Als je betrokken bent bij de productie van muziek, heb je waarschijnlijk wel eens gehoord van een productie in de muziekindustrie en distributie (M&D) deal, die verwijst naar de overeenkomst tussen een platenlabel en de muziek distributeur.
Naarmate muziek meer digitaal wordt, vervagen M&D-deals in termen van relevantie, maar ze spelen nog steeds een grote rol in de industrie. Deze deals hebben een aantal voor- en nadelen.
Wat is een M&D-deal?
Een deal voor productie en distributie in de muziekindustrie (M&D) is een standaardcontract tussen a platenlabel en een muziek distributeur. Onder M&D-deals, distributeurs de productiekosten van albums betalen vanaf het persproces tot het uiteindelijke afdrukproces van de etiketten. Distributeurs recupereren die kosten vervolgens uit platenverkopen en een geschat percentage van eventuele winst. Distributiebedrijven die zich met deze deals bezighouden, bieden vaak andere diensten aan, zoals marketing.
M&D-deals worden minder relevant in het licht van de toegenomen digitale distributie. Echter, vanuit het perspectief van een platenlabel, vooral een
Hoe u een deal voor muziekdistributie krijgt
De volgende stappen kunnen u helpen bij het verkrijgen van een M&D-deal:
- Registreer uw bedrijf als een aparte rechtspersoon.
- Verkrijg een zakelijke licentie.
- Maak contact met muziekwinkels in het hele land om deals te sluiten.
- Neem contact op met grote platenlabels en onafhankelijke artiesten.
- Werk samen met rederijen om zendingen naar specifieke bestemmingen te regelen.
- Zorg voor een nauwkeurige administratie van zendingen.
De voordelen van een muziekdistributiedeal
Voor platenlabels zijn M&D-deals zinvol omdat ze hun platen kunnen laten persen zonder vooraf kosten te maken. Dit vertaalt zich in minder verstoring van de cashflow van het bedrijf, wat aanzienlijk kan zijn voor onafhankelijke en kleine labels met krappe budgetten. Traditioneel sluiten grote platenlabels zelden M&D-deals.
Bovendien betalen platenlabels minder voor productie onder M & D-deals, omdat distributeurs albums in grote hoeveelheden produceren, waardoor labels hun voorkeurstarieven kunnen verzilveren. Omdat distributeurs hebben geïnvesteerd in het uitbrengen van albums, zullen ze gemotiveerd zijn om ze in de winkels te krijgen en wat te gaan verkopen.
De nadelen van een muziekdistributiedeal
Labels krijgen pas geld voor het uitbrengen van een album als hun distributeurs hun productiekosten en hun deel van de winst hebben terugverdiend. Dit heeft het potentieel om van een klein cashflowprobleem een groot cashflowprobleem te maken. Als het releaseschema van een label druk is, kan het in de schulden komen bij een distributeur. Dat zou de betaaldag van het label nog verder in de toekomst kunnen duwen, vooral als elke release niet als een apart account wordt behandeld.
Recordverkopen die lager uitkomen dan verwacht, kunnen labels in de schulden brengen bij een distributeur als de verkoop de productiekosten en andere feeds in het contract niet dekt. Labels zouden uiteindelijk ook enige controle over releases aan hun distributeurs kunnen afstaan. Een distributeur kan bijvoorbeeld bezwaar maken tegen de kosten van het drukken van het marketingboekje van een label, ook al denkt het label of de artiest dat dit essentieel is voor het succes van een plaat.
