Boerderijen, ranches en andere bedrijven die vee houden of huisvesten, kunnen geld verliezen als de dieren gewond raken of overlijden als gevolg van ongelukken of ziekten. Zij kunnen zichzelf beschermen tegen het verlies van waardevolle dieren door aanschaf van een veeverzekering. Deze verzekering wordt doorgaans gebruikt om gedomesticeerde dieren zoals runderen, schapen, varkens en andere dieren te dekken paarden. Het kan echter ook worden gebruikt om meer exotische wezens zoals bizons, lama's en alpaca's te verzekeren.
Er zijn verschillende soorten veeverzekeringen. Het soort dekking dat een bedrijf nodig heeft, hangt af van de soorten dieren die het bezit en het doel dat ze dienen. Een grote weidegrond heeft een andere dekking nodig dan een boerderij met een paar koeien.
Landbouwbeleid
Veel kleine en middelgrote boerderijen en ranches verzekeren hun dieren onder a landbouwbeleid. Dit laatste combineert elementen van een commercieel pakket en een huiseigenarenbeleid. Het omvat schuren, stallen en andere boerderijstructuren, persoonlijke eigendommen van boerderijen zoals graan, hooi en machines, de boerderijwoning en huishoudelijke eigendommen.
Vee valt onder de persoonlijke eigendommen van de boerderij als in de aangiften een limiet voor de dieren wordt vermeld. Vee kan individueel worden gepland of als kudde (bijvoorbeeld 100 stuks vee). Dieren met een hoge waarde, zoals dieren die voor de fokkerij worden gebruikt, moeten individueel worden ingepland. Vee kan worden geïdentificeerd door een schriftelijke beschrijving, een oormerk of een ander mechanisme. Houd er rekening mee dat de term vee omvat geen kippen of andere vogels. Gevogelte valt afzonderlijk onder de noemer ‘pluimvee’.
Een boerderijpolis dekt vee terwijl dit zich op of buiten het verzekerde terrein bevindt. Vee wel niet gedekt tijdens het vervoer door een gewone vervoerder of een contractvervoerder, op openbare opslagplaatsen of verkoopterreinen, of op pakstations of slachthuizen.
Overdekte gevaren
De meeste landbouwpolissen dekken fysiek verlies of schade (inclusief overlijden) aan vee als gevolg van de volgende ‘basis’ gevaren (dit is geen volledige lijst):
- Brand, bliksem, explosie, rook
- Vandalisme
- Oproer of burgerlijke onrust
- Diefstal
- Instorting van het zinkgat
- Botsing of kanteling van een voertuig waarin het vee wordt vervoerd
- Vee dat tegen een voertuig aanrijdt of wordt aangereden terwijl het vee de openbare weg oversteekt, zich voortbeweegt of staat
- Aardbeving of overstroming
Sommige polissen dekken ook ‘brede’ gevaren, zoals de volgende:
- Aanvallen door honden of wilde dieren. Deze dekking geldt niet voor schapen en voor aanvallen door honden die eigendom zijn van de verzekeringnemer, een werknemer of een andere bewoner van de boerderij.
- Per ongeluk schieten anders dan door een verzekerde, medewerker of een andere boerin
- Verdrinking
- Ongevallen bij het laden of lossen
- Vallende objecten
Veel landbouwpolissen omvatten dekking voor extra aangeschaft vee, dat wil zeggen vee dat u tijdens de polisperiode aanschaft. Een nieuw dier is doorgaans gedekt tot de werkelijke contante waarde ervan of tot een percentage (vaak 25 procent) van de waarde van de dieren die op de polis staan vermeld, afhankelijk van wat het laagste is. U moet het nieuwe vee melden binnen de termijn die in de polis staat (bijvoorbeeld 30 dagen).
Dekking van diersterfte
De dekking die op grond van een landbouwpolis wordt geboden voor letsel of overlijden van vee, wordt vaak genoemd beperkte diersterftey dekking. Bedrijven die deze dekking niet via een landbouwpolis verkrijgen, kunnen deze afzonderlijk aanschaffen. De beperkte veeverzekering is niet van toepassing op het overlijden van een dier als gevolg van ouderdom of ziekte. Deze risico’s kunt u verzekeren onder a volledige diersterfte beleid of goedkeuring.
Een volledige dierensterfteverzekering beschermt een veehouder tegen de dood van een dier, natuurlijk of accidenteel, door welke oorzaak dan ook die niet specifiek is uitgesloten. De dekking omvat ziekte, letsel, ziekte of diefstal. De premie wordt berekend op basis van de verkoopprijs of taxatiewaarde van het dier. Sommige verzekeraars bieden dekking voor gebruiksverlies voor bepaalde diersoorten.
Wanneer u een volledige sterftedekking aanvraagt, moet u een gezondheidsverklaring overleggen die is afgegeven door een dierenarts die het dier heeft onderzocht. Als u een polis verlengt, moet u aantonen dat het dier gezond blijft.
De volledige dekking voor dierensterfte dekt geen overlijden veroorzaakt door de eigenaar of door een reeds bestaande aandoening. Ook uitgesloten is overlijden op bevel van een overheidsinstantie, bijvoorbeeld om de verspreiding van ziekten te voorkomen. Als u het dier verkoopt, gaat uw verzekering niet over op de nieuwe eigenaar.
Dekking voor producenten
Feedlots en andere veeproducenten kunnen zichzelf beschermen tegen een daling van de veeprijzen door een verzekering tegen veerisico's af te sluiten. Deze door de overheid gesteunde verzekering betaalt de verzekerde als de regionale of nationale contante prijsindex onder een bepaalde dekkingsprijs daalt. Het is beschikbaar voor bedrijven die varkens, lammeren of runderen aan slachthuizen verkopen. Details over deze dekking zijn verkrijgbaar bij de USDA-website.
