Sarbanes-Oxley-wet: wat is het?

De Sarbanes-Oxley (SOX) Act van 2002 is een wet die strikte financiële rapportage- en auditvereisten oplegt aan beursgenoteerde bedrijven om de nauwkeurigheid en integriteit van de rapportage te verbeteren en de onafhankelijkheid van accountants en auditors te waarborgen. Het luidde ook een tijdperk van verantwoordelijkheid en toezicht voor non-profitorganisaties in.

Lees meer over de oorsprong en de belangrijkste bepalingen van de Sarbanes-Oxley Act die van toepassing zijn op non-profitorganisaties om ervoor te zorgen dat uw organisatie aan de wet blijft voldoen.

Wat is de Sarbanes-Oxley-wet?

De Sarbanes-Oxley Act van 2002 is een wet die op 30 juli van dat jaar werd aangenomen en die bedrijven met beursgenoteerde effecten verplicht zich aan bepaalde bestuursnormen te houden die de rol van bestuursleden vergroten bij het toezicht op financiële transacties en auditprocedures.

Het oorspronkelijke doel van de wetgeving was om het vertrouwen van het publiek in de financiële verslaggeving van beursgenoteerde bedrijven te vergroten. Maar vandaag de dag blijft de SOX Act een blauwdruk bieden voor non-profitorganisaties die transparant en financieel verantwoordelijk willen zijn in hun transacties.

• bijnaam: De Amerikaanse Competitiveness and Corporate Accountability Act van 2002, SOX Act

Hoe de Sarbanes-Oxley-wet werkt

De SOX-wet is in het leven geroepen om het vertrouwen van het publiek in bedrijven te herstellen na boekhoudschandalen bij bedrijven, waardoor namen als Enron synoniem werden met bedrijfsmisdrijven.

Hoewel de wet vooral van toepassing is op beursgenoteerde bedrijven, zijn ten minste twee strafrechtelijke bepalingen, met betrekking tot klachten van klokkenluiders en de vernietiging van documenten, van toepassing op non-profitorganisaties.Bovendien diende de wetgeving als geheel als een wake-up call voor non-profitorganisaties.

Als zodanig gebruiken verantwoordelijke non-profitorganisaties de Sarbanes-Oxley als standaard voor hun eigen financiële praktijken. Deze praktijken kunnen de interne controles van een non-profitorganisatie alleen maar verbeteren en de nodige transparantie bieden voor hun financiële activiteiten. Hieronder vindt u de belangrijkste bepalingen van de wet zoals deze van toepassing zijn op non-profitorganisaties en aanbevolen acties om hieraan te voldoen.

Onafhankelijk Auditcomité

De wet regelt het auditcomité van de raad van bestuur en vereist dat elk lid van het comité lid is van het bestuur en onafhankelijk is. Bovendien wordt van auditcomités verwacht dat zij ten minste één "financieel expert" hebben, of uitleggen waarom niet. Het auditcomité houdt toezicht op de activiteiten van de externe accountant.

De meeste non-profitorganisaties hebben, zelfs als ze geen externe audits uitvoeren, een of meer bestuurscommissies die zich bezighouden met financiële kwesties. Grote non-profitorganisaties hebben waarschijnlijk een auditcomité dat toezicht houdt op de jaarlijkse audit. Het is een goede praktijk voor non-profitorganisaties om de onafhankelijkheid van de leden van de auditcommissie of andere financiële commissies te waarborgen. Non-profitorganisaties moeten er ook voor zorgen dat de leden van hun audit- of financiële commissies financieel onderlegd zijn.

Onafhankelijke accountants

Sarbanes-Oxley regelt de verantwoordelijkheden van accountants en vereist van de accountantsraad dat hij de accountant vooraf goedkeurt en die voorafgaande goedkeuring openbaar maakt aan investeerders. Het auditkantoor moet onafhankelijk zijn en mag op het moment van de audit geen niet-auditdiensten aan het bedrijf verlenen. Bovendien moet de partner van de accountantsorganisatie iedere vijf jaar aftreden van de accountantscontrole. Het bedrijf hoeft niet te veranderen, hoewel dat wel een manier is om dit te bereiken. Het accountantskantoor moet ook aan het auditcomité rapporteren over "kritieke boekhoudbeleid en -praktijken" die zijn gebruikt om de audit af te ronden.

Non-profit besturen Dit voorbeeld zou moeten worden gevolgd, waarbij het auditcomité de exclusieve bevoegdheid krijgt over de keuze van een externe auditor. Ze moeten ook elke vijf jaar van auditpartner wisselen, zodat het accountantskantoor niet "in slaap valt bij de overstap" vanwege te veel bekendheid. Non-profitorganisaties worden ook aangemoedigd om audit- en niet-auditdiensten niet door elkaar te gebruiken om belangenconflicten te voorkomen.

Nauwkeurige financiële overzichten

Sarbanes-Oxley vereist dat de Chief Executive Officer (CEO) en de Chief Financial Officer (CFO) van een beursgenoteerd bedrijf certificeren de financiële overzichten van het bedrijf, waaruit blijkt dat deze geschikt zijn en dat zij de financiële toestand van het bedrijf accuraat weergeven bedrijf.

