Veel mensen die hebben gekozen rechtshandhaving als een carrière doe dit met als doel een rechercheur of rechercheur, en terecht. Er is een zekere voldoening die voortkomt uit het oplossen van een complexe zaak, net zoals het samenstellen van een moeilijke puzzel. Of je nu een carrière als rechercheur overweegt of gewoon nieuwsgierig bent naar de baan, je wilt weten hoe een dag in het leven van een politie-detective is als.
Tijd om te gaan werken
Het is maandagochtend en je wekker haalt je uit je slaap, die je vannacht niet veel hebt gehad. Omdat je bij de Recherche (CID) werkt, heb je een dagdienst en ben je in het weekend vrij, dat is wel zo prettig. Het afgelopen weekend was je echter de dienstdoende rechercheur en het was een druk weekend. Je houdt drie nieuwe zaken vast nog voordat de werkweek is begonnen.
Je stapt uit bed, doucht, scheert en trekt een overhemd en stropdas aan. Je kunt niet beslissen of je het dragen van een uniform mist; aan de ene kant zul je altijd een patrouilleofficier in hart en nieren zijn. Aan de andere kant, en vooral als het buiten 95 graden is met een luchtvochtigheid van 80%, ben je dankbaar dat je niet in het verkeer werkt of een ritme loopt in een donkere wollen outfit zoals je
Je pakt een reismok koffie, doet je zijarm om en gaat naar kantoor in je ongemarkeerde auto. In het begin was je enthousiast over het krijgen van een ongemarkeerde auto, totdat je je dat realiseerde in plaats van de slanke nieuwe Dodge Charger die je verwachtte, kreeg je een 5 jaar oude, low-end import om opvallen te voorkomen. De recherche, zo is je verteld, probeert standaard patrouillewagenmodellen te vermijden, zodat ze niet zo gemakkelijk te koppelen zijn als politieauto's.
Weer een gewone werkdag op kantoor
Als je op kantoor aankomt en je voicemail checkt, heb je vijf nieuwe berichten, allemaal van de familie van het slachtoffer van de plaats delict waar je zaterdagavond hebt gewerkt. Ze zijn begrijpelijkerwijs gekwetst, geschokt en wanhopig op zoek naar antwoorden, en ze bellen met wat volgens hen meer aanwijzingen en bewijzen zijn waar je naar kunt kijken.
Je belt terug en noteert de informatie, die veelbelovend blijkt te zijn. Je verzekert ze dat je er alles aan gaat doen om antwoorden te krijgen, en je geeft ze je mobiele nummer zodat ze gemakkelijker contact met je kunnen opnemen. Het is een klein gebaar en een nog kleinere troost, maar het brengt een beetje meer opluchting voor de familie en laat ze weten dat je echt om hun benarde situatie geeft.
Nadat je de telefoon hebt neergelegd, bekijk je je dossiers en plan je je dag. Je hebt vijf getuigen die je moet ondervragen, evenals de hoofdverdachte van de plaats delict van zaterdag. Hij "advocaat" en heeft tot nu toe geweigerd vragen te beantwoorden, maar zijn advocaat nam contact met je op en zei dat hij klaar was om te praten. U plant het verhoor voor laat in de middag om u de tijd te geven om met de getuigen te praten en zoveel mogelijk extra informatie te krijgen om u te helpen zoeken naar gaten in het verhaal van de verdachte.
Het wachtspel van de detective
De rest van de dag ben je bezig met het maken van aantekeningen in je dossier, het bekijken van foto's en het contacteren van de afdeling plaats delict om een oudere zaak op te volgen. Je hoopt op een aantal doorbraken van de DNA-analisten of de onderzoekers van vingerafdrukken of, beter nog, beide. Je hebt niet veel hoop omdat je weet dat - ondanks de manier waarop tv-shows CSI-zaken weergeven - het meestal maanden duurt, geen uren, om enige vorm van bruikbare bewijsanalyse terug te krijgen van het laboratorium.
Interviews, interviews en nog eens interviews
Zonder nieuwe vooruitgang van de bewijstechnici verlaat je het kantoor, pak je een snelle lunch en ga je op weg naar je getuigen. Met elk van hen neem je opgenomen interviews af. De meeste informatie die je krijgt, bevestigt wat je al wist uit het bewijsmateriaal, maar een paar nieuwe stukjes van de puzzel vallen op hun plek. Voortgang.
Een paar uitspraken zijn in tegenspraak met elkaar, wat een frustrerende maar veel voorkomende gebeurtenis is bij het omgaan met verschillende mensen met verschillende perspectieven; de geest van getuigen probeert vaak te begrijpen wat ze achteraf hebben gezien. De uitdaging is om de feiten van de speculatie te scheiden - een uitdaging om zeker te zijn, maar niets waar je niet al honderd keer eerder mee te maken hebt gehad.
Na je laatste getuigenverhoor rijd je een lege parkeerplaats op om wat aantekeningen te maken en je feiten door te nemen voordat je je verdachte ontmoet. Je ontwikkelt een reeks vragen en bedenkt een spelplan en begeeft je vervolgens naar het kantoor van de verdachte voor het interview.
De antwoorden van uw verdachte zijn kort en enigszins ontwijkend, en het is duidelijk dat hij gecoacht is. Hij biedt een alibi, maar je hebt enkele getuigen die dat tegenspreken. Je bent echter nog niet klaar om die kaart te spelen. Je kunt zien dat hij liegt, maar je wilt meer bewijs om het te onderbouwen voordat je hem erop aanspreekt. Als het verhoor voorbij is, speel je aardig met de verdachte en de advocaat en verzeker je hem dat je alle aanknopingspunten aan het uitputten bent.
Spelen volgens de regels
Met de nieuwe informatie die je hebt verzameld, heb je een aantal goede aanknopingspunten en ideeën over waar je moet zoeken naar belangrijk bewijsmateriaal. Je gaat terug naar het kantoor en stelt een huiszoekingsbevel op, zodat je het bewijs kunt verzamelen dat je verwacht te vinden. U stuurt een concept ter beoordeling naar het kantoor van de officier van justitie. Omdat het niet tijdgevoelig is, weet je dat je pas morgen een duim omhoog of duim omlaag krijgt.
Het houdt niet op aan het einde van de dag
Het was een lange dag, na een lang weekend. Terwijl de stoptijd verstrijkt, ga je naar je auto en maak je de korte rit naar huis. Als je thuiskomt, verlang je naar een douche en een koud biertje om de dag weg te spoelen. De douche kun je doen. Het bier is op want je bent nog steeds oproepbaar.
Na een paar uur lezen en tv kijken ben je klaar om naar bed te gaan. Je legt je hoofd op je kussen en hoopt dat je gaat slapen. Soms, als je 's nachts je ogen sluit, zie je de gezichten van de slachtoffers van wie je de dood hebt onderzocht. Slaap komt niet altijd gemakkelijk, maar gelukkig wel vannacht.
Een rechercheur slaapt nooit
Je weet niet hoelang je al slaapt als de rinkelende telefoon je wakker schudt. Een blik op de klok vertelt je dat het 02.30 uur is. De mist van de slaap trekt langzaam op als je de rinkelende telefoon opneemt. Het is dispatching bellen. 'Goedemorgen rechercheur,' zegt de coördinator. "We hebben sein 7 voor je. Ben je klaar om te kopiëren?" Je pakt het blocnote en de pen die je bij het bed bewaart en begint aantekeningen te maken. Het wordt weer een lange dag.
