Kolory trzeciorzędne to kolory pośrednie, które powstają przez zmieszanie równych stężeń koloru podstawowego z sąsiadującym z nim kolorem drugorzędnym na kole kolorów.
Istnieją trzy podstawowe kolory - czerwony, żółty i niebieski; trzy kolory drugorzędne (zrobione ze zmieszania dwóch kolorów podstawowych w równych stężeniach) - zielony, pomarańczowy i fioletowy; oraz sześć kolorów trzeciorzędnych - czerwono-pomarańczowy, żółto-pomarańczowy, czerwono-fioletowy, niebiesko-fioletowy, żółto-zielony i niebiesko-zielony. Tradycyjnie nazywa się kolor trzeciorzędny, zaczynając od koloru podstawowego jako pierwszego, a następnie koloru drugorzędnego, oddzielonych myślnikiem.
Kolory trzeciorzędne to stopnie między kolorami podstawowymi i wtórnymi w 12-częściowym kole kolorów. 12-częściowe koło kolorów składa się z kolorów podstawowych, drugorzędnych i trzeciorzędnych, jak pokazano na rysunku, z #1 reprezentuje kolory podstawowe, #2 reprezentuje kolory drugorzędne, a #3 reprezentuje kolory trzeciorzędne. 6-częściowe koło kolorów składa się z kolorów podstawowych i dodatkowych, a 3-częściowe koło kolorów składa się z kolorów podstawowych.
„Dostosowując proporcje kolorów podstawowych i drugorzędnych, możesz stworzyć szeroką gamę subtelnych kolorów. Dalsze kolory pośrednie można uzyskać, wielokrotnie mieszając każdą sąsiednią parę, aż uzyskasz prawie ciągłe przejście kolorów”. (1)
Używanie trzeciorzędów do pomocy w mieszaniu kolorów
Pierwsze koło barw zostało stworzone przez Sir Isaaca Newtona w 1704 roku po tym, jak odkrył widzialne widmo białego światła słonecznego, gdy przeszło ono przez pryzmat. Widząc sekwencję czerwonego, pomarańczowego, żółtego, zielonego, niebieskiego, indygo i fioletowego (znanego jako akronim ROY-G-BIV), Newton ustalił, że czerwony, żółty i niebieski to kolory, z których wszystkie inne kolory zostały wyprowadzone i stworzyły koło kolorów na tym założeniu, odwracając kolejność kolorów z powrotem na siebie, aby utworzyć koło i pokazać naturalny postęp zabarwienie.
W 1876 Louis Prang rozwinął teorię koła kolorów, tworząc koło kolorów, które znamy najbardziej dzisiaj, uproszczoną wersję czystych odcieni widma (nie odcienie, tony lub odcienie), aby wyjaśnić teorię kolorów i służyć jako narzędzie dla artystów, aby zrozumieć, jak lepiej mieszać kolory i tworzyć kolory, które chcą.
Zrozumiano, że kolory odnoszą się do siebie na dwa różne sposoby: albo kontrastują, albo harmonizują. Koło kolorów pomaga nam zwizualizować wzajemne relacje kolorów na podstawie ich pozycji na kole kolorów względem siebie. Te kolory, które są bliżej siebie, są bardziej kompatybilne i lepiej harmonizują, tworząc bardziej intensywne kolory po zmieszaniu razem, podczas gdy te, które są bardziej oddalone, są bardziej kontrastowe, tworząc bardziej neutralne lub nienasycone kolory po zmieszaniu razem.
Kolory, które sąsiadują ze sobą, nazywane są analogiczne kolory i harmonizują ze sobą. Te, które są naprzeciw siebie, nazywane są uzupełniający zabarwienie. Te kolory po zmieszaniu razem dają brązowawy odcień, a jeden dopełniacz może być użyty do zneutralizowania lub odsączenia drugiego.
Na przykład, aby utworzyć trzeciorzędowy kolor z żółtym, możesz połączyć go z drugorzędnym kolorem między żółtym a czerwonym, który jest pomarańczowy, aby uzyskać żółto-pomarańczowy lub z drugorzędnym kolorem między żółtym a niebieskim, który jest zielony, aby uzyskać żółty zielony.
Aby zmniejszyć nasycenie żółto-pomarańczowego, zmieszaj go z jego przeciwieństwem, niebiesko-fioletowym. Aby zmniejszyć nasycenie koloru żółto-zielonego należy zmieszać go z jego przeciwieństwem, czerwono-fioletowym.
Jeśli próbowałbyś mieszać intensywną zieleń, użyłbyś chłodnego żółtego, takiego jak żółte światło Hansa i ciepły niebieski, taki jak modry ponieważ są bliżej siebie na kole kolorów. Nie chciałbyś użyć koloru żółto-pomarańczowego, takiego jak żółto-pomarańczowy azowy i ultramaryna ponieważ są bardziej od siebie oddalone na kole kolorów. Te kolory mają domieszkę czerwieni, łącząc w ten sposób wszystkie trzy podstawowe kolory w jedną mieszankę, dzięki czemu końcowy kolor jest nieco brązowo- lub neutralnie zielony.
Pamiętaj, że im bliżej różnych kolorów znajdują się na kole kolorów, tym bardziej są one kompatybilne i tym bardziej intensywny będzie wynikowy kolor po zmieszaniu kolorów.
Definicja trzeciorzędu na podstawie trójkąta Goethego (rzadziej używane)
W 1810 r. Johan Wolfgang Goethe zakwestionował założenia Newtona dotyczące kolorów i związków kolorów i opublikował własne Teorie na temat koloru na podstawie postrzeganych psychologicznych efektów koloru. w Trójkąt Goethego trzy kolory podstawowe - czerwony, żółty i niebieski - znajdują się na wierzchołkach trójkąta, a kolory drugorzędne są w połowie długości krawędzi trójkąta. Różnica polega na tym, że trzeciorzędne są neutralny kolorowe trójkąty utworzone przez połączenie koloru podstawowego z kolorem wtórnym przeciwieństwo to raczej niż przylegający do niego. Ponieważ łączy ona wszystkie kolory podstawowe, rezultatem jest odmiana brązu i zupełnie inna niż powszechnie stosowana definicja koloru trzeciorzędowego, która jest bardziej przydatna dla malarzy. Wręcz przeciwnie, tercjarze Goethego są tym, co malarze powszechnie znają jako neutralne kolory.
BIBLIOGRAFIA
1. Jenningsa, Szymonie, Kompletny Podręcznik Artysty, Ostateczny Przewodnik po Rysunku i Malowaniu, P. 214, Chronicle Books, San Francisco, 2014.