Non-profitorganisaties worden aangemoedigd om van hun CEO te eisen dat zij de financiële overzichten van de organisatie certificeren. Als de CEO van de non-profitorganisatie niet zo goed thuis is in financiële zaken als de CFO van een bedrijf, heeft het bedrijf een capabele CFO nodig. De CEO van de non-profitorganisatie moet uiteindelijk echter verantwoordelijk zijn.

Transacties met voorkennis vermijden

Op enkele uitzonderingen na verbiedt de SOX-wet een bedrijf persoonlijke leningen te verstrekken aan zijn leidinggevenden of directeuren. Uitzonderingen zijn onder meer het verstrekken van dergelijke leningen in het kader van de normale gang van zaken, het alleen verstrekken van leningen die algemeen beschikbaar zijn voor het publiek, en het verstrekken van leningen tegen marktvoorwaarden.

Als een non-profitorganisatie persoonlijke leningen verstrekt aan deze personen, moet dit gebeuren binnen de grenzen die door de wet aanvaardbaar worden geacht. Bovendien moet een bedrijf, als het zaken doet met insiders, een beleid inzake belangenconflicten voeren om ongepast gedrag te voorkomen.

Transparantie en openbaarmaking

Dit rechtsgebied raakt klachten van klokkenluiders en documentbewaring die ook van toepassing zijn op non-profitorganisaties. De wet stelt strafrechtelijke sancties vast voor het opzettelijk represailles nemen tegen mensen die informatie verstrekken aan wetshandhavers met betrekking tot een federaal misdrijf. Het maakt het voor een bedrijf ook tot een misdaad om met een document of document te knoeien, deze te vernietigen of te verbergen.

Non-profitorganisaties kunnen de blootstelling aan criminelen tot een minimum beperken door een formeel klachten- en beoordelingsproces op te zetten dat de noodzaak van ‘blazen’ elimineert het fluitje." Het moet ook een beleid inzake documentvernietiging vaststellen dat de accidentele of opzettelijke vernietiging van documenten vermijdt records.

Voordelen van de Sarbanes-Oxley-wet

Non-profitorganisaties zouden er verstandig aan doen om op de bovengenoemde gebieden waarborgen in te voeren, namelijk om deze belangrijke redenen:

• Verbeterde financiële rapportage: Een 10-jarig retrospectief onderzoek gepubliceerd in 2014 suggereerde dat de SOX-wet de kwaliteit van de financiële verslaggeving heeft verbeterd.
• Grotere transparantie en betrouwbaarheid: In een tijdperk waarin non-profitorganisaties steeds strenger worden gecontroleerd, biedt Sarbanes-Oxley een uitstekende blauwdruk voor non-profitorganisaties om een niveau van financiële verantwoordelijkheid bereiken dat hun reputatie ten goede kan komen en het vertrouwen van hun donoren kan waarborgen aanhangers.
• Lager risico op fraude en financiële schandalen: Uit onderzoek uit 2017 is gebleken dat de SOX-wet fungeert als een ‘systeem voor vroegtijdige waarschuwing’ voor bedrijven dat kan helpen fraude aan het licht te brengen, omdat zwakke interne controles verband houden met verborgen fraude. De strikte financiële rapportagevereisten van de Sarbanes-Oxley Act kunnen de interne controles verbeteren en daardoor bedrijven helpen fraude of fraude te identificeren soortgelijke corrupte activiteiten en stop deze voordat ze leiden tot een Enron-achtig schandaal dat financieel rampzalig kan zijn voor het bedrijf en zijn investeerders.
• Beter geïnformeerde beslissingen van donoren: De SOX-wet kan resulteren in een uitgebreidere financiële rapportage van bezittingen, schulden en risico's. Hierdoor kunnen donoren en ondersteuners een non-profitorganisatie effectiever beoordelen als begunstigde van een donatie, wat het gemakkelijker kan maken om donatiedoelen en strategische doelen te bereiken.

Kritiek op de Sarbanes-Oxley Act

Critici hekelen doorgaans de volgende aspecten van de wetgeving:

• Hoge nalevingskosten: Sommigen bekritiseren de wetgeving vanwege de hoge kosten die bedrijven moeten maken om aan de regels te voldoen. Het is gebleken dat de kosten voor kleine bedrijven onevenredig zwaar zijn, hoewel uit onderzoek blijkt dat deze sinds de invoering van de wet zijn gedaald.

• Minder organisatiesSommigen beweren dat de kosten van naleving de oprichting van nieuwe, vooral kleine, bedrijven ontmoedigen degenen, hoewel uit het tienjarige retrospectieve onderzoek waarnaar eerder werd verwezen, bleek dat de gegevens over die bewering dat wel waren niet helder.
• Minder beursintroducties: De kosten en rapportagevereisten zorgden ervoor dat sommige bedrijven privé gingen in de nasleep van de SOX-wet, maar uit het tien jaar durende onderzoek bleek dat de getroffen bedrijven kleiner waren en meer liquiditeitsarm waren fraudegevoelig.