Najważniejsze komiksy Lexa Luthora

Komiksy akcji #23 (1940)

Lex Luthor jest prawdopodobnie najsłynniejszym supervillainem w historii, ale jego początki były bardzo skromne. Na początku był zwykłym szalonym naukowcem z planami przejęcia świata. „Action Comics #23” ma po raz pierwszy występ Lexa Luthora. Clark Kent i Lois Lane robią reportaże w Europie Wschodniej. Nagle, badając europejską wojnę, jeden z negocjatorów pokojowych zostaje wysadzony w powietrze i okazuje się, że szalony geniusz o imieniu „Luthor” próbuje zabić negocjacje pokojowe.

Opowieść przedstawia zupełnie inną wersję Lexa Luthora, niż moglibyśmy później zobaczyć, ale rdzeń postaci jest tutaj. Oprócz pełnej głowy kręconych rudych włosów, nadal jest Lexem Luthorem. Jego plan to nic innego jak dominacja nad światem, aby podsycić jego ogromne ego. Opisuje siebie jako zwykłego człowieka, ale z mózgiem supergeniusza. Ma cuda naukowe. To zabawne, że ma akcent z Bronxu. To krótka historia, ale pełna nasion wielkości.

Komiksy przygodowe #271 (1960)

Do „Adventure Comics #271” superzłoczyńca był znany tylko jako Luthor. Ten komiks zmienił to wszystko i nadaje mu imię. Wiele postaci we wczesnych latach komiksów ma imiona z aliteracją, więc nie jest niespodzianką, że obie imiona zaczynają się od tej samej litery.

w Smallville, młody Lex Luthor uwielbia Superboya, ale dziwny wypadek w laboratorium sprawia, że ​​Luthor jest łysy i nienawidzi Supermana. Najwspanialszą rzeczą w tej historii jest to, że wydaje się to tak nieprawdopodobne. Lex i Superboy są najlepszymi przyjaciółmi? Najsłabszą częścią jest liczba zbiegów okoliczności, które napędzają historię.

Luthor jest nowym chłopcem w mieście i jeździ buldożerem. Właśnie wtedy meteor Kryptonite spada tuż przed Superboyem. Superboy mówi, że umrze, więc Luthor wpycha go w ruchome piaski, które są akurat kilka metrów dalej. Ironia polega na tym, że Luthor ratuje swojego największego wroga!

Z wdzięczności Superboy buduje mu laboratorium. W podziękowaniu za laboratorium Lex przygotowuje lekarstwo na Kryptonite. Kiedy wybucha pożar, Superboy go zdmuchuje i przypadkowo rzuca kwasem na Lexa. Najbardziej nierealne jest to, że po wypadku przemienia się w Luthora. Natychmiast używa swojego geniuszu do zła. Jego nierozsądna i paranoiczna nienawiść do Superboya zaczyna się automatycznie. Potem jego próby pomocy miastu przez swoją „nieostrożność” prawie je zniszczyły. Ironia tego wszystkiego jest wielka, więc warto to przeczytać.

W ostatnim zdaniu Superboy zastanawia się, czy Luthor będzie „wielkim naukowcem… czy przestępcą”.

Superman #149 (1961)

Kiedy Luthor opracowuje lekarstwo na raka, wygląda na to, że odwrócił nowy liść. Ale czy to wszystko podstęp, żeby zabić Supermana? Mimo że tytuł #149 to „Śmierć Supermana”, Clark Kent oczywiście nie został zabity w tym numerze. Sprzedawanie komiksów to klasyczna hiperbola komiksowa. Ten numer, napisany przez Jerry'ego Siegela i narysowany przez Curta Swana, mówi jednak wiele o Luthorze.

Po pierwsze, jest geniuszem, który przypadkowo leczy raka w ramach spisku mającego na celu zabicie Supermana. Luthor zawsze był pokazywany jako człowiek o ogromnej mocy mózgu. To właśnie ten intelekt sprawia, że ​​jest wyzwaniem dla Supermana. Zawsze snuje złożone plany przeciwko wrogowi i jest dwa kroki do przodu.

Po drugie, jest gotów zrobić wszystko. Wyleczy nawet raka, by mieć szansę zabić Supermana. To dążenie do czynienia zła sprawia, że ​​Lex Luthor jest tak niebezpieczny. Nie może powstrzymać się od podążania ścieżką zła, bez względu na to, co robi. To jedna z najwspanialszych opowieści Lexa Luthora „przedkryzysowych” i powinna być przeczytana przed innymi. Doskonale nadaje ton postaci.

