Hoe u een gezonde relatie onderhoudt als u PMDD heeft?

Violet heeft slopende PMDD ervaren en heeft enkele veranderingen in levensstijl aangebracht om de symptomen te verminderen en haar leven te verbeteren.

foto door aarmono

Een paar disclaimers voordat we beginnen

Als je je afvraagt wat premenstruele dysfore stoornis (PMDD) is, kun je veel goede informatie over symptomen, oorzaken, behandelingen, etc. lezen op WebMD.

En als je eenmaal begint te lezen wat ik heb geleerd, denk je misschien: "Oh, ze lijkt het opgelost te hebben." Haha, nee, hou op! Het is absoluut niet waar. Ja, ik heb de dingen beter in de hand dan vroeger, maar ik glibber nog steeds en ben altijd aan het leren.

Ten slotte is dit advies bedoeld voor mensen die een gezonde en ondersteunende relatie hebben. Dit betekent wederzijds respect, een algemeen gevoel van stabiliteit en gedeeld geluk. Deze tips zijn niet bedoeld om vrouwen het gevoel te geven dat ze op hun tenen moeten lopen rond een mogelijk ongezonde of ongeschikte partner. Als dit klinkt zoals jij, dan is misschien je relatie het probleem, niet jij of je PMDD.

Les 1: Uw partner heeft ook zijn eigen problemen

Wanneer je verdrinkt in je eigen angst en wisselende stemmingen, is het gemakkelijk om te vergeten dat je partner misschien zijn eigen innerlijke onrust ervaart.

Als ze iets zeggen als "Ik ben zo moe" of "Ik voel me zo gestrest", is het heel verleidelijk om te reageren met "Ja, ik ook!" want zo voel je je de helft van de maand of langer. Laat uw partner in plaats daarvan weten dat er naar hem is geluisterd door te reageren met iets als "Het spijt me dat u er zo over denkt, kan ik iets doen om te helpen?" en geef ze een mooie knuffel.

Als het de hele tijd over jou gaat, dan is er geen ruimte voor de andere persoon om het gevoel te hebben dat hij ook vrij is om zijn eigen ups en downs te hebben. Leer wat ze nodig hebben als ze down zijn. Hebben ze ruimte nodig of extra genegenheid? Kijk of je dit kunt ontdekken als ze in een goed humeur zijn, want het is moeilijk om te weten wat je wilt als je je down voelt.

Les 2: Uw partner kan niet altijd reageren zoals u dat wilt

Als je op mij lijkt, is praten over een probleem of hoe je je voelt een onderdeel van genezing en je beter voelen. Door te bespreken wat er aan de hand is en het hardop te horen, kan het gemakkelijker zijn om een situatie of je scala aan emoties te begrijpen.

Het punt is echter dat wanneer we onze partner luchten tijdens ernstige PMDD-tijden, het echt niet alleen gaat om het uitpraten. We hunkeren naar een ondersteunend, begripvol en geruststellend antwoord op wat we zojuist hebben gezegd. We willen gehoord en begrepen worden, misschien zelfs dat ze het met ons eens zijn, ook al is het voor hen niet logisch. En als we geen reactie krijgen die we zo hard nodig hebben, kan dat grote schade aanrichten. Misschien maken ze uw situatie luchtig door grapjes te maken of zich een beetje afstandelijk en afgeleid te gedragen.

Dit is mij vandaag overkomen. Ik begon over een emotionele kwestie die me dwarszat. Mijn partner bleef me korte, to-the-point antwoorden geven. Maar wat ik op dat moment nodig had, was zoiets als "Oh dat moet zo moeilijk zijn! Oh, ik neem het je niet kwalijk dat je je zo voelt! Bla, bla, bla, slappe gevoelens." Omdat ik die reactie niet kreeg, voelde ik me gekwetst en onbegrepen. Ik sprak dit uit, waardoor hij het gevoel kreeg dat hij er verantwoordelijk voor was dat ik me beter voelde en dat hij altijd precies de juiste dingen moest zeggen. In plaats van hem onder druk te zetten, realiseerde ik me dat ik was uitgegleden, en verontschuldigde me meteen omdat ik onredelijk was in mijn verwachtingen van hem. Nu geef ik hem wat ruimte (daarover later meer).

Natuurlijk zijn er momenten waarop hij op een ondersteunende en geruststellende manier reageert, en dit is geweldig! We moeten alleen onthouden dat onze partner dat niet kan altijd reageren op de manier waarop we ze "nodig" hebben. Het is veel te veel om dat van iemand te verwachten. Dit is waar een inhaalslag met een vriendin of gezelligheid buiten de relatie veel kan helpen. Maak tijd voor vrienden en verlicht de druk van je partner.

Wat te zeggen als het opkomt?

