do skał widzianych na polach śnieżnych. Imię Uhuru tłumaczy się jako „wolność”, nazwa nadana dla upamiętnienia niepodległości Tanzanii od Wielkiej Brytanii w 1961 roku.
Trzy stożki wulkaniczne
Kilimandżaro składa się z trzech różnych stożków wulkanicznych: Kibo 19340 stóp (5895 metrów); Mawenzi 16896 stóp (5149 metrów); i Shira 13.000 stóp (3962 metrów). Szczyt Uhuru to najwyższy szczyt na krawędzi krateru Kibo.
Uśpiony stratowulkan
Kilimandżaro to gigantyczny stratowulkan, który zaczął formować się milion lat temu, gdy lawa wylała się ze strefy Rift Valley. Góra została zbudowana przez kolejne strumienie lawy. Dwa z jego trzech szczytów – Mawenzi i Shira – wymarły, podczas gdy Kibo, najwyższy szczyt, jest uśpiony i może ponownie wybuchnąć. Ostatnia poważna erupcja miała miejsce 360 000 lat temu, podczas gdy ostatnia aktywność miała miejsce zaledwie 200 lat temu.
Kilimandżaro traci lodowce
Kilimandżaro ma 2,2 kilometra kwadratowego lodu lodowcowego i szybko go traci z powodu globalnego ocieplenia. Lodowce skurczyły się o 82 procent od 1912 roku i spadły o 33 procent od 1989 roku. Może być wolny od lodu w ciągu 20 lat, co dramatycznie wpłynie na lokalną wodę pitną, nawadnianie upraw i elektrownie wodne.
Park Narodowy Kilimandżaro
Kilimandżaro leży na terenie Parku Narodowego Kilimandżaro o powierzchni 756 kilometrów kwadratowych, wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i jest jednym z niewielu miejsc na ziemi, które obejmuje każdą ekologiczną strefę życia, w tym tropikalną dżunglę, sawannę i pustynię, lasy górskie, rośliny subalpejskie i strefę alpejską powyżej linia lasu.
Pierwsze wejście w 1889 r.
Kilimandżaro zostało po raz pierwszy zdobyte 5 października 1889 roku przez niemieckiego geologa Hansa Meyera, zwiadowcę Marangu Yoanasa Kinyalę Lauwo i Austriaka Ludwiga Purtschellera. Po zdobyciu szczytu Meyer napisał później, że wydali „trzy głośne okrzyki, a na mocy mojego prawa jako jego pierwszy odkrywca ochrzcił to dotychczas nieznane – najwznioślejsze miejsce w Afryce i Cesarstwie Niemieckim – Kaiser Wilhelm Szczyt."
Wspinaczka na Kili to nietechniczna, ale wymagająca wędrówka
Wspinaczka na Kilimandżaro nie wymaga wspinaczki technicznej ani doświadczenia alpinistycznego. To tylko długa wędrówka od bazy do szczytu. Niektóre części góry wymagają podstawowe umiejętności kodowania (tj. Barranco Wall), ale ogólnie każdy, kto ma przyzwoitą kondycję, może wspiąć się na Kilimandżaro.
Wysoka wysokość może powodować ostrą chorobę górską
Wyzwaniem jest wysokie wzniesienie góry. W wysokich górach trasy na Kilimandżaro mają profile szybkiego wznoszenia. Możliwości aklimatyzacji są stosunkowo niewielkie, dlatego częstość występowania ostra choroba górska (AMS) jest raczej wysoki. Niektóre badania pokazują, że nawet 75 procent wędrowców w nocy szczytowej cierpi na łagodne i umiarkowane formy AMS. Zgony na Kilimandżaro są często spowodowane niewłaściwą aklimatyzacją i wystąpieniem ciężkiej choroby wysokościowej, a nie upadkami.
Wspinaj się tylko z przewodnikiem
Kilimandżaro nie jest szczytem, na który można wejść samemu. Obowiązkowe jest wspinanie się z licencjonowanym przewodnikiem i noszenie sprzętu przez tragarzy. Podtrzymuje to lokalną gospodarkę i pozwala lokalnym mieszkańcom czerpać korzyści z turystyki.
Czasy szybkiego wznoszenia
Najszybsze wejście na Kilimandżaro to rekord, który jest wielokrotnie łamany. Od 2017 r. rekord jest utrzymywany przez szwajcarskiego biegacza górskiego Karla Egloffa w czasie 4 godzin i 56 minut, a łącznie ze zjazdem, jego całkowita podróż w obie strony wyniosła 6 godzin, 42 minuty i 24 sekundy. Poprzedni rekord należał do hiszpańskiego biegacza górskiego Kiliana Jorneta, który w 2010 roku wszedł na szczyt w ciągu 5 godzin, 23 minut i 50 sekund; pobicie o minutę poprzedniego rekordu wspinaczki kazachskiego biegacza górskiego Andrzeja Puchinina. Po krótkiej przerwie na szczycie Jornet zbiegł z góry z zawrotną prędkością 1:41, aby uzyskać całkowity rekord wznoszenia i zjazdu wynoszący 7 godzin i 14 minut. Tanzański przewodnik i biegacz górski Simon Mtuy jest właścicielem rekordu w samodzielnym wspinaniu się z własnym jedzeniem, wodą i odzieżą, podczas 9-godzinnej i 19-minutowej podróży w obie strony w 2006 roku.
