Het leger gebruiken om aan je verleden te ontsnappen en jezelf te transformeren is een al lang legendarisch concept. Het idee om jezelf te verliezen en een nieuwe identiteit te smeden in het wapenberoep wordt het best begrepen door het volk beeld van de Franse Vreemdelingenlegioensoldaat, die ontsnapt aan een smerig verleden en een nieuwe naam aanneemt ver van het land van zijn geboorte.
En het verhaal van de burger-soldaat van vodden naar rangen (naar rijkdom), vooral sinds de introductie van de Montgomery GI Bill in 1944, heeft deel uitgemaakt van talloze Amerikaanse succesverhalen.
Maar werkt het?
Juridische problemen
Laten we het idee overslaan dat je aan een gevangenisstraf kunt ontsnappen door je aan te melden. Rod Powers behandelt dat onderwerp heel goed in zijn artikel "Word lid van het leger of ga naar de gevangenis?" Hier, laten we focus op het ontsnappen aan iemands persoonlijke geschiedenis – slechte buurten, slechte gezinnen, slechte relaties, enz enzovoort.
Succesverhalen
Zonder statistieken op te graven, is er veel anekdotisch bewijs dat mensen een dienstverband (of een volledige carrière) in het Amerikaanse leger hebben gebruikt om hun moeilijke achtergronden te overstijgen. Ik heb veel tijdgenoten horen spreken over een bezoek aan hun geboortestad na jarenlang in dienst te zijn geweest, om vervolgens bij elk (vaak minder frequent) bezoeken dat ‘alles hetzelfde is’ – inclusief dezelfde doodlopende mensen van de middelbare school die er weinig van weten zich. Intussen heeft de beroepsmilitair meer gezien en gedaan dan de meesten thuis zelfs maar kunnen verteren.
Een van de beroemdste voorbeelden uit de Amerikaanse geschiedenis is Ulysses S. Grant, een matte student en een mislukte boer die tijdens de burgeroorlog zijn roeping vond als commandant van alle Amerikaanse strijdkrachten, ontving de overgave van Lee in Appomattox en diende later als de 18e president van de Verenigde Staten (misschien geen erg goede, maar nog steeds.)
Dichter bij huis weet ik dat mijn overleden grootvader – een Amerikaanse marinier in de Tweede Wereldoorlog die later met pensioen ging als sergeant-majoor in de reservaten – ontsnapte aan een arbeidersachtergrond, een gewelddadige vader, en de sloppenwijken van Brooklyn uit het depressietijdperk om een gerespecteerde ambtenaar te worden, een telg uit zijn gemeenschap en een comfortabele dubbele gepensioneerde van de strijdkrachten en de US Postal Dienst.
Zelfs ik gebruikte het leger om aan een aantal van mijn problemen te ontsnappen. Met een middenklasseachtergrond, een sterke moeder en een uitstekende opleiding kan ik niet veel aanspraak maken op een onrustig leven. Maar voor mij was mijn lidmaatschap bij de mariniers de manier waarop ik leerde ‘een man te zijn’ nadat ik getuige was geweest van de scheiding van mijn ouders, mijn adolescentie had doorgebracht als een stil en impopulair kind en geen sterke mannelijke rolmodellen had.
Ontsnappen aan emotionele problemen
Maar niet zo snel. Het is een feit dat het niet zo gemakkelijk is om voor onze immateriële problemen te vluchten.
In mijn geval gaf het snel opgroeien via bootcamp en daarna me veel hulpmiddelen, maar het loste de last van de scheiding van mijn ouders niet op, die in de tussentijd begraven en ononderzocht lag. Als gevolg hiervan heb ik op jonge leeftijd therapie, relatieproblemen en zelfs een scheiding meegemaakt. Mijn ervaring als marinier stelde me in staat om die uitdagingen het hoofd te bieden, maar het was niet de oplossing.
Ik wist dit later in mijn carrière toen ik de rol van carrièreplanner op me nam en een aantal jonge mariniers tegenkwam die hoopten te ontsnappen naar een andere baan, een andere standplaats, een ander leven – allemaal om weg te rennen voor diep emotioneel verdriet met hun families en partners.
Mijn advies voor hen: dit zijn problemen die je zullen achtervolgen, waar je ook heen gaat. Ze kunnen alleen worden aangepakt door ze frontaal onder ogen te zien en steun te zoeken. Negeer ze op eigen risico.
Financiële verplichtingen
Nadat we emotionele kwesties hebben besproken, volgt hier een korte voetnoot over het ontsnappen aan uw financiële verplichtingen, omdat er niet veel te zeggen valt. Gescheiden en alimentatie betalen aan echtgenoot of kinderen? Probeert u uit de schulden te komen? Het gaat niet werken, zo simpel is het.
Als je je bij het leger aansluit, zit je in feite stevig op de grid voor zover het de overheid betreft – een grid waar ze uw hele salaris kunnen aftrekken zonder uw toestemming om schulden als een onbetaald kind te dekken steun. (Je zou je echt moeten aansluiten bij het Franse Vreemdelingenlegioen als dat alles is wat je zoekt, hoewel ik niet zo zeker weet of het voor hen ook zo eenvoudig is.)
Een opmerking over reservisten
Het spreekt voor zich dat het niet zo eenvoudig is om te ontsnappen door je aan te sluiten bij de reserven – door deeltijds werk te verrichten vlak bij je huis – als voor iemand die in actieve dienst is.
U ontvangt echter nog steeds de training, kameraadschap, ervaringen en voordelen die uw instrumenten voor succes kunnen zijn. Weet je nog hoe ik het had over mijn eigen ‘ontsnapping’ uit de problemen? Het grootste deel van mijn tien jaar bij het Korps Mariniers was ik boorreservist en woonde (tussen training en uitzendingen in het buitenland) precies waar ik ben opgegroeid. Wat dacht je daarvan?