Superman #164 (1963)

Napisany przez wielkiego pisarza science-fiction Edmonda Hamiltona, napisany ołówkiem przez Curta Swana i napisany tuszem przez George'a Kleina, ten komiks jest wymieniony w „Superman: The Greatest Stories Ever Told, Volume 1, Superman vs. Lex Luthor”. Tutaj Lex Luthor wyzywa Supermana na pojedynek jeden na jednego bez jego supermoce na planecie z czerwonym słońcem. Kiedy ludzie widzą Luthora w pozytywnym świetle za przyniesienie im utraconej technologii, staje się on nieprawdopodobnym bohaterem.

Chociaż istnieje wiele historii, w których superman i Luthor walczą, ta jest najbardziej przejmująca. Naukowy geniusz Luthora jest w pełni sił, gdy buduje pojazd ucieczkowy z więziennej maszyny stemplującej i z łatwością używa różnych starożytnych broni. To jedna z pierwszych historii, która pokazuje, że Luthor ma dobrą stronę, ponieważ zaczyna cieszyć się pochwałami, które do niego docierają.

Ostatni panel jest najbardziej wzruszający, ponieważ Luthor po raz pierwszy lubi wracać do więzienia.

Superman #416 (1985)

Pisarz Elliot S. Maggin jest wielkim fanem fizyka Alberta Einsteina i „Supermana #416” (napisany ołówkiem przez Curta Swana, tuszem autorstwa Ala Williamsona, pokolorowane przez Gene D'Angelo) to jedna z wielu historii, które stawiają geniusza w centrum scena.

Superman zauważa, że ​​Lex Luthor ucieka z więzienia i co roku 14 marca odwiedza niewytłumaczalne miejsca, by odkryć, że nawet taki zły umysł jak Luthor ma bohatera w postaci Alberta Einsteina. Genialny Maggin pisze wspaniałą grę w kotka i myszkę, w której Superman jest zmuszony wejść do umysłu Luthora. Po raz kolejny widzimy, że Luthor nie jest stereotypowym złoczyńcą, ponieważ roni łzę za jedyny umysł, którego kiedykolwiek szanował.

Człowiek ze stali nr 4 (1986)

Podczas gdy większość opowieści Johna Byrne'a o mitach o Supermanie już dawno minęła, jego portret Lexa Luthora jako skorumpowanego biznesmena przetrwał próbę czasu. Pomysł przypisuje się Marvowi Wolfmanowi, który zasugerował, że Luthor został „najbogatszym człowiekiem na świecie”.

W „Człowieku ze stali nr 4”, po tym, jak Superman powstrzymuje próbę zakładnika na jachcie Lexa Luthora, upokarza Luthora, aresztując go za zaaranżowanie tego, aby go tam zwabić. W tym jednym wydaniu znajdziesz wszystko, co musisz wiedzieć o nowym Luthorze. Organizuje skomplikowany spisek, by publicznie kupić lojalność Supermana, pokazując jego niezrozumienie natury bohaterstwa. Mimo że Superman setki razy aresztował Luthora w komiksach, tym razem obiecał, że tak będzie po raz ostatni.

Luthor nie jest już szalonym naukowcem, ale szalonym miliarderem. Ten motyw wyznaczył standardy dla Luthora dekady później. Ostatnie przemówienie Luthora do Supermana jest jednym z najwspanialszych w historii i doskonale ustawia ich nową rywalizację.

Człowiek ze stali nr 5 (1986)

Kiedy Lex Luthor próbuje sklonować Supermana w „Człowieku ze stali nr 5”, rezultatem jest niedoskonały i dziwaczny klon, który sieje spustoszenie w całym mieście.

Historia zaczyna się od wspaniałego hołdu dla klasycznego fioletowo-zielonego kombinezonu bojowego Luthora. Początek historii wyjaśnia, dlaczego Superman nie może po prostu aresztować tego Luthora. Jest zbyt sprytny i zaciera ślady. Chociaż nowy Luthor nie jest naukowym geniuszem, pracuje dla niego mnóstwo szalonych naukowców.

Podczas gdy Bizarro w komiksach często jest zły przez przypadek, wzruszający koniec historii sprawia, że ​​zastanawiasz się, czy klon jest tak daleko od Supermana. Chociaż Luthor zamierzał stworzyć złoczyńcę, czy Bizarro pasuje do tego zadania?

