Lessen uit het zusterschap van Leah en Rachel

Zusters in tegenspoed

Leah en Rachel zaten in een ongunstige situatie. Hun vader Laban regelde het, hun cultuur keurde het goed en ze volgden een leven waarin twee ongelijk op elkaar afgestemde zussen één man deelden. Er waren geen voor de hand liggende opties voor het leven dat ze hadden gekregen. Hun man hield van Rachel, de jongere, mooiere, en dat frustreerde Leah. Lea bracht kinderen voort, wat Rachel niet kon, en dat maakte Rachel jaloers. Het disfunctionele zusterschap werd een voedingsbodem voor onvrede, zelfmedelijden, competitie en controverse.

Maar toen Ruth, de Moabitische, zich tot het judaïsme bekeerde, zegenden de stadsoudsten haar met de hoop dat ze in de voetsporen zou treden van de lieftallige Rachel en de vruchtbare Leah, de twee vrouwen 'die samen de familie van Israël opbouwden'. (Ruth 4:11) Samen hadden de zusters nationale betekenis verworven door de twaalf leiders van de stam van voort te brengen Israël.

Wat kunnen hedendaagse zusters leren van de levens van zusters die hun productieve jaren doorbrachten met ruzie tegen elkaar, terwijl ze hun door God gegeven bestemming vervulden? Wat kan hun onvrede verminderen in omstandigheden die hen frustreren? Kijk welke lessen er kunnen worden getrokken uit het beschadigde zusterschap van Leah en Rachel.

Vervang ontevredenheid door toewijding

Ontevredenheid (ontevredenheid met iemands omstandigheden) kan negativiteit veroorzaken of kan verandering motiveren. Lea werd de vrouw van Jacob omdat zij de eerstgeborene in haar familie was, niet omdat Jacob naar haar verlangde. Nadat hij zijn eerste vier zonen had voortgebracht, prees Leah God een tijdje (Genesis 29:35). Toen Rachel haar meid toestond haar surrogaat te worden om kinderen voort te brengen, reageerde Leah door ook haar meid haar surrogaat te laten worden om nog twee zonen aan haar aantal kinderen toe te voegen. Zelfs na nog eens twee kinderen uit haar eigen baarmoeder, waardoor er in totaal acht zonen waren, was Leah niet dichter bij de liefde van Jacob.

Na Lea's eerste vier zonen maakte Rachels jaloezie haar zo wanhopig, dat ze dreigde te sterven als haar man haar niet zwanger zou maken. Uiteindelijk kreeg haar meid twee kinderen en kreeg ze er nog twee, wat haar in totaal vier kinderen opleverde, maar ze stierf tijdens de bevalling.

Het gebed van sereniteit komt in me op: "God, schenk me de sereniteit om de dingen te accepteren die ik niet kan veranderen, moed om de dingen te veranderen die ik kan veranderen.", en wijsheid om het verschil te kennen” (Paul Reinhold Niebuhr).

Welke veranderingen in houding zou Leah hebben ontwikkeld als ze haar lof bleef uitspreken? Zou Rachel beïnvloed kunnen worden om God ook te loven (zelfs in stilte) voor de gunst van haar man? Wat is de kans dat hun toewijding tot dankbaarheid jegens God zou hebben geleid voor de waarde die Hij hun had gegeven? Ontevredenheid omzetten in toewijding kan een leven lang verschil maken voor vrouwen die erop vertrouwen dat God hen zal onderhouden en de toekomst van hun gezin zal beheersen. Ook familietoewijding aan God versterkt wederzijdse toewijding aan elkaar.

Vervang zelfmedelijden door eigenwaarde

Liefde kan op medelijden lijken, maar de manier waarop we het zien, hangt af van wat we denken te verdienen. Als we liefhebben, denken we dat we liefde verdienen, dus wat was Leahs perspectief? Toen God haar zegende met haar eerste en tweede kind, kreunde ze:

'Het is omdat de Heer mijn ellende heeft gezien. Zeker, mijn man zal nu van me houden” (Genesis 29:32).

"Omdat de Heer hoorde dat ik niet geliefd ben, heeft hij mij deze ook gegeven." (Genesis 29:33).

Leah, zo vol medelijden over de afwijzing van Jacob, begreep haar waarde niet in Gods plan dat ervoor zorgde dat ze Juda voortbracht, het hoofd van de stam waardoor de Messias werd geboren.

Toen Rachel haar eerste kind kreeg van een draagmoeder, zei ze: "God heeft mij gerechtvaardigd" (Genesis 30:6). Ze leed aan zelfopgelegde schuldgevoelens, op dezelfde manier als moderne zussen doen wanneer ze in hun eentje proberen te krijgen wat ze willen, en dat mislukt. Eigenwaarde, niet zelfmedelijden, begrijpt: "God onthoudt niets goeds aan hen die onberispelijk wandelen" (Psalm 84:11). Het is moeilijk om iemands persoonlijke gevoel van eigenwaarde te waarderen als wanhoop naar menselijke liefde het zicht op de zegeningen van de God die echt liefheeft, blokkeert.

De verantwoordelijkheid van een zuster is om haar door God gegeven waarde te vinden en te omarmen, en dienovereenkomstig te wandelen. Ter ere van haar waarde zegent God haar volgens Zijn doel, niet per se om te evenaren wat haar andere zussen hebben.

Vervang competitie door samenwerking

Er is geen competitie nodig voor de dingen die vreugde en succes in het leven garanderen. Talenten en vaardigheden zijn inherent of ontwikkeld door persoonlijke inspanning. Concurrentie kon Rachels schoonheid niet veranderen. Concurrentie kon de vruchtbaarheid van Leah niet aantasten. Evenmin kunnen de deugden, de capaciteiten, de wijsheid van de vrouw van vandaag worden geruild in concurrentie. In plaats van te vechten om te krijgen wat andere zussen hebben, waarom zou je diezelfde kracht niet gebruiken om te delen wat je hebt?

Rachels bewering over de geboorte van haar tweede kind bij volmacht was onjuist. Ze zei: "Ik heb een grote strijd met mijn zus gehad en ik heb gewonnen." Het spijt me, Rachel. Zusters putten zichzelf uit als ze worstelen; ze winnen wanneer ze hun sterke punten delen.

De vrouw van nu werkt mee door de inzet van haar getrouwde zussen aan te moedigen, door op te passen voor de vruchtbaar, door gezonde omgang te zoeken voor de alleenstaanden, door gezelschap te bieden aan de eenzamen een. Zulke zusterlijke handelingen wissen het verlangen naar competitie uit. Onze vreugde neemt toe wanneer we anderen helpen hun vreugde te vergroten.

Vervang controverse door viering

"Rachel en Leah (de officiële eerste vrouw die als eerste wordt genoemd) die samen de familie van Israël opbouwden" misten hun welverdiende feest. Jaloezie en onzekerheid saboteerden de waardering van hun door God gegeven waarde en verpestten de stemming voor vreugde.

Dus de controverse over wie populairder is, wie het het beste doet, wie het meeste heeft, is nutteloos. Laat zusters hun kracht verstandig gebruiken, om elkaars vreugde te vergroten, om de waarheid over eigenwaarde te onderwijzen, om zusterschap te beschermen tegen de egoïstische plannen van de buitenwereld. Laat ze zich wijden in aanbidding aan God en in dienst aan elkaar. Laat zussen liefde en saamhorigheid vieren.

Referenties

Bible Hub Commentaren op Genesis 29 en 30.

Bijbelcitaten zijn afkomstig uit de New International Version.

© 2023 Dora Weithers