Odwołanie minimalizmu
Po raz pierwszy dowiedziałem się o minimalizmie po obejrzeniu na Netflix w 2016 roku. W tamtym czasie wielu moich przyjaciół, którzy widzieli ten dokument, uznało go za drastyczny lub nierealistyczny, ale mnie zafascynowało poczucie prostoty i spokoju, które wydawało się wnosić w życie ludzi.
Zaledwie dzień po obejrzeniu filmu przeprowadziłem ogromny remont szafy i zapakowałem do samochodu worki na śmieci pełne starych ubrań, aby przekazać darowiznę mojemu lokalnemu sklepowi z używanymi rzeczami. Resztę ubrań trzymałem na wieszaku w nogach łóżka, a wszystkie buty tuż pod nim. Moja szafa była praktycznie pusta, poza kilkoma płaszczami, które wyciągałem tylko w deszczowe dni. Zanurkowałem w minimalistyczny styl życia i nie miałem zamiaru zawracać.
Jako kontynuację filmu dokumentalnego przeczytałem, który nauczył mnie kilku bardzo praktycznych sposobów na wdrożenie minimalizmu w moim życiu zawodowym, osobistym i finansach. Dowiedziałem się, jak zrobić 30-dniową listę, czyli system czekania 30 dni na zakup ubrania, praktykę mającą na celu zminimalizowanie zakupów pod wpływem impulsu. Minimalizm stał się poniekąd moją cechą osobowości. Nie mogłeś mnie zmusić, żebym zamknęła się na temat małych domków lub tego, co było na mojej 30-dniowej liście. Moje wejście w minimalizm ostatecznie nauczyło mnie, jak ważna jest jakość nad ilością i odegrało ogromną rolę w mojej decyzji o zaprzestaniu kupowania szybkiej mody. Niestety moje żarliwe oddanie minimalizmowi było krótkotrwałe.
Trzy lata później przewiń do przodu, a wśród wielu moich znajomych nadal mam tytuł „minimalisty”. I chociaż mam mniejszą szafę niż przeciętny 22-latek, zdecydowanie wypadłem z moich młodych minimalistycznych sposobów. Porzuciłam wieszak na ubrania IKEA i mam teraz szafę i komodę, które są pełne po brzegi. Moje buty stoją podwójnie na stojaku wypchanym na dnie mojej szafy i zwykle trzymam parę lub dwie przy drzwiach w pobliżu wejścia do mojego mieszkania. Nie mam 30-dniowej listy i szczerze mówiąc, nigdy nie widziałbym siebie mieszkającego w małym domu.
Chociaż odcięcie się od szybkiej mody znacznie ograniczyło moją szafę, znalazłam nową bestię, która zastąpi mój nawyk zakupów: oszczędność. Mam dość zły nawyk kupowania przedmiotu z drugiej ręki, ponieważ jest tak tani, nosiłem go tylko raz lub dwa, a następnie wymieniałem go w Buffalo Exchange na kredyt w sklepie. Stało się to błędne koło, które nigdy się nie kończy. Chociaż ten cykl kupowania i odsprzedaży niekoniecznie jest szkodliwy dla ludzi lub środowiska, ja Uznaj, że ta praktyka całkowicie mija się z sensem minimalistycznego stylu życia. Pod wieloma względami wpadłem w podobną pułapkę kupując używane, w którą wpadłem, gdy robiłem szybkie zakupy moda – kupowanie elementów garderoby jako sposób na bycie modnym, a nie kupowanie wysokiej jakości odzieży Naprawdę to kocham potrwa.
Kiedy zaczynam myśleć o tym, jak chciałabym, aby moja wiosenno-letnia garderoba wyglądała, mam nadzieję, że ponownie przyjmę część tego oddania minimalizmowi, który kiedyś miałam. Tym razem jednak chcę przyjąć bardziej realistyczne podejście. Celem niekoniecznie jest bycie „minimalistą” w najbardziej drastycznym tego słowa znaczeniu, ale raczej kształtowanie moich nawyków zakupowych z myślą o jednym.
Myślę, że najważniejszą rzeczą, jeśli chodzi o minimalizm (i ogólnie świadome życie) jest uczciwość. Zaczynam być bardziej szczery wobec siebie, jeśli chodzi o niektóre z moich nawyków zakupowych, które mogą mi nie służyć, ale myślę, że jako społeczności pomocne jest również bycie bardziej szczerym wobec siebie nawzajem.
Najpierw poprosiłem dwóch naszych redaktorów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami z minimalizmem. Obaj wyrazili uznanie dla wartości minimalizmu, ale znaleźli sposoby na zrobienie miejsca dla tych wartości na swój własny, wyjątkowy sposób:
To, co mi się nie podoba, to etykietka „minimalisty”. Czuje się ograniczający i jakby istniały ograniczone zasady.
— Courtney Jay Higgins, zastępca redaktora
Nadal żyję i konsumuję z intencją, ale nie pozwalam sobie już ograniczać się w ten sposób
— Emily Torres, redaktor naczelna
Następnie sięgnąłem poza mury The Good Trade, aby usłyszeć o kolejnych doświadczeniach z minimalizmem od ludzi z naszej społeczności. Zabrałem się do historii na Instagramie The Good Trade i zadałem to pytanie:
Co było dla Ciebie najtrudniejsze w utrzymaniu minimalistycznego stylu życia?
Dla wielu osób utrzymanie minimalizmu było trudne ze względu na finanse:
posiadanie przyjaciół i rodziny, którzy nie praktykują minimalizmu, utrudnia:
negatywna rola mediów społecznościowych i kultury w minimalizmie:
zimna pogoda:
Poczucie winy lub frustracja:
Doszedłem do wniosku, że minimalizm to niezwykle trudny do utrzymania styl życia z wielu powodów, w tym oczekiwań społecznych, barier finansowych i struktur rodzinnych. Jednak wartości minimalizmu są nadal ważne dla tych, którzy chcą prowadzić bardziej świadome życie. Minimalizm u każdego wygląda inaczej i myślę, że w tym tkwi jego piękno. Ważne jest, abyśmy wszyscy robili wszystko, co w naszej mocy, dając sobie po drodze łaskę.
I pamiętaj: czasami dobrze jest być złym minimalistą.