Lex Luthor: Biografia nieautoryzowana (1989)

W latach 80. ukazała się książka o żądnym władzy miliarderze Lex Luthor. Nawiasem mówiąc, okładka książki jest stylizowana na „The Art of the Deal” Donalda Trumpa. W „Lex Luthor: Nieautoryzowani” Biografia”, Clark Kent zostaje aresztowany, gdy ciało reportera alkoholika, Petera Sandsa, zostaje… odkryty. Okazuje się, że reporter badał filantropijnego Lexa Luthora i odkrywa szokująco złe sekrety tego człowieka.

Napisane przez Jamesa D. Hudnall, to bardziej kryminał niż opowieść o superbohaterach. Superman pojawia się tylko w jednym panelu. Ale to wspaniała eksploracja starego dobrego Leksa. To kontrowersyjne. Chociaż wielu napisało Luthora jako postać sympatyczną i niezrozumianą, ta książka nic z tego nie robi. W rzeczywistości mówi, że Lex Luthor zawsze był okrutny, nawet jako dziecko. To bezkompromisowe spojrzenie na największego złoczyńcę Supermana.

Wizard Magazine nazwał tę książkę #33 na swojej liście „100 najlepszych pojedynczych komiksów odkąd się urodziłeś”. Stanowi jedną z największych eksploracji zła w komiksach i warto ją wyśledzić.

Superman: Lex Luthor 2000 (2001)

Jest kilka komiksów, w których Lex Luthor zostaje prezydentem Stanów Zjednoczonych. Czemu? Bo to szalony pomysł. Pomysł, że ktokolwiek głosowałby na najbardziej złego człowieka świata na najwyższą pozycję władzy w Ameryce, jest dziwny. Ale jeśli nie wiesz, że Luthor jest zły, ma to sens. Jest po prostu bogatym miliarderem, który ubiega się o urząd.

Cztery opowiadania w „Luthorze 2000” zostały napisane przez Jepha Loeba i Grega Rucka i są bardzo przekonujące. Być może najwspanialszy z nich opowiada historię Supermana, który jest wściekły, że Luthor będzie kandydował na prezydenta, ale nie jest w stanie temu zapobiec. Nawet Superman nie jest większy niż amerykański proces polityczny.

To, co sprawia, że ​​ten komiks jest tak potężny, to uznanie ostatecznej mocy głosowania za coś, co może działać przeciwko najpotężniejszemu superbohaterowi.

Superman: Czerwony syn (2003)

Opowieści z alternatywnej rzeczywistości o Supermanie są powszechne, ale „Superman: Red Son” prowadzi to w zupełnie nowym kierunku.

Mark Millar opowiada niesamowitą opowieść o alternatywnej rzeczywistości, w której Superman ląduje w Rosji i staje się obrońcą socjalizmu. Gdy Związek Radziecki przejmuje władzę nad światem, Lex Luthor stara się bronić USA, dopóki jego pragnienie władzy nie sprowadzi go na ścieżkę zła.

Wspaniałą rzeczą w tej wersji Luthora jest to, że na początku wydaje się, że jest dobry. Role wydają się odwrócone, a Luthor jest obrońcą amerykańskiego stylu. Jest młodym naukowcem pracującym w Star Labs.

W miarę upływu czasu wykorzystuje swój naukowy geniusz, aby stworzyć niektórych z największych złoczyńców Supermana, takich jak Pasożyt i Bizzaro. Przesłanie tej historii jest takie, że Luthor byłby zły bez względu na to, gdzie był i jak zaczął. Na koniec spełnia swoje marzenie z zaskakującymi konsekwencjami.

Superman: Prawo urodzenia #5 (2004)

„Superman: Birthright” to komiks z 12 numerami seria limitowana napisany przez Marka Waida i narysowany przez Leinila Francisa Yu.

Pierwszego dnia Clarka Kenta w Metropolis po raz pierwszy konfrontuje się z Lexem Luthorem jako Superman. Kiedy kilka WayneTech helikoptery szaleją i zaczynają zabijać ludzi, Superman śledzi sygnały do ​​LexCorp i konfrontuje się z nim. Superman wprawia w zakłopotanie „lidera miasta” na pierwszej stronie Daily Planet.

Pierwsze (dorosłe) spotkanie Supermana z Luthorem jest idealne. Waid jest wielkim fanem oryginalny film o Supermanie. Najlepszą częścią jest nawiązanie do „Supermana” z 1978 roku, kiedy nazywa Luthora „chorym maniakiem”, tak jak w filmie. Luthor wciąż jest bystrym biznesmenem, który chce zrobić wszystko, aby zarobić, ale w tej interpretacji jest astrobiologiem i naukowcem. Łączy dwie różne interpretacje Luthora.

