Zostałem reporterem wiadomości dla Korpusu Piechoty Morskiej na początku lat 70-tych. Jestem teraz na emeryturze iw wolnym czasie piszę na różne tematy.
Nasze mechanizmy obronne
Istnieje wiele sposobów na uniknięcie stresu. Niektóre przybierają postać mechanizmów obronnych. Inni wykorzystują sport, hobby, podróże, czytanie, filmy i wiele innych zajęć w celu krótkotrwałego uwolnienia. Jednak niektóre mogą być szkodliwe emocjonalnie, powodując szkody i zniekształcenia w naszych relacjach. Są one określane jako mechanizmy obronne. Mechanizmy obronne dotyczą szerokiego zakresu reakcji, od lęku po niepewność.
Niektóre mechanizmy obronne są w rzeczywistości systemami ochronnymi. Często konflikty same się rozwiązują, ale nie zawsze. Na szczęście nasz organizm posiada mechanizmy obrony przed nieprzyjemnymi uczuciami, wspomnieniami i niepokojem.
W wielu przypadkach mechanizmy obronne ostatecznie przechodzą w stan długoterminowego samooszukiwania się. Powoduje to niepokój i wiele innych zaburzeń emocjonalnych. Naszym celem jest żyć realistycznie i wiedzieć, kim są.
Oto najbardziej oczywiste:
- Racjonalizacja.
- Identyfikacja.
- Przemieszczenie.
- Występ.
- Sublimacja.
- Regresja.
- Formacja reakcji.
- Represja.
- Odmowa.
- Tłumienie.
- Intelektualizacja
Racjonalizacja.
Racjonalizacja tworzy fałszywe powody, aby ukryć nasze niedopuszczalne zachowanie. Przykładem może być kradzież od osoby zamożnej i brak wyrzutów sumienia, ponieważ strata byłaby nieistotna. Wiąże się to ściśle z zaprzeczeniem. Zamiast stawić czoła odrzuceniu lub obwinianiu, po prostu zrewidują swój punkt widzenia.
Identyfikacja.
Identyfikacja to sposób na wzmocnienie poczucia własnej wartości poprzez nawiązanie wyimaginowanego lub rzeczywistego połączenia z osobą lub grupą. Dołączanie do drużyny sportowej lub braterstwa to tylko niektóre przykłady.
Przemieszczenie.
Przemieszczenie przenosi uczucia emocjonalne, takie jak gniew, na inny cel. Na przykład ojciec wpada w złość i wyładowuje swoją wrogość na matce. Jak efekt domina. Matka kłóci się z synem, który następnie krzyczy na swoją młodszą siostrę. Innym przykładem może być bokser wybijający torbę.
Występ.
Projekcja to przeniesienie myśli, uczuć lub motywów na inną osobę. Przykładem może być ktoś, kto obwinia innych za bycie wrogim i antagonistycznym. Projekcja jest często używana do złagodzenia poczucia winy. Pozwala im poczuć się jak dobry facet. To nie oni, ale inni powodują problemy. Powszechne jest projektowanie gniewu, zazdrości, dumy i innych perfekcjonistycznych cech na innych.
Sublimacja.
Wiąże się to z klasyfikacją problemów w skrajnych kategoriach. Występuje, gdy sprzeczne emocje przekształcają się w produktywnie ujścia. W skrócie, mechanizmy obronne są powszechnymi sposobami radzenia sobie z nieprzyjemnymi emocjami. Większość badaczy zgadza się, że dojrzałe mechanizmy obronne obejmują intelektualizację, sublimację i racjonalizację.
Regresja.
Regresja to powrót do niedojrzałego zachowania. Przykładem może być nastolatka wpadająca w złość lub powracająca do wcześniejszego etapu niedojrzałości emocjonalnej, w której czuje się bezpiecznie. Jest to często obserwowane u dzieci, które doświadczają traumy, takiej jak przyniesienie nowego dziecka do domu. Dziecko obawia się, że zostaną zastąpione. Mogą powrócić do zachowania podobnego do dziecka, aby otrzymać więcej uwagi.
Formacja reakcji.
Formowanie reakcji to zachowywanie się przeciwnie do tego, jak się naprawdę czuje. Niektórzy stosujący tę strategię agresywnie wyświetlają przeciwny obraz tego, co naprawdę czują. To nie tylko kłamstwo powiedziane innym, ale i samym sobie.
Represja.
Represje są prawdopodobnie najbardziej osobliwe. To po prostu zakopywanie nieprzyjemnych myśli i emocji. Było wiele kontrowersji dotyczących represji. Pojawiły się relacje o wspomnieniach, które nigdy nie miały miejsca. Należy zachować ostrożność w kontaktach z takimi osobami.
Czasami represje mogą być chwilowo przydatne. Umiejętność odcięcia się od pewnych nieprzyjemnych myśli i wspomnień może być cenna. Nie musimy zajmować się nimi wszystkimi na raz. Gdybyśmy to zrobili, mogłoby to spowodować wiele innych problemów, takich jak depresja.
Odmowa.
Wiele emocji i wspomnień jest gromadzonych w nieświadomości. Przykładem może być sytuacja, gdy alkoholicy przekonują się, że nie mają problemu. Spójrzmy na przykład.
Kobieta po trzydziestce wydaje się miła i przyjazna. Nikt by nie uwierzył, że jest naprawdę nieszczęśliwa. Jednak pytana staje się wymijająca, przenosząc rozmowę na inne tematy. Twierdzi, że pochodzi z dobrego domu, miała miłe dzieciństwo i wierzy, że mówi prawdę. Jednak jej rodzina opowiada inną historię. Jej ojciec był fizycznie znęcany. Poradziła sobie z tym problemem, zachowując się przyjaźnie i udając, że negatywne kwestie są nieistotne. Ten wzór może łatwo podążać za kimś w dorosłość.
W końcu stało się jasne, że potrzebne jest profesjonalne poradnictwo dotyczące lęku. Nie zdawała sobie sprawy, że przyczyną jej niepokoju było jej dzieciństwo. Podczas poradnictwa udało jej się zrozumieć przyczynę. Kiedy w końcu nadszedł przełom, powróciły bolesne wspomnienia. Choć nieprzyjemny, był oczyszczający i wyzwalający.
Tłumienie.
To unikanie niewygodnych spraw czy emocji. Ci, którzy stosują tłumienie, są bardziej w kontakcie ze swoim wewnętrznym konfliktem niż ci, którzy stosują represje. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie, którzy praktykują tłumienie, mają gotowe wymówki, dlaczego teraz nie jest dobry czas na zrobienie czegoś. Czasami nazywa się to odwlekaniem emocjonalnym.
Intelektualizacja.
To przeciętna reakcja u osób cierpiących na niską samoocenę. To sposób na uniknięcie świadomości niższości i innych wewnętrznych konfliktów. Odbywa się to za pomocą wyższych poziomów intelektualnego słownictwa, myślenia i dyskusji. Osoby angażujące się w takie filozoficzne i akademickie dyskusje mają tendencję do patrzenia z góry na tych, których czują się mniej intelektualni. Osoby cierpiące na niską samoocenę walczą niestrudzenie próbując zaimponować i przekonać innych o swojej ważności. Na przykład otaczanie się elitą społeczną, kosztownymi dziełami sztuki lub hojne wspieranie organizacji społecznych. Działania te wydają się pozytywne, ale motywowane są chęcią ukrycia prawdy. Trudności w nawiązywaniu przyjaźni są czasami problemem ze strachu przed odkryciem jakiejś ukrytej prawdy.
Penetrujące mechanizmy obronne.
U innych mechanizmy obronne wydają się łatwiejsze do zdiagnozowania. Nie da się pomylić, gdy zaprzecza się prawdzie. Przerzucanie winy lub racjonalizowanie negatywnych działań jest oczywiste. Można powiedzieć, że szukaliśmy prawdy o sobie, ale trudno nam o tym mówić szczerze. Czasami potrzebujemy profesjonalnej pomocy, aby odkryć, jakie mechanizmy obronne są w grze.
Tina 17 października 2018 r.:
To jest po prostu cudowne
Abdelhakim Elbarsza z Bengazi/Libii w dniu 30 sierpnia 2017 r.:
Świetny artykuł! Dziękuję.