Als je een van die gesprekken met je partner hebt waarbij je het gevoel hebt dat ze je niet begrijpen of niet reageren op een manier die je 'nodig hebt', neem dan even een pauze in het gesprek. Ik bedoel niet dat je je partner negeert - pauzeer gewoon. Merk op hoe je je voelt. Ik merk vaak dat mijn hartslag is gestegen en ik heb een warm, boos gevoel in mijn voorhoofd.

Haal een paar ontspannende (niet dramatische!) diepe ademhalingen en zeg tegen jezelf dat je later over dit probleem zult nadenken. Op die manier kun je zelf over dit gevoel of probleem nadenken en erachter komen waarom het zo veel voor je betekent om je hierdoor getroost te voelen. Weet dat je alle troost bent die je nodig hebt en dat niemand anders verantwoordelijk is voor hoe je je voelt.

Dan kun je iets tegen je partner zeggen in de trant van: "Sorry, ik weet niet waarom dit probleem me zo raakt. Bedankt voor het luisteren, maar ik moet het waarschijnlijk voor nu laten voordat ik boos word. Dus, wat dacht je van die hond die daar een hoed draagt?"

"Weet dat je alle troost bent die je nodig hebt en dat niemand anders verantwoordelijk is voor hoe je je voelt."

foto door Leon Fishman

Lees meer van Pairedlife

3 tips voor betere praatjes

Hoe u kunt doen alsof uw huwelijk in orde is?

Hoe u uw strijd kunt winnen met een bemoeizuchtige schoonmoeder

Les 3: Uw partner kan er niet altijd voor u zijn

Net zoals het nuttig is om te begrijpen dat uw partner niet altijd reageert op een manier die u 'nodig' heeft, het is ook belangrijk om te beseffen wanneer je liefde in hun eigen sleur zit en er niet voor je kan zijn moment.

Ik ben er nog steeds mee bezig, maar ik ben er beter in geworden om te herkennen wanneer mijn partner gewoon geen ruimte heeft voor alle extra emotie en angst die ik elke maand rondslinger. Hij kan afstandelijk worden, of me zelfs laten weten dat hij zich ook niet geweldig voelt. Dus in deze tijden weet ik dat ik niets te zwaars met hem moet bespreken of van hem moet verwachten dat hij overdreven aanhankelijk en geruststellend is.

De keren dat ik deze les ben vergeten en mijn eigen problemen op hem heb gedumpt terwijl hij zich ook niet geweldig voelde, zijn niet zo goed gegaan. Wanneer hij zich echter lichter voelt en meer ruimte heeft om steun te geven, is hij ongelooflijk open en geruststellend voor alles wat mijn glorieuze hormonen te bieden hebben.

Als je geliefde zich rot voelt, probeer er dan zo goed mogelijk voor ze te zijn. Op hun beurt zullen zij er op tijd ook voor u zijn. Als het voelt alsof ze er nooit voor je kunnen zijn, dan kan dat een probleem zijn waar je misschien over moet nadenken op een moment van de maand waarin je je het meest nuchter voelt.

Wat te zeggen als het opkomt?

Een goede indicatie dat uw partner niet op de goede plek is om er voor u te zijn, is als hij of zij afstandelijk of ongemakkelijk lijkt in uw gezelschap. Of erger nog, ze hebben je misschien onlangs verteld dat ze zich niet goed voelen, maar je stelt je nog steeds open voor hen over iets waar je boos over bent.

Wanneer je een van deze realisaties maakt, pauzeer dan het gesprek zoals in de suggestie in les twee. Haal een paar keer rustig en diep adem en zeg iets als "Sorry, dit is waarschijnlijk niet de beste tijd - jij misschien heb je al genoeg aan je hoofd zoals het is." Verander dan van onderwerp of geef ze liefdevol wat ruimte. Met liefdevol bedoel ik oprecht geduld tonen, niet alleen hijgen en de kamer uit stormen.

"Als het voelt alsof ze er nooit voor je kunnen zijn, dan kan dat een probleem zijn waar je misschien over moet nadenken op een moment van de maand waarin je je het meest nuchter voelt."

Les 4: Niet alles draait om jou

Wreed! Sorry, maar het is waar. Als we ons zo verschrikkelijk voelen als wij, gaan we ervan uit dat de wereld erop uit is om ons te pakken te krijgen. Zoals elk struikelblok dat de trap oploopt een teken is van het universum dat het ons heel, heel erg haat. Hetzelfde kan gezegd worden van het denken dat elk gemopper of slecht humeur van onze partner door ons wordt veroorzaakt.

Vroeger was het zo dat elke keer dat mijn partner geagiteerd of gestrest was, mijn geest onmiddellijk dacht: "Oh nee, ik heb weer iets verkeerd gedaan" en ik zou hem lastig vallen om me te vertellen wat ik had gedaan. Af en toe had ik hem inderdaad op de een of andere manier gefrustreerd, maar meestal had hij te maken met iets buiten de relatie. Ik ben er veel beter in geworden om niet meteen een slecht humeur persoonlijk op te vatten en hem een verklaring af te dwingen, maar er zijn nog steeds momenten dat ik een fout maak. Ik ben maar een mens.

