Veel toneelregisseurs eisen dat acteurs niet alleen auditie doen met een uit het hoofd geleerde monoloog, maar met een monoloog die specifiek uit een gepubliceerd toneelstuk komt. De meeste acteurs zoeken en zoeken naar een monoloog die bij hun leeftijd past en die niet zo herhaaldelijk wordt gebruikt dat regisseurs het beu zijn geworden om ernaar te luisteren.
Hieronder staan zeven monoloogaanbevelingen voor jonge vrouwelijke acteurs. Ze zijn allemaal kort van duur – sommige slechts 45 seconden; sommige wat langer. Vanwege auteursrechtelijke beperkingen en respect voor het eigendom van de toneelschrijver kan ik u alleen de begin- en eindregels van de monologen geven. Geen enkele serieuze acteur zou echter ooit een auditiestuk voorbereiden op basis van een toneelstuk dat hij niet in zijn geheel had gelezen (en vaak opnieuw had gelezen).
Bekijk dus deze aanbevelingen eens en als er iets tussen zit waarvan je denkt dat het voor jou zou kunnen werken, koop dan een exemplaar van het stuk in de bibliotheek, een boekwinkel of online.
Lees het stuk, zoek de monoloog en maak aantekeningen over de woorden en daden van het personage voor en na de monoloog. Jouw kennis van de hele wereld van het stuk en de plaats van je personage daarin zullen een duidelijk verschil maken in de voorbereiding en uitvoering van je monoloog.
Verhalentheater van Paul Sills
In het verhaal van “De roversbruidegom”.
De Miller's dochter
Een jong meisje is verloofd met een vreemdeling die ze niet vertrouwt. Ze maakt een geheime reis naar zijn huis in de diepten van het bos.
Monoloog 1
Begint met: "Toen het zondag werd, was het meisje bang, maar ze wist niet waarom."
Eindigt met: “Ze rende van kamer naar kamer totdat ze uiteindelijk de kelder bereikte...”
Op haar trouwdag vertelt het jonge meisje het verhaal van een ‘droom’ die ze had. Deze droom is in werkelijkheid een verslag van het incident waar ze getuige van was in het huis van haar verloofde en het redt haar van een huwelijk met deze man.
Monoloog 2
Begint met: ‘Ik zal je een droom vertellen die ik heb gehad.’
Eindigt met: ‘Hier is de vinger met de ring.’
Ik en jij van Lauren Gunderson.
Carolien
Caroline is een 17-jarige tiener met een leverziekte waardoor ze beperkt is tot haar slaapkamer. Ze legt iets uit over haar ziekte en haar leven aan haar klasgenoot Anthony.
Monoloog 1: Tegen het einde van scène 1.
Begint met: "Ze hebben heel veel dingen geprobeerd en nu zijn we op het punt waarop ik gewoon iets nieuws nodig heb."
Eindigt met: “...het zit ineens vol met kittens en twinkelende gezichten en ‘We missen je, meid!’ en dat is NIET mijn stijl!”
Caroline heeft zojuist een episode meegemaakt die haar zwak en verkrampt maakt. Als Anthony haar eindelijk overhaalt om te ontspannen en weer met hem te praten, legt ze uit hoe ze over haar ziekte en haar leven denkt.
Monoloog 2: Tegen het begin van scène 3.
Begint met: “Ja, dat gebeurt soms gewoon.”
Eindigt met: “Dus dat is een van de vele super ontdekkingen van de afgelopen maanden: niets is ooit goed. Dus ja."
Anthony neemt Caroline's presentatie van hun schoolproject op zijn telefoon op. Ze legt haar analyse uit van Walt Whitmans gebruik van het voornaamwoord ‘You’ in zijn gedicht Song of Myself.
Monoloog 3: Tegen het einde van scène 3.
Begint met: "Hoi. Dit is Carolien."
Eindigt met: "Omdat Jij is heel veel...Wij."
De goede tijden vermoorden mij van Lynda Barry
Edna
Edna is een adolescent die het stuk begint met deze uitleg van de Amerikaanse stedelijke wijk waarin ze in de jaren zestig woont.
Monoloog 1: Scene 1
Begint met: ‘Mijn naam is Edna Arkins.’
Eindigt met: “Toen leek het alsof bijna iedereen bleef verhuizen totdat onze straat nu Chinees-Chinese neger-neger is Blanke Japanse Filipijnse en ongeveer hetzelfde, maar in verschillende volgordes voor de hele straat en aan de overkant steeg."
Edna beschrijft haar fantasie om de ster te zijn van 'The Sound of Music'.
Monoloog 2: Scène 5
Begint met: “De heuvels leven met het geluid van muziek. Het was de eerste beste film die ik ooit heb gezien en de eerste beste muziek die ik ooit heb gehoord.”
Eindigt met: “Ik kon altijd het verschil zien tussen God en een straatlantaarn.”
Over dit toneelstuk kun je meer lezen hier.
U kunt informatie lezen over het voorbereiden van een monoloog hier.
