Het leger was de laatste dienstafdeling van het ministerie van Defensie (DoD) die een vaderschapsverlofprogramma implementeerde, dat in 2009 van kracht werd. In de Defense Authorization Act van het begrotingsjaar 2009 is een programma ingesteld dat nieuwe vaders maximaal 10 dagen niet-in rekening brengend verlof mogelijk maakt. De wet laat het aan de individuele diensten over om plannen te ontwikkelen om het nieuwe voordeel te implementeren. De Marine was de eerste tak die details over zijn programma publiceerde, gevolgd door de luchtmacht en vervolgens het Korps Mariniers.
Met ingang van 2019 is de Programma voor ouderschapsverlof van het leger - Soldaten die 10 dagen niet-in rekening brengend ouderschapsverlof hebben ontvangen (algemeen bekend als vaderschapsverlof) of maximaal 21 dagen niet-in rekening brengend adoptieverlof kunnen met terugwerkende kracht worden ontvangen aangewezen als primaire of secundaire zorgverleners (in overeenstemming met de aanwijzingsrichtlijnen voor primaire en secundaire zorgverleners in paragrafen 6 en 7 van deze richtlijn) en ontvangen een in totaal respectievelijk 42 dagen of niet meer dan 21 dagen niet-in rekening te brengen verlof (inclusief eventueel eerder toegestaan verlof), te gebruiken binnen 18 maanden na de kwalificerende geboortegebeurtenissen of adopties. Dergelijke totalen omvatten eventueel belastbaar gewoon verlof dat een gedekte soldaat heeft opgenomen in combinatie met het niet-belastbare ouderschaps- of adoptieverlof.
Details van het vaderschapsverlofprogramma van het leger
In het kader van het legerprogramma vaderschapsverlof moeten opeenvolgend worden ingenomen en moeten binnen 45 dagen na de geboorte van een kind worden ingenomen. Ingezette soldaten hebben na terugkeer naar hun thuisstation maximaal 60 dagen de tijd om van hun verlof gebruik te maken. Als het verlof niet binnen de bovengenoemde termijnen wordt opgenomen, kunnen soldaten hun verlof opnemen na geplande inzet.
Het beleid van het leger staat alleen toe dat vaderschapsverlof wordt toegestaan voor een getrouwde soldaat in actieve dienst, inclusief Titel 10 en Titel 32 Actieve Garde en Reserve, wiens vrouw een kind baart. Het kan niet worden toegepast op ongehuwde soldaten die een kind verwekken, en is momenteel niet van toepassing op soldaten die een kind adopteren.
Primaire en secundaire zorgverlener
Dankzij het zwangerschapsverlofprogramma van het leger kunnen vrouwelijke soldaten die bevallen, maximaal twaalf weken verlof opnemen, een beleid dat in 2019 is bijgewerkt. Nieuwe moeders in actieve dienst kunnen echter tot zes maanden na de bevalling niet worden ingezet. In het geval dat een soldaat getrouwd is met een ander dienstlid (bijvoorbeeld een dubbel militair echtpaar), kan elke soldaat met terugwerkende kracht dat doen aangewezen als primaire of secundaire verzorger en het passende totale bedrag aan niet-belastbare primaire of secundaire verzorger ontvangen vertrekken. Er mag echter slechts één lid van elk koppel worden aangewezen als primaire verzorger en één lid als secundaire verzorger.
Beleid inzake vaderschapsverlof bij de marine
De marine was de eerste tak van het Amerikaanse leger die het vaderschapsverlofprogramma van het DoD uit 2008 implementeerde. Het schrijft voor dat bevelvoerende officieren tien dagen kosteloos verlof zullen verlenen aan een getrouwd marinelid wiens vrouw bevalt.
Het marinebeleid staat toe dat vaderschapsverlof wordt gebruikt in combinatie met belastbaar verlof. Vaderschapsverlof hoeft niet onmiddellijk na de geboorte van het kind te worden opgenomen, maar moet in het eerste jaar worden opgenomen. Het is toegestaan om afstand te doen van de limiet van twaalf maanden als er verzachtende omstandigheden zijn.
Vaderschapsverlof kan niet aaneengesloten worden gebruikt met andere normale vrije dagen, zoals weekends of militaire feestdagen, of met bijzonder verlof, zoals driedaagse passen. En zelfs als de vrouw van een zeeman meerlingen baart, is het vaderschapsverlof beperkt tot slechts tien dagen, en niet tot tien dagen per kind.
Vaderschapsbeleid van de luchtmacht en het marinekorps
De luchtmacht vereist dat nieuwe vaders binnen 60 dagen na de geboorte van hun kind gebruik maken van vaderschapsverlof. In sommige omstandigheden kan, naar goeddunken van de commandant, het verlof worden gebruikt tot 90 dagen nadat het kind is geboren.
Voor mariniers moet vaderschapsverlof binnen 25 dagen na de geboorte van het kind worden aangevraagd. Als er op dat moment een marinier wordt ingezet, kan zijn verlof mogelijk buiten dat tijdsbestek van 25 dagen worden geautoriseerd, als dit wordt goedgekeurd door zijn commandant.
Zoals bij de Marine en het legerbeleid wordt vaderschapsverlof alleen toegekend aan vliegeniers en mariniers die getrouwd zijn en wier vrouw een kind baart.