Wat te zeggen als het opkomt?

Een goed advies van mijn therapeut: "De volgende keer dat ze in een duidelijk slecht humeur zijn, kun je communiceren met een algemeen aanbod als 'Ik heb het gevoel dat je misschien gestrest bent, kan ik je op een of andere manier helpen?', waardoor ze weten dat je ze ziet. Het geeft hen ook de kans om u te vertellen wat het probleem is of dat u kunt helpen.

Als je met iemand bent die veel mannelijke energie heeft, zal de meest waarschijnlijke reactie zijn: "Het gaat goed", wat een teken is dat dit iets is waar ze op hun eigen voorwaarden mee moeten omgaan. Dit is wanneer bezig blijven en ze tijd geven om te ademen, waar jullie allebei baat bij hebben. Aan de andere kant kunnen ze openhartig zijn over het probleem, dus wees bereid om actief te luisteren zonder al te veel na te denken over de 'juiste' dingen om te zeggen.

"Wat iemand van me denkt, gaat mij niets aan."

— Anoniem

Les 5: Zowel jij als je partner hebben ruimte nodig

Net als al mijn geleerde lessen, kan dit worden toegepast op elke relatie. Met PMDD wordt het echter des te belangrijker.

Ruimte. Het is makkelijk. Ruimte voor jou en ruimte voor hen. Als ze met vrienden willen bijpraten of iets willen doen zonder jou, beschouw dat dan als een kans om jezelf te trakteren. Ik zei trakteer jezelf! Doe je best om je niet gekwetst te voelen door hun verlangen naar een beetje tijd voor jezelf. Zie het als een manier om je meer verbonden te voelen wanneer je herenigd bent, zelfs als de ruimte maar voor een paar uur is.

Zorg ervoor dat je ook je eigen plannen maakt. Lunch met een vriend of neem jezelf mee naar een kunsttentoonstelling waar je partner over zou gapen. Je eigen ding doen geeft ieder van jullie de ruimte om te ademen en je eigen persoon te zijn.

Wat te zeggen als het opkomt?

Zelfs als je denkt dat je het type persoon bent dat het grootste deel van je tijd met je partner doorbrengt, denk dan nog eens goed na. Als je op mij lijkt, kan het zijn dat je soms het gevoel hebt dat je gewoon meegaat in de dingen die ze willen doen. Leer uw voorkeuren en antipathieën kennen. Als je partner bijvoorbeeld vraagt: "Wil je deze film zien vol ontploffende auto's?" en je hart denkt "nee, bedankt" maar het verlangen om uit te geven tijd met hen en een gevoel van verplichting neemt het over, probeer dan te luisteren naar dat innerlijke "nee, bedankt" en zeg het ook echt, maar met een beetje meer liefde en warmte.

Ik bedoel niet dat je opeens nee moet zeggen tegen elke suggestie die ze doen. Het gaat er meer om dat je soms je eigen ding doet. Als uw partner zich niet schuldig voelt omdat hij eerlijk is over wat hij zou willen doen, waarom zou u dat dan doen?

"Je moet op zo'n manier liefhebben dat de persoon van wie je houdt zich vrij voelt."

— Thich Nhat Hanh

foto door eleni pap

Les 6: Uw idee van de werkelijkheid kan scheef zijn

Dit kan het moeilijkste zijn van het hebben van PMDD. Je gevoelens en emoties zijn natuurlijk echt. Je realiteit kan echter scheef zijn, waardoor je op destructieve manieren op situaties reageert.

Hier is een situatie waarvan we zeker weten dat we ze allemaal hebben meegemaakt.

Wazig PMDD-perspectief: Je partner mijdt je, dat voel je. Ze staan op en verlaten de kamer als je binnenkomt. Tijd met je doorbrengen is gewoon niet iets wat ze de laatste tijd lijken te willen doen. Sterker nog, wanneer was de laatste keer dat je samen iets leuks ging doen? Ze houden niet van je, hè? Ze verliezen snel hun interesse. Dit moet stoppen. Ik moet dit nu met ze bespreken!
Realiteit: Misschien zijn ze een beetje afstandelijk geweest, maar het is heel goed mogelijk dat ze iets aan hun hoofd hebben. Het is echt maar een dag of twee dat ze een beetje "op zee" leken, geen buistelevisie. We had hebben de afgelopen week veel tijd samen doorgebracht - het was eigenlijk heel leuk. Misschien hebben ze gewoon wat tijd alleen nodig.

Als je geen contact kunt krijgen met de realiteit buiten je PMDD-perspectief, kun je in paniek raken en in een spiraal terechtkomen waar je wanhopig bent om dingen onmiddellijk te repareren.

Wat te doen als het zover is?

Dat is het - je hoeft alleen maar dat dringende en angstige gevoel af te wachten. Laat het gaan. Het beste wat u kunt doen, is een klein dagboek bij de hand houden en alles opschrijven dat u van streek maakt. Dit kan ook de hele maand worden gedaan, zelfs als u zich meer in balans voelt en niet zo wordt beïnvloed door hormonen.

Als er problemen zijn met je relatie, kun je je dagboek openen als je je beter voelt en kijken of je nog steeds zo'n sterk gevoel hebt over het probleem dat je eerder hebt opgeschreven. Als je nog steeds het gevoel hebt dat er iets is om over te praten met je partner, dan ben je in ieder geval in een veel betere gemoedstoestand om dat te doen. Maar vaker wel dan niet, zul je denken "hmmm, blij dat ik destijds dat blik wormen niet heb opengemaakt, ik weet niet precies waar dat over ging!"

"Ook dit zal voorbij gaan."

Les 7: Het is altijd belangrijk om na te denken voordat je spreekt

Ik had tijdens PMDD de neiging om kieskeurig te zijn en een beetje bijdehand, dingen te zeggen die ik niet echt meende, maar die toch kwetsend waren. Dit gebeurt soms nog steeds, maar ik heb het gevoel dat ik hier de meeste controle heb gekregen.

Nadenken voordat je spreekt is essentieel. Het lijkt misschien vreemd om jezelf te censureren of het voelt misschien alsof gesprekken langzamer gaan, maar het werkt.

Mijn partner kan bijvoorbeeld iets zeggen als "Oh, ik zet de vuilnisbakken vandaag buiten" en mijn PMDD-aap wil meteen te krijsen "Moest ik het voor je doen of zo??" maar ik vang die reactie voordat ik het door mijn laat glippen lippen. Als je iets pittigs zegt, voel je je misschien een seconde goed, maar ik beloof je dat het een seconde later verschrikkelijk zal voelen.

Dus probeer jezelf te vangen voordat je die (niet zo) kleine dingen zegt, want ze kunnen snel oplopen. En zoals altijd, oefening baart kunst.

Wat ook helpt, is proberen om in het algemeen minder te klagen. Het is zo gemakkelijk om je overweldigd te voelen, alsof onze wereld ingestort is. Maar het kan vermoeiend zijn voor iemand anders om elke vijf minuten dit soort negativiteit te horen. Dit is waar je oude vriend, je dagboek, van pas komt. Door je gevoelens op te schrijven, ben je nog steeds in staat om de negatieve energie los te laten zonder iemand anders leeg te maken. Word in ieder geval geen neppe idioot die nooit een slecht woord te zeggen heeft, maar het verminderen van het gezeur kan gunstig zijn voor jullie beiden.

Wat te zeggen als het opkomt?

Als je iets kwetsends tegen je partner flapt, heb dan niet het gevoel dat het te laat is. Bied gewoon een simpele verontschuldiging aan. Laat ze weten dat het je spijt dat je zoiets gemeens hebt gezegd en dat je zou willen dat je het niet had gezegd. Leg uit dat het niet je bedoeling was om het gevoel van je partner te kwetsen - je voelt je gewoon niet zoals je gewend bent.

foto door katie_tegtmeyer

Les 8: Neem geen beslissingen over uw relatie tijdens slechte PMDD-dagen

Een van de meest voorkomende symptomen van PMDD is het gevoel van depressie. Depressie zuigt het leven en de glans uit alle dingen waar je anders van zou houden en waarderen. Dit geldt ook voor uw partner.

Gelukkig gebeurt dit niet veel meer voor mij, maar toen het gebeurde, zou ik mijn relatie in twijfel gaan trekken. Zou ik beter af zijn als single? Zijn we echt zo goed samen?

Ik heb hem nooit deze momenten van ernstige twijfel laten weten, maar ik ben in de buurt gekomen. als jij hebben deze zorgen met uw partner heeft geuit, sla uzelf er niet over op. Leer er gewoon van en ga verder.

Wat te doen als het zover is?

Nogmaals, schrijf je gevoelens op in je dagboek! Zorg er wel voor dat het op een plaats wordt bewaard waar uw partner niet in de verleiding zal komen om er doorheen te bladeren. Schrijf al je twijfels op en wees zo negatief en kritisch als je wilt. Stel jezelf alle vragen waarop je een antwoord nodig hebt. Maak een afspraak met jezelf dat je deze twijfels opnieuw zult bekijken op een moment van de maand dat je je meer nuchter voelt om een goed oordeel te vellen.

Wacht tot die tijd tot deze gevoelens voorbij zijn. Sta niet toe dat ze het overnemen en je laten denken dat je naar hen moet handelen en op dat moment een beslissing moet nemen. Omdat de kans groot is dat wanneer je je "normale" deel van de maand bereikt, je terugkijkt en je opgelucht voelt dat je die duistere gevoelens hebt uitgereden.

Het kan ook helpen om gelukkige herinneringen aan je partner op te doen. Denk aan de laatste keer dat ze je aan het lachen hebben gemaakt, of hoe ze onlangs je favoriete maaltijd voor het avondeten hebben gekookt. In het begin is het misschien moeilijk om deze positieve punten te vinden, maar als je zoekt, vind je misschien iets waardoor je je een beetje lichter voelt.

Les 9: Zoek steun van buiten de relatie

Vertrouwen op één persoon alleen voor ondersteuning tijdens onze PMDD-tijden heeft veel nadelen. De eerste is natuurlijk dat het niet eerlijk is tegenover je partner. Net zoals onze stemmingen en behoeften vermoeiend voor ons kunnen zijn, kan het net zo uitputtend voor hen zijn.

Een ander nadeel is dat je een scala aan meningen, ideeën en ervaringen van andere mensen misloopt. Ik vind dat je niet echt beter kunt praten met een vriendin voor dat gevoel van verbondenheid en begrip tussen twee vrouwen.

Dus doe je best om de hele maand contact te houden met vrienden. Ik vind het vooral belangrijk om af te spreken met een vriend op momenten dat ik het gevoel heb dat ik mijn problemen moet uitpraten. Het is ook gegrond om je vriendin ook over haar eigen problemen te horen praten, niet dat ik het leuk vind om over worstelingen te horen. Het is gewoon geruststellend om je ervaringen te delen en te weten dat je niet de enige bent.

Er zijn ook veel online steungroepen voor vrouwen met PMDD. Als je op Facebook of Google naar PMDD zoekt, zul je zien wat ik bedoel! Daar kun je klagen en kreunen wat je wilt - het is echt geweldig. Je zult merken dat de vrouwen in deze groepen erg ondersteunend en geruststellend zijn in slechte tijden. Fijn dat je ook voor anderen een bron van troost kunt zijn.

foto door Aaron Noble

Les 10: Verbinding maken met jezelf is de sleutel

Verbinding maken met jezelf is voor iedereen belangrijk. Maar ik denk dat dit idee voor vrouwen vooral belangrijk is vanwege onze neiging om te behagen en ons al te gemakkelijk schuldig te voelen.

Wat heeft dit met PMDD te maken? Denk aan PMDD als een bange, vermoeide, eenzame, angstige en verdrietige 'kleine meid'-versie van jezelf. Ik weet dat veel van onze problemen hormonaal zijn, maar ik heb ontdekt dat veel ervan kan worden verholpen door mijn bovenstaande suggesties in praktijk te brengen en ook door contact met jezelf te maken. Als je jezelf echt kent en houdt van wie je bent, ben je veel beter uitgerust om dat manische kleine PMDD-meisje te kalmeren dat onaangekondigd opduikt.

Er zijn momenten waarop ik me voorstel mezelf in tweeën te splitsen. Het kleine meisje drukt uit hoe overstuur en bang ze is. Dan kan de volwassen, rustige versie van mezelf haar vertellen dat alles goed komt. Ik zou geen toegang kunnen krijgen tot mijn innerlijke volwassen stem zonder eerst contact met mezelf te maken.

Hier zijn veel manieren waarop ik contact heb gemaakt met mezelf en ben gaan houden van wie ik ben, zelfs nog meer. Natuurlijk zijn dit slechts suggesties, en ik weet zeker dat u met ideeën kunt komen die het beste bij u passen.

Ga naar een therapeut. Dit heeft mij op zoveel manieren geholpen. Het stelt me in staat om mijn mening te uiten, hoe "gek" mijn gedachten en acties ook lijken. Het heeft me geholpen om zeer pijnlijke problemen uit mijn verleden op te lossen. Ik heb veel wijsheid opgedaan bij de verschillende therapeuten die ik heb gezien.
Zorg voor een gezonde levensstijl. Door vers en voedzaam voedsel te eten, voel ik me veel meer niveau. Als ik te ver afdwaal van gezond eten, betaal ik ervoor. Lichaamsbeweging is net zo belangrijk als het geeft je die instant rush van endorfines. Je fit en sterk voelen kan ook je zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde een boost geven.
Heb betekenisvolle vriendschappen en koester ze vaak. Onthoud dat de kwaliteit van je vriendschappen belangrijker is dan kwantiteit.
Besteed meer tijd aan jezelf. Ga naar een café of restaurant, lees een boek in je plaatselijke park of kijk in je eentje naar een film. Blijf deze dingen doen totdat het natuurlijk aanvoelt, dat je echt geniet van deze tijd voor jezelf. Voel je er nooit schuldig over.
Trakteer uzelf. Een soortgelijk gevoel als hierboven, dit heeft meer te maken met zelfzorg. Dingen zoals een ontspannend bad nemen, thee kopen of gezond voedsel dat je lekker vindt, een massage krijgen, yoga doen of zoiets ontspannen, lessen volgen in iets dat je altijd al wilde leren, of iets toegeeflijks eten dat je normaal gesproken eet minder van
Luister naar je lichaam. Als je moe bent, rust dan uit. Als je opgekropte, angstige energie voelt, ga dan wandelen of joggen. Overweldigd voelen? Ga ergens rustig zitten en wees bij je gedachten. Ik begrijp dat er veel factoren zijn die dit in de weg kunnen staan, maar probeer tijd vrij te maken, al is het maar voor vijf minuten.
Leer uw voorkeuren en antipathieën. Ik weet dat dit misschien gek lijkt. Als volwassene zou je denken dat je inmiddels wel weet wat je wel of niet leuk vindt. Of vergelijkbaar, waar u het mee eens of oneens bent. Maar helaas, soms ben ik met een mening meegegaan omdat een vriend of iemand die dicht bij mij stond daar sterk voor voelde, maar later in mijn leven heb ik realiseerde zich: "Wacht even, dat geloof ik eigenlijk niet." Hetzelfde geldt voor zoiets simpels als het niet kopen van een boodschappenartikel dat je leuk vindt, simpelweg omdat je partner niet. Gewoon kopen en genieten! Jij bent jij, en zij zijn zij.
Doe meer van de dingen die je leuk vindt. Ik ben een erg creatief persoon, dus ik probeer deze hobby's zo veel mogelijk te behouden. Wanneer ik het gevoel krijg dat ik mezelf aan het verliezen ben, doe ik iets creatiefs en begin ik me weer meer mijn eigen persoon te voelen.
Voel je emoties en gevoelens - censureer ze niet. Veel van mijn suggesties lijken misschien alsof ik je zeg om jezelf te censureren. Dit is helemaal niet waar; het gaat meer om het herkennen van je gevoelens en er op een gezonde manier mee om te gaan. Ik merk dat hoe meer ik mezelf toesta om gewoon iets te voelen en het tijd te geven om voorbij te gaan, ik uiteindelijk meer nuchter word. Geniet van het lachen, waardeer de traagheid van je down voelen, wetende dat je je weer "up" zult voelen. Ga zitten met woede, maar laat het niet de overhand nemen. Je hoeft niet op een gevoel te reageren, ook niet als het direct aanvoelt. Als je een "slecht" gevoel dwingt om weg te gaan, zal het alleen maar intenser aanvoelen, dus laat het zijn, en het zal uiteindelijk voorbijgaan als golven op een strand.
Wees je eigen cheerleader. Ik mis de nachten niet die ik vroeger doorbracht met wentelen in zelfmedelijden, urenlang huilend over wat een vreselijk persoon ik ben en steeds maar weer denkend aan wat ik de laatste tijd had verprutst. Gelukkig is dit al heel lang niet meer gebeurd, want ik ben veel milder voor mezelf geworden. Als ik uitglijd, voel ik me in het begin misschien gefrustreerd, maar ik sta mezelf niet toe in duisternis te storten. Ik denk gewoon: "Ach, ik zal het de volgende keer anders doen." Het is ook belangrijk om trots te zijn op de dingen die je bereikt. Zonder jou had je het tenslotte niet gekund!
Leer mediteren of ga gewoon rustig zitten. Ik heb mijn best gedaan om bij een raam in mijn huis te zitten en gewoon naar het landschap buiten te kijken. Ik probeer aan niets in het bijzonder te denken, omdat het alleen maar om observeren en zijn gaat. Ik heb veel plezier in deze praktijk.
Weet dat je alles bent wat je nodig hebt. Het is mooi om verliefd te zijn, naar iemand te verlangen en terug te verlangen, elkaars zinnen (of boterhammen) af te maken. Maar om echte vervulling in je leven te ervaren, moet het van binnenuit komen. Dat kleine gat van binnen, dat weifelende gevoel van verlies, hoeft niet door iemand anders opgevuld te worden. Het heeft al die tijd op je gewacht.

"Vind extase in jezelf. Het is daar niet. Het zit in je diepste bloei. Degene die je zoekt, ben jij."

— Osho

foto door Spirit Fire

Deze inhoud is naar beste weten van de auteur nauwkeurig en waarheidsgetrouw en is niet bedoeld ter vervanging van formeel en geïndividualiseerd advies van een gekwalificeerde professional.

Dylan R uit San Francisco op 09 december 2019:

Het lijkt erop dat veel vrouwen die ontkennen dat ze worden beïnvloed door hormonen, afwijzend staan tegenover wat een deel van je geslacht een man elke maand aandoet.

m op 30 oktober 2019:

Heel erg bedankt hiervoor, het waren alle woorden waarvan ik nooit wist dat ik ze zo erg nodig had tot nu toe. Ik dacht dat ik alleen was en mijn eigen manieren bedacht om met deze terugkerende gevoelens om te gaan. Vooral les 6. Het is zo moeilijk om de balans te vinden tussen welke gedachten eigenlijk rationeel en geldig zijn, en die gewoon voortkomen uit PMDD en het gegeven moment. Ik heb een dagboek bijgehouden en het maakte het verschil. Ik waardeer het echt dat je dit artikel hebt gemaakt en zo velen van ons gerustgesteld hebt.

Worstelen op 18 juli 2019:

je laat het zo makkelijk klinken. Toen mijn vrouw en ik voor het eerst samenkwamen, had ze hier symptomen van, maar ik had er nog nooit van gehoord en beschouwde haar altijd als een Jekyll & Hyde-persoonlijkheid hebben (het geeft me een beter gevoel dat als ik lees dat mensen hiermee uitdagingen aangaan, ze hetzelfde gebruiken) termijn). We hebben elkaar niet op de beste manier ontmoet, maar ze is de meest geweldige persoon en ik kan me niet voorstellen dat ik haar niet in mijn leven heb. Helaas namen haar symptomen elke keer toe en een tijdje realiseerde ze zich dat het een probleem was, sprak met een dokter, kreeg anticonceptie, besprak (kort) een hysterctomie (we hebben samen een dochter en drie in totaal). Toen ze dat leven nam, was het zoveel beter, dan waren de maandelijkse ruzies en beschuldigingen zoveel minder en konden we gewoon ons leven leiden. Na een jaar of zo besloot ze dat de anticonceptie haar niets hielp, ondanks mijn onenigheid, en stopte ze ermee. Sindsdien wordt elke maand erger en erger en niet alleen voel ik me hulpeloos om haar te stoppen, maar ik ben altijd het slachtoffer van haar woede. Ik ben niet de beste man ter wereld, maar ik hou zielsveel van haar en elke maand word ik beschuldigd van vreemdgaan, bedreigingen met echtscheiding en erger. Ik zie geen vrienden (de meeste zijn nu weg), ik doe niet mee aan werkfuncties, want als ze me niet in de gaten kan houden, ben ik bezig met een affaire. Als ik een andere route rijd, krijg ik daar de pest over in. De paranoia is uit de hand gelopen en hoe verschrikkelijk het ook klinkt, ik zou graag samenleven met een vrouw die dat heeft veel van de uitdagingen waar ik over heb gelezen, want dan kan ik haar misschien helpen, alles is nu gericht op mij. Niets wat ik doe is het juiste, ik lieg altijd, verberg iets, maak haar gek. Ik geef het niet graag toe, maar ik heb het gevoel dat we bijna op een breekpunt zitten. Als ze me niet verlaat vanwege een van haar woedeaanvallen, denk ik dat ik het misschien moet doen voor mijn eigen gezond verstand. Hoewel de gedachte om de voogdij te delen met iemand in die ongelukkige gemoedstoestand ook angstaanjagend is, en ik wil gewoon dat we samen gelukkig zijn. Ze is mijn favoriete persoon in de wereld en haat me 2-3 weken per maand.

Violet Redfield (auteur) uit Australië op 12 augustus 2018:

Hallo Piet,

Klinkt alsof je het zwaar hebt gehad! Ik denk dat het iets is dat je niet helemaal kunt begrijpen, tenzij je het zelf hebt meegemaakt.

Bij sommige vrouwen kan het beheersen van de "scheve realiteit"-fase zijn als het versterken van een spier; wordt met de tijd gemakkelijker en sterker.

Maar voor andere vrouwen kan het moeilijker zijn omdat iedereen anders is en hormonale onevenwichtigheden inherent moeilijk zijn. Vandaar het woord 'dysfoor'... het is een psychische aandoening en niet altijd iets dat je volledig kunt beheersen. Misschien was dit het geval van je ex? Het voelt op dat moment 100% echt, dat is het beangstigende voor beide partijen.

Hoe dan ook, ik hoop dat de hele ervaring wat persoonlijke groei heeft veroorzaakt, we ontmoeten allemaal mensen om verschillende redenen (hoewel het moeilijk/verdrietig kan zijn).

Piet op 27 juli 2018:

Hallo. Lekker schrijven!

Ex-partner van een PMDD-patiënt hier.

Ik wed dat je les 6 wel zou kunnen uitbreiden. Ik heb het gevoel dat het hebben van een scheve realiteit de plek is waar al 'het vlees' van de problemen ontstaat.

Al onze problemen kwamen absoluut uit de lucht vallen en leidden uiteindelijk tot de ondergang van onze relaties.

