Mijn eigen beste vriend worden
Er zijn drie dingen in dit leven waarvan ik zeker weet dat ik niet zonder zou kunnen: Twitter, ASMR-video's en mijn vrienden.
Op feestjes praat ik vaak over mijn vrienden zoals getrouwde mