Ik heb de neiging om alles waar ik aan begin te stoppen.
Zo gaat het: ik krijg een idee, ik word verteerd door de opwinding ervan. Ik dagdroom erover, plan het en verwerf de nodige hulpmiddelen om te beginnen. Ik begin met een gretig en hoopvol hart. En dan verlies ik interesse. Misschien bereik ik een doodlopende weg, of heb ik iemand anders gevonden die het beter doet. Soms heb ik een nieuwe vaardigheid gewoon niet zo snel onder de knie als ik had gewild.
Dus stop ik met het nastreven van het idee, een spoor achterlatend van ongebruikte knutselspullen, verhaallijnen en lege domeinnamen in mijn kielzog. Beschamende kwitanties, als je wilt, van alle dingen die hadden kunnen zijn. En jarenlang heb ik toegestaan dat die 'mislukte' vervolgacties mij definieerden - dat ik iemand ben die zichzelf niet kan vertrouwen om een idee tot bloei te brengen.
Maar jezelf kunnen vertrouwen is cruciaal; op mijn gezondst weet ik dat ik mezelf kan onderhouden, ongeacht wie me bekritiseert, wat er gebeurt of hoeveel obstakels ik tegenkom. Ik versla mezelf niet langer voordat ik begin, en ik accepteer het proces van 'stoppen' als een natuurlijk en gezond einde aan iets dat me niet langer dient. Zelfvertrouwen is begrijpen hoe en wanneer we onze grenzen moeten verleggen, zonder onszelf te beperken of te overdrijven.
"Zelfvertrouwen is begrijpen hoe en wanneer we onze grenzen moeten verleggen, zonder onszelf te beperken of te overdrijven."
Dus nu we 2023 binnenstappen, wil ik mijn gevoel van eigenwaarde loskoppelen van hoe gemotiveerd ik ben om mijn ideeën na te streven. Ik herinner mezelf eraan dat ik niet de strengen garen ben die nooit zijn gehaakt, de opgestelde blogposts die ik nooit heb gepubliceerd, noch ben ik de coffeeshop die ik nooit ben begonnen. Ik ben niet mijn ideeën. Ik ben de container van hen.
Het is een verschuiving van alleen vertrouwen in mijn ideeën, naar vertrouwen in mij (de container) als een heel en gezond persoon. Naarmate ik meer leer over hoe mijn brein werkt, heb ik de KAM model voor gedragsverandering, dat drie gebieden belicht (Capability, Opportunity en Motivation) die met elkaar in evenwicht moeten zijn om verandering teweeg te brengen. In wezen vraagt dit raamwerk:
- Heb je de vaardigheden, fysiek of psychologisch, om dit te doen?
- Ben je omringd door externe factoren om dit mogelijk te maken?
- Ben je gemotiveerd om dit te doen?
Terwijl ik mijn zelfvertrouwen en succesnormen opnieuw evalueer, zie ik hoeveel ik de eerste twee opsommingstekens heb gedeprioriteerd. In plaats daarvan heb ik mijn waarde vaak alleen gemeten voor zover mijn motivatie duurt (spoiler alert: dat is niet duurzaam). Dus ik heb dit jaar uitgeroepen tot mijn jaar van het herstellen van een vertrouwensrelatie met mezelf - en misschien wil jij dat ook. Hier begin ik:
Zorg voor jezelf.
De eerste stap van zelfzorg, van wat ik heb geleerd, is onszelf vergeven voor de manieren waarop we onszelf in het verleden pijn hebben gedaan. Het is de eerste stap in het opnieuw opbouwen van een relatie die het waard is om te herstellen. Als je geest minder is als een nette en opgeruimde Pez-dispenser, en meer als een stapel verspreide M & M's (zoals de mijne), heb je misschien jarenlang hard tegen jezelf gepraat.
Alleen omdat je geest verandert, of je verstrooid voelt, wil nog niet zeggen dat je het verdient om tegen jezelf te praten. Ideeën komen en gaan - dat is normaal! Het is niet omdat je onbetrouwbaar, vlokkig of minder verdient om gevierd te worden. Oefen wat affirmaties die je precies ontmoeten waar je bent, in plaats van alleen van jezelf te houden als je het gevoel hebt dat je het verdient.
Ook hier is fysieke zelfzorg belangrijk. HINDZ, een rustgevende maker die gaat zitten en kletst bij een kopje thee, merkt op zijn video over zelfvertrouwen: "Als je voor jezelf kunt zorgen, kun je jezelf vertrouwen." Het aanpakken van uw basisbehoeften zoals honger, dorst of vermoeidheid zonder "als" of "wanneer" voorwaarden, helpt ons om onze zelfvertrouwenspieren te buigen.
Begrijp jezelf.
Het vergelijkingsspel is echt en daarom distantieer ik me van sociale media. Vooral Instagram, heb ik gemerkt, vertroebelt het water tussen waar mijn waarden liggen en welke prestaties en esthetiek het algoritme mij dient. Ik voel me veel duidelijker over wie ik ben als ik niet eindeloos aan het scrollen ben.
Om dit IRL-gevoel na te bootsen, probeer ik prioriteit te geven aan tijd alleen. Wanneer we tijd met onszelf kunnen doorbrengen, of dat nu in eenzame meditatie is of in de auto erna als we de kinderen naar school brengen, kunnen we ons meer afvragen wie we werkelijk zijn en wat het belangrijkste is aan ons. Terugbrengen tot de basis helpt ons ontdek onze waarden- en die veranderen veel minder vaak dan onze ideeën. Dit zijn de "waarom" achter onze grillen. Word je gedreven door een verlangen om creatief te zijn? Om efficiënt te zijn? Duidelijk communiceren?
"Door terug te komen op de basis, kunnen we onze waarden ontdekken - en die veranderen veel minder vaak dan onze ideeën."
Dus misschien heb je vandaag wel honderd ideeën (oef, ik ook!). Hoe zal het nastreven ervan uw waarden ondersteunen, of u nu slaagt of faalt? Als je waarde hecht aan eenvoud, maar plotseling het idee hebt om een landhuis vol lego's te bezitten, dan is dat misschien niet de juiste keuze. Geef die ideeën die niet op één lijn liggen een zachte mentale knuffel en laat ze dan los. (U kunt er altijd naar terugkeren als of wanneer uw waarden veranderen).
Ondersteun jezelf.
Vroeger beschouwde ik het veranderen van mijn geest als een zwakte en gunde ik mezelf niet altijd de gratie om mijn instromende geest goed te ondersteunen. Neem van mij aan, dit werkt niet. (Of neem het uit de Harvard Business Review, die dat vond onze meest creatieve ideeën zijn vaak onze laatste). Verandering is natuurlijk en productief - geen persoonlijke fout.
"Verandering is natuurlijk en productief - geen persoonlijke fout."
Vraag jezelf dus echt af hoe je het beste je geest kunt accommoderen die misschien duizend mijl per minuut beweegt. Is het meer tijd om te brainstormen? Is het een bemoedigende verantwoordelijkheidsmaatje, of is het eenzaamheid en stilte? Ik keer graag terug naar het bovenstaande COM-B-model en vraag mezelf af of ik een vaardigheid moet verbeteren, mijn externe kansen moet bijwerken of meer motivatie moet vinden.
Zoek en gebruik een systeem dat voor jou werkt, zoals een digitale kalender, een virtuele assistent of een muur vol plakbriefjes. En sta jezelf natuurlijk toe om van systeem te veranderen wanneer de nieuwigheid eraf is of wanneer het systeem stress begint toe te voegen (in plaats van het te verlichten).
Uiteindelijk is een van de belangrijkste manieren waarop we onszelf kunnen onderhouden, gek genoeg, om hulp vragen. Als je denkt dat iets de moeite waard is om na te streven, maar de volgende stap niet weet, neem dan contact op met vrienden, familie of mensen die er zijn geweest. Internetvreemden kunnen ook tellen!
Houd jezelf verantwoordelijk.
De eindbaas voor elke persoon met een kronkelend brein is verantwoordelijkheid (dankzij Michelle van Holisticisme om me kennis te laten maken met die term).
Ik dacht vaak dat ik geen zelfdiscipline had, maar nu realiseer ik me dat het woord 'zelfdiscipline' veel te hard is. We hebben geen regels en verwachtingen voor onszelf nodig - ik beweer dat we minder nodig hebben. Onszelf vertrouwen gaat niet over het passen van ons kronkelige zelf in een perfecte doos, het gaat over het creëren van een kronkelige container die past bij onze unieke ambities en beperkingen.
Als we moeite hebben om onszelf gezonde verwachtingen te stellen, kunnen we in plaats daarvan verantwoordelijkheid oefenen met de kleinste dingen. Zeg tegen jezelf dat je vandaag gaat douchen en dan douchen. Of besluit dat je vandaag een voet buiten de deur zet en doe het. Zelfvertrouwen is moeilijk te winnen en soms moet je teruggaan naar de basis om de basis te leggen, vooral als je jezelf lange tijd niet hebt vertrouwd.
"Zelfvertrouwen is hard bevochten, en soms moet je teruggaan naar de basis om de basis te leggen."
Ik vind dat het een balans is tussen het begrijpen van mijn waarden als geheel persoon en het inzoomen op de details van haalbare doelen om mezelf weer op te bouwen. Het is en/en, niet of/of.
Maar uiteindelijk gaat zelfvertrouwen niet alleen over het doen van de dingen die je zegt dat je gaat doen. Het stopt ook als je klaar bent om te stoppen. Blijf jezelf niet dwingen om iets te doen waar je geen reden of motivatie meer voor hebt (zoals hoe ik nog steeds mijn zuurdesemstarter voer, ook al heb ik het al jaren niet meer gebruikt). Erken wanneer je je grenzen hebt bereikt, fysiek, mentaal, emotioneel - en pauzeer voor een beetje rust wanneer het tijd is. Zie het als eten tot je vol zit of slapen als je moe bent; wanneer we onze behoeften begrijpen en ze respecteren, verschijnen we voor onszelf als een vertrouwde vriend.
Dus ja, ik ben gestopt met wat ik ben begonnen - dat zal ik altijd doen. Dat is het uitgangspunt! Om met heel je hart iets te doen dat je opwindt en inspireert, totdat je merkt dat het tijd is om te stoppen.
Als je jezelf vertrouwt, weet je wanneer het tijd is om te rusten. En wanneer het tijd is om opnieuw te beginnen.
Geloof me.
Emily Torres