Wat mijn vraag echter is, als je weet dat het daar is, weet je wanneer het komt, weet je wat voor vreselijke dingen er gebeuren als het hier is en je bent gewapend met talloze ervaringen en kennis opgedaan door artikelen als deze, waarom lijkt het dan altijd de eerste ervaring van de PMDD-demon die eraan komt? uit.

Het komt eruit alsof PMDD wordt omarmd en gebruikt als een wapen om de partner 2+ weken per maand aan te vallen?

Men zou toch wijzer en gereed zijn op grond van ervaringen uit het verleden?

Heeft het effect op het geheugen?

Stel dat we de technologie hadden om precies te weten op welk tijdstip van de dag de 'PMDD-aflevering' zou plaatsvinden. Ik zat daar met mijn partner met een horloge en we waren klaar om de PMDD het niet te laten overnemen (niet reageren op iets hards of begin gevechten), wanneer die tweede toeslaat, kan ik mijn partner naar me zien kijken en zeggen. "Dit is dom! Denk je dat ik gek ben? daar zitten met een horloge helemaal hoog en machtig. Het is beledigend en ik ben het zat dat je altijd naar me staart, kijk, ik ben gek. plak dat horloge waar de zon niet schijnt..." enz

Dat is het deel dat ik niet begrijp. Waar blijft de herinnering aan het feit dat je PMDD hebt?

Sorry dat jullie dit allemaal moeten doormaken (inclusief mannen), ik voel echt voor jullie allemaal.

Violet Redfield (auteur) uit Australië op 28 juni 2018:

Het is me een genoegen lieverd x

Carrie B op 12 juni 2018:

Ik waardeer dit artikel zo erg dat je niet eens weet hoe nuttig het vanavond is geweest.

Anoniem op 14 mei 2018:

Ik vond dit artikel op een Google-zoekopdracht en ben zo dankbaar. Elk punt dat je maakt, verwijst naar iets dat ik heb gevoeld en heeft me een goed perspectief gegeven over hoe ik naar deze situaties moet kijken. Het andere dat ik leer dat mijn PMDD helpt, is het hebben van een partner die je niet constant vertroetelt, of die constant medelijden met me heeft dat ik met mezelf doe. Het is fijn als iemand af en toe empathie heeft, maar het is belangrijker om iemand te hebben die me aanmoedigt om de nodige stappen te ondernemen om me beter te voelen. Ik heb ongeveer vijftien jaar met PMDD te maken gehad, maar het is pas in het laatste jaar tot twee jaar dat ik erachter ben gekomen hoe ik er echt mijn leven mee kan leven. Dit artikel heeft me erg geholpen en het heeft me veel troost gebracht. Heel erg bedankt!

Violet Redfield (auteur) uit Australië op 11 maart 2018:

Aw heel erg bedankt, echt blij dat het je heeft geholpen. Je bent niet de enige, ik ken een paar vrouwen met bipolaire en PMDD xx

schoolmeisjeecht op 28 februari 2018:

Wat een geweldig uitstekend nuttig artikel! Zulke mooie punten! Heb het uitgeprint en zal de rest later lezen. Lees de eerste 2 pagina's. Dank u. Ik heb dit en ik heb het nooit helemaal begrepen. Het is zo logisch dat ik denk dat de slechte buien van mensen soms over mij gaan, alsof alles over mij gaat, ik zal er weer op reageren als ik dit gelezen heb.

Ik heb bipolair en pmdd. Ik ken niemand die zei dat ze beide hebben, ik heb niet eens de diagnose pmdd, maar ik krijg echt slechte menstruatie! Dus ik weet dat ik dat doe. Maar depakote helpt zeker met de pmdd!

Hillary Burton uit het VK op 16 september 2017:

Hoi interessant.

Kijk, ik word dysforisch, maar het is genderdysforie. En/

maar ik voel je pijn. Veel succes en goede hub.

Kathleen Johnson op 15 april 2017:

BEDANKT!!! Ik vraag me de laatste tijd af wat er met mij aan de hand is? Dit artikel heeft het aan het licht gebracht. Wordt geweld in uw ervaring geassocieerd met PMDD?

Violet Redfield (auteur) uit Australië op 15 maart 2017:

Je maakt een goed punt en dit inspireerde me om de huidige hub te bewerken en een nieuwe hub te schrijven:

"Ten slotte is dit advies bedoeld voor mensen die een gezonde en ondersteunende relatie hebben. Dit betekent wederzijds respect en een algemeen gevoel van stabiliteit en gedeeld geluk. Deze tips zijn niet bedoeld om vrouwen het gevoel te geven dat ze op hun tenen moeten lopen rond een mogelijk ongezonde of ongeschikte partner. Als dit klinkt zoals jij, ga dan naar dit artikel dat ik onlangs schreef: https://discover.hubpages.com/health/Maybe-it-isnt... "