"Ik heb dat zomerse, zomerse verdriet."
In de zomers van mijn jeugd bezochten mijn zus en ik wekenlang het huis van mijn grootouders, waar de dagen lui en lang waren en we in onze zwemkleding sliepen. Elke ochtend, na het eten van suikerhoudende ontbijtgranen (het soort dat alleen op vakantie is toegestaan), stormden we door de hordeur naar de voortuin.
Je kon de sproeiers horen voordat je het water zag. Korte sputters veranderden in gestadig gebabbel. "Na na na na na, je kunt ons niet pakken!" We scandeerden tegen de tappen en zogen onze buik naar binnen. Maar hoe snel we ook renden, het water ving ons op. Het regende op onze kleine lijfjes, deed onze paardenstaartjes nat en veranderde het gras in een vijver.
Sindsdien is er iets veranderd en ik merk dat mijn liefde voor de zomer in de loop der jaren is afgenomen. Soms voel ik me zelfs in het late voorjaar steeds angstiger.
"Het is maar drie maanden, je kunt dit doen, je kunt het tot september halen", zeg ik tegen mezelf terwijl de temperaturen stijgen. Maar dan komt de zomer, en ik verlang alleen maar naar koelere lucht, grotere hoogten, kouder water. Ik verlies energie en mijn eetlust, en een droefheid zet in. Ik blijf binnen om te proberen mijn humeur te genezen, verstop me in donkere hoeken met mijn gezicht in een waaier. Het helpt echter nauwelijks. Ik wil gewoon in een zwembad vallen en wegdrijven - of daar in ieder geval tot half september blijven. Ik verlang naar die eerste herfstdag als water in een droogte.
Het blijkt dat mijn zomerse droefheid misschien meer is dan een ergernis met het weer. Seizoensgebonden affectieve stoornis (SAD) komt niet alleen voor in de winterse somberheid.
“Ongeveer één op de tien gevallen van de seizoensgebonden affectieve stoornis wordt veroorzaakt door de zomermaanden [of de winter, voor degenen die op het zuidelijk halfrond]”, zegt Dr. Meghan Marcum, een door de raad gecertificeerde klinisch psycholoog en de hoofdpsycholoog bij Een missie voor Michael, een vooraanstaande instelling voor geestelijke gezondheidszorg in Zuid-Californië.
Volgens Het National Institute of Mental Health Information Resource Center, is SAD "een type depressie dat wordt gekenmerkt door zijn terugkerende seizoenspatroon, met symptomen die ongeveer vier tot vijf maanden per jaar aanhouden." Terwijl veel van de symptomen zijn vergelijkbaar met die van ernstige depressie, zomer-SAD heeft ook zijn eigen unieke symptomen, waaronder slapeloosheid, rusteloosheid, opwinding, gebrek aan eetlust en ongerustheid.
Om dit verdriet te genezen, ben ik vaak een huismus gebleven, in het weekend eindeloze films gekeken of een stapel boeken doorgenomen. Maar, merkt Marcum op, dit kan zelfs leiden tot angst of depressie. "In plaatsen als Phoenix bijvoorbeeld, vereist de zinderende hitte dat je binnen moet blijven, wat isolatie betekent, en dat kan ook een depressieve stemming veroorzaken", zegt ze.
En dan is er het gebrek aan routine die gepaard gaat met de zomer (vooral voor ouders), lichaamsbeeld verhalen, financiële zorgen door uitgaven aan vakanties, minder slaap en meer alcoholgebruik bij partijen. Dit zijn andere mogelijke redenen waarom mensen in de zomer symptomen van SAD kunnen voelen, volgens Sara Makin, een erkende professionele therapeut en de oprichter en CEO van Makin Wellness.
Mensen kunnen zelfs een genetische aanleg hebben die seizoensgebonden affectieve stoornis waarschijnlijker maakt, of ze kunnen de zomer associëren met pijn, verlies of uitdagende herinneringen. "De zomer kan herinneringen en gevoelens oproepen aan de dood van een geliefde, een recente breuk of scheiding, of misschien een traumatische gebeurtenis", legt Makin uit.
Volgens sommige psychologen kan FOMO [fear of missing out] ook een factor zijn. "Misery houdt van gezelschap, en in de winter heb je veel gezelschap," Dr. Norman Rosenthal, een SAD-expert en een klinische professor in de psychiatrie aan de Georgetown University School of Medicine, vertelde: TIJD. "Als iedereen op het strand is, hebben ze het fantastisch, ze doen al deze dingen, en als je je slecht voelt, voel je je echt een buitenstaander. Je geïsoleerd voelen, je buitengesloten voelen, is een grote stress, uitdaging en psychologische domper.”
Dit is vooral belangrijk om dit jaar te onthouden. Hoewel de pandemie misschien niet direct bijdraagt aan SAD, kan het opnieuw betreden van de wereld (of niet) een uitdaging zijn voor onze geestelijke gezondheid.
"Als plaatsen beginnen te openen en grote bijeenkomsten opnieuw de kop opsteken, kan het overweldigend zijn voor mensen die werden" gewend aan de veranderingen die werden veroorzaakt door social distancing en andere COVID-voorzorgsmaatregelen,” Marcum zegt. "Zoals elke gewoonte of elk patroon dat in de loop van de tijd is ontwikkeld, kunnen plotselinge veranderingen stress, angst veroorzaken en de stemming beïnvloeden."
SAD beheren in de zomer
De ervaring van iedereen met SAD is anders. Het is misschien nauwelijks merkbaar, zoals 's ochtends wanneer je in bed blijft hangen, in het donker, naast je ventilator. Of het kan duidelijker zijn, zoals schijnbaar onverklaarbare depressie en maandenlange slapeloosheid. Het belangrijkste om te onthouden is dat, wat je ervaring ook is, je niet de enige bent en dat er middelen zijn om te helpen.
"De beste tips voor het minimaliseren van de effecten van SAD zijn om gezonde gewoonten voor je fysieke en mentale gezondheid te behouden", zegt Marcum, die het belang van slaap benadrukt. “Het is niet omdat de dagen langer zijn dat we minder slaap nodig hebben. Blijf elke nacht streven naar 8 uur slaap. Eet een gezond, uitgebalanceerd dieet, oefen om dopamine te stimuleren en cortisol (een stresshormoon) uit te spoelen en breng een beetje tijd door in de zon.
Sommige therapeuten raden ook aan om middagdutjes te doen, koel te blijven door koude douches te nemen, en praten met uw arts over het verhogen van medicatie voor de zomer, als dat goed voor je voelt.
Voor mij leer ik de warmere maanden aan te pakken met praktische acties, zoals ervoor zorgen dat mijn airco in orde is, en door mezelf zachtjes aan te moedigen om opzettelijke mentaliteitsveranderingen te maken.
Een manier waarop ik dit oefen, is door me in de activiteiten te leunen in plaats van mezelf te dwingen te genieten van de activiteiten waarvan ik dacht dat ze stereotiep waren voor de zomer. Het bezoeken van musea of bibliotheken (waar er evenveel AC, mensen en stilte is) biedt energie en creatieve inspiratie. Het haalt me ook het huis uit en uit mijn isolement.
Als het gaat om mentaliteitsveranderingen, probeer ik nieuwe activiteiten en test ik als het ware de zomerse wateren. Dit omvat genieten van zomerse gerechten en het zoeken naar plaatsen om van de hitte te genieten. Het is verbazingwekkend hoeveel een ijsje je humeur kan verbeteren of hoe een middag bij het zwembad hersenmist kan uitwissen. Ik schrijf deze gedachten in een dagboek en leg mijn nieuwe avonturen vast. Evenzo herinner ik mezelf eraan dat ik een gemeenschap van vrienden en familie heb die ik kan bellen als het verdriet te zwaar aanvoelt.
Ten slotte draag ik alleen mijn zwempak. Ik herinner me hoeveel ik ervan hield om als kind in mijn eendelige kleding te wonen - in huis, op mijn fiets, aan de eettafel. Dus in plaats van de hele zomer door het huis te mopperen in plassen zweet, trek ik in plaats daarvan badkleding aan (alleen niet op Zoom natuurlijk). Misschien zet ik zelfs een sproeier in mijn voortuin en ga ik onder een zelfgemaakte regendouche zitten op de dagen dat ik de zomerse droefheid het meest voel. Dan kan ik mezelf eraan herinneren dat alle seizoenen tijdelijk zijn. Ook de hitte gaat voorbij.