Najmłodszy wspinacz na Kilimandżaro
Najmłodszą osobą, która wspięła się na Kilimandżaro jest Keats Boyd, Amerykanin, który wspiął się na szczyt Uhuru w wieku 7 lat. Imponujące jest to, że udało mu się ominąć granicę wieku 10 lat!
Najstarsi wspinacze na Kili
Rekord najstarszego wspinacza jest nieustannie pobijany. Angela Vorobeva trzyma go na początku 2017 roku, osiągając szczyt w wieku 86 lat, 267 dni i przeżywszy oblężenie Leningradu w 1944 roku. Rekord przez pewien czas był utrzymywany przez 85-letniego Szwajcara Kanadyjczyka Martina Kafera, który osiągnął szczyt Uhuru Peak w 2012 roku wraz ze swoją żoną Esther, która jako najstarsza kobieta wspięła się na Kilimandżaro 84. Jednak oba ich rekordy spadły.
Niesamowite wspinaczki dla niepełnosprawnych
Urok Kilimandżaro doprowadził do innych niesamowitych wspinaczek. W 2011 roku paraplegik Chris Waddell użył roweru ręcznego, aby wspiąć się na szczyt. Sparaliżowany od pasa w dół, Waddell potrzebował sześciu i pół dnia i 528 000 obrotów na swoich specjalnie skonstruowanych kołach, aby dotrzeć do Dachu Afryki. Po tym niesamowitym osiągnięciu w 2012 roku Kyle Maynard z poczwórną amputacją, który wczołgał się po kikutach rąk i nóg na szczyt, zajęło mu 10 dni.
Góra Meru jest w pobliżu
Mount Meru, stożek wulkaniczny o wysokości 14980 stóp, leży 45 mil na zachód od Kilimandżaro. Jest to aktywny wulkan; ma czapkę śnieżną; leży w Parku Narodowym Arusha; i jest często zdobywany jako szczyt treningowy dla Kilimandżaro.
6 tras na szczyt Kili
Sześć oficjalnych tras prowadzi na szczyt Kilimandżaro.
- Trasa Lemosho i Trasa Shira rozpoczynają się po zachodniej stronie góry.
- Trasa Machame i Trasa Umbwe zaczynają się na południowy zachód i dołączają do turystów na trasach Lemosho i Shira drugiego dnia.
- Trasa Marangu, zwana również „trasą Coca-Coli”, zaczyna się na południowy wschód od góry i jest jedyną trasą z noclegami w schroniskach przez cały czas trwania wędrówki. Ma również nieuzasadnioną reputację najłatwiejszej trasy, ale w rzeczywistości ma jeden z najniższych wskaźników sukcesu na szczycie, ponieważ jej profil trasy jest szybki, a końcowe zbocza szczytu są strome.
- Rongai, ostatnia trasa, zaczyna się od północno-wschodniej części Kilimandżaro i jest bardziej płaska, bardziej sucha i mniej ruchliwa niż trasy południowe i zachodnie.
- Na tych trasach są różne warianty. Na przykład Northern Circuit jest popularną alternatywą dla wędrowców na trasie Lemosho, a Western Breach zapewnia wymagającą wspinaczkę z obozu kraterowego dla wędrowców zbliżających się od zachodu lub południowy zachód.
Trasy szturmowe na trzy szczyty
Istnieją trzy główne trasy szczytowe:
- Południowe przejście przez obóz Barafu i Stellar Point (używane przez wędrowców na szlakach Lemosho, Shira, Machame i Umbwe).
- Wschodnie przejście przez Gilman’s Point (używane przez wędrowców Marangu, Rongai i Northern Circuit).
- Techniczny Western Breach, z którego korzystają głównie doświadczeni wędrowcy, którzy zbliżają się od strony zachodniej i południowej.
- Trasa Mweka służy wyłącznie do zjazdów.
Przewodniki po Kilimandżaro
Jeśli marzysz o wspinaczce na Kilimandżaro, rozważ te przewodniki, dostępne na Amazon.com.
- Kilimandżaro i góra Kenia autorstwa Camerona Burnsa
- Kilimandżaro: Przewodnik trekkingowy na najwyższą górę Afryki autorstwa Henry'ego Stedmana
- Odkrywaj Kilimandżaro Jacquetta Megarry
Dzięki Markowi Whitmanowi z Przewodnik po Kilimandżaro za podanie niektórych faktów w tym artykule.
