Ik heb meer verdiend dan mijn man
mijn hele huwelijk.
Kort nadat we getrouwd waren, verhuisden mijn man en ik vanuit Indiana naar Los Angeles voor zonneschijn, stadsleven en kansen. Terwijl hij door zijn acteer- en comedycarrière navigeert, spelen we een delicaat evenwichtsspel om ons financiële leven samen op te lossen.
Soms waren we zelfs een eenverdienersgezin van twee mensen en twee vraatzuchtige konijnen (die meer groenten eten dan ik). Naast de op optredens gebaseerde aard van het werk van mijn man, werkt hij nu parttime om ons te helpen beter te plannen en te budgetteren. Desalniettemin ben ik de hele tijd de "kostwinner" geweest.
Ik krimp ineen bij de term 'kostwinner', hoewel ik hem hier kort zal gebruiken omdat het een bekend beeld schetst van onze financiële dynamiek. De wortels van de term voel me patriarchaal en doordrenkt van ongelijke machtsdynamiek, op een manier die overbrengt. Het voelt als een dominantiespel - en vaag bedreigend.
Om niet te zeggen dat ik vrij ben van die ideeën. Nadat ik dit verhaal voor het eerst had gepitcht, maakte ik me zorgen, en mijn ego klampt zich nog steeds vast aan flarden "traditioneel" (lees: verontrustend en verouderd)
Geld is bijna altijd emotioneel
In een wereld waar geld toegang betekent tot onze meest elementaire behoeften, zoals voedsel, gezondheidszorg, huisvesting en transport, voelt het als een voor de hand liggende en tastbare manier om succes te meten. Voor mij, en de meeste anderen, betekent dit dat gesprekken over geld aanvoelen als gesprekken over of je succesvol bent in het leven - of faalt. Het roept ook ongemakkelijke discussies op over macht, en wie die in handen heeft?.
Zodra u de elementen van een partnerschap op lange termijn, ongelijksoortige inkomens en gedeelde bankrekeningen en uitgaven introduceert, wordt het nog ingewikkelder. In de geest van volledige transparantie zijn er dagen dat ik ernaar verlang dat mijn partner en ik een gelijk inkomen hebben; er zijn dagen dat ik wou dat we lagere uitgaven hadden (hallo, Los Angeles); er zijn dagen dat ik wou dat ik Arnold Palmers gewoon bij het zwembad kon nippen terwijl mijn man het grote geld van het bedrijf binnenhaalt.
Bijna elk gesprek dat we hebben over geldcirkels draait om onze emotionele relaties. Na tien jaar samen te zijn geweest, zijn er nog steeds lagen van ervaringen die we samen moeten uitpakken voordat we tot een efficiënte financiële strategie kunnen komen. En van wat ik hoor van vrienden en familie, is dit normaal - het is een lang en moeizaam proces. Langdurige relaties worden onvermijdelijk geconfronteerd met gezonde dynamische verschuivingen tijdens hun cursussen, en een gedeeld financieel leven is niet anders.
Maar als ik verder kijk dan de financiën, zie ik waar we nog meer hard aan hebben gewerkt: een ondersteunende, bemoedigende relatie gebaseerd op gedeelde middelen. In ons geval is het geld dat binnenkomt geld, en het helpt een leven te ondersteunen waar we samen voor blijven kiezen.
Op zoek naar gelijke resultaten
Wat belangrijk is in onze relatie, is dat we altijd communiceren over onze inkomsten, zodat we de gewenste resultaten kunnen bereiken. (Zie wat ik daar heb gedaan?)
Of het nu individueel is of als stel, we hebben regelmatig check-ins over onze voortgang. Heb ik voldoende creatieve ruimte en huishoudelijke ondersteuning? Heeft hij de middelen om lessen te volgen die hem zullen helpen een sterkere basis voor zichzelf op te bouwen? Maken we tijd en geld vrij om onze relatie regelmatig te onderhouden? En, belangrijker nog,
Ik zeg niet dat deze gesprekken gemakkelijk zijn, en ze zijn niet altijd neutraal. Maar door onze algemene doelen te delen en de tijd en geldmiddelen te bespreken die we nodig hebben om daar te komen, kunnen we onze rollen reverse-engineeren. Soms betekent dat voor een van ons meer of minder werk; soms verschijnt het als compromissen van ons beiden.
Het beheren van onevenwichtige inkomens is, ja, altijd een evenwichtsspel.
Hoe we omgaan met gesprekken over geld
De meest nuttige neutraliserende tool die ik gebruik, is een eenvoudige Google-spreadsheet. Ik houd onze uitgaven handmatig bij en gebruik formules om actuele cijfers weer te geven, zoals spaargeld, cheques en creditcardsaldi. Dus, in plaats van discussies over geld alleen te hebben op basis van hoe ik me op die dag voel (en mijn emoties .) rond geldwissel constant), we trekken het blad omhoog en bespreken precies waar we zijn en waar we willen gaan.
Ik weet dat er diensten zoals Mint zijn die dit voor mij kunnen doen, maar ik maak er graag een gewoonte van om zelf te gaan zitten en onkosten te boeken. Het geeft me een extra touchpoint in wat we uitgeven - wanneer, hoe en waarom.
We hebben ook regelmatig controles over onze aankomende uitgaven: hij heeft nieuwe foto's nodig, ik moet een vlucht naar Seattle boeken, we moeten allebei tijd en geld vrijmaken voor een reis terug naar onze geboorteplaats. Door vast te houden aan de cijfers en de feiten over waar we ons bevinden, kunnen we emoties in het gesprek minimaliseren.
Uiteindelijk is het belangrijkste om te onthouden (en jezelf regelmatig te herinneren) dit: salaris is niet hetzelfde als waarde.
Toegegeven, mijn man en ik zouden nog veel meer van onze discussies op dit idee kunnen baseren. Welke werkelijke waarde brengen we naar elkaar toe? Welke steun - emotioneel, fysiek, spiritueel, mentaal en, ja, financieel - is op dit moment het meest waardevol voor elkaar?
Ik voel de drang om geld waard te zijn in mijn partnerschap zo vaak dat ik mezelf vergeet af te vragen: ben ik de tijd waard? Ben ik uiteindelijk een heel en vervuld persoon die de mensen om me heen steunt en liefheeft? Onze relaties leven niet van het geld dat we binnenhalen, maar van de tijd en energie die we in elkaar steken.
Omdat er altijd meer geld kan zijn, maar er kan nooit meer tijd zijn.