Superman: Prawo urodzenia #8 (2004)

Clark rozmawia z ojcem o Smallville High School, do której uczęszcza młody Lex Luthor. Luthor jest unikany przez wszystkich, a jego eksperyment z kryptonitem w tunelu czasoprzestrzennym sprawia, że ​​jest łysy i torturowany.

Luthor okazuje się geniuszem, ale także społecznym odmieńcem, który wywołuje strach u wszystkich wokół niego. Jego rodzice byli chciwi i odlegli, a jego izolacja jest idealnym wyjaśnieniem jego konsekwentnego narcyzmu. W "Adventure Comics #271" jest też kilka wspaniałych ukłonów w stronę oryginalnego pochodzenia Superboya, takich jak Clark's przyjaźń z Luthorem i eksperymentem Kryptonite, który pozostawia go prezesem „Hair Club for Mężczyźni."

Pod koniec opowieści Clark martwi się, że Lex może go rozpoznać. Jego ojciec przypomina mu, dlaczego najmądrzejszy człowiek na świecie nigdy nie pomyślałby, że ktoś ze Smallville jest Supermanem. Ten komiks to cudowna aktualizacja pochodzenia Supermana, ale wciąż oddaje to, co czyni oryginał świetnym.

Superman: Prawo urodzenia #12 (2004)

Luthor zawsze ma wielki plan mistrzowski, a „Prawo urodzenia #12” nie jest wyjątkiem. Plany Luthora dotyczące wykorzystania kryptońskiej technologii do sfingowania wojny z Ziemią. Jego podstęp zostaje ujawniony przez Lois, a Superman ratuje miasto. W ostatnim, desperackim ruchu Lex próbuje zdobyć broń od Kryptona przez tunel czasoprzestrzenny, zanim interweniuje Superman.

To niesamowity komiks, ponieważ litość, jaką czujemy dla Luthora, jest odrzucana przez jego bezwzględność i chciwość. Nawet Superman jest zmuszony przyznać, że samotność Luthora jest jego własnym dziełem.

Ostatni cios jest jednym z najbardziej satysfakcjonujących w historii komiksu. Dodatkowo komiks zamyka historię opowiadaną od dziesięcioleci.

Lex Luthor: Człowiek ze stali (2005)

Lex Luthor zbliża się do ukończenia budowy dużego wieżowca zwanego „Science Spire”, który będzie świadectwem potęgi ludzkiego ducha. Na otwarciu ujawnia sponsorowaną przez LexCorp superbohaterkę o imieniu Hope, która próbuje zastąpić Supermana.

Luthor zawsze miał motywację do zniszczenia Supermana. Ta powieść bada jego skomplikowaną psychologię i strach przed kosmitą z supermocami. Luthor uważa, że ​​walka z Supermanem to walka o ludzkość. W końcu wszystkie szlachetne ambicje Luthora są puste przez fakt, że jest zły, ale to zabawna przejażdżka kolejką górską.

Powieść graficzna „Lex Luthor: Człowiek ze stali” (lub Luthor) była tak popularna, że Komiksy DC zatrudnił zespół Briana Azzarello i Lee Bermejo do napisania powieści z 2008 roku o największym złoczyńcy Batmana, Żartowniś.

Superman gwiazd 5 (2005)

W tym serialu napisanym przez Granta Morrisona Clark Kent idzie do więzienia, aby przeprowadzić wywiad z Lexem Luthorem. Oboje są uwięzieni w więzieniu, gdy pochłaniający energię nikczemnik Pasożyt wpada w szał. Wyczuwa moc Supermana i jest to posiłek, któremu po prostu nie może się oprzeć.

Podczas ucieczki Luthor i Kent rozmawiają o Supermanie. Daje fascynujący argument, że Superman kpi z rasy ludzkiej. Daje świetny pogląd na życzliwe rozumowanie Luthora stojące za zniszczeniem Supermana.

W końcu jego nienawiść do Supermana przekracza wszelkie zrozumienie. Ale pod koniec miniserialu rozumie Supermana lepiej niż kiedykolwiek.

Chociaż ta historia nie wpisuje się w ciągłość komiksu, doskonale pasuje do sposobu myślenia Luthora. „All-Star Superman” zdobył kilka nagród, w tym Eisner Award, Harvey Awards i Eagle Award. To samo w sobie sprawia, że ​​lektura obowiązkowa.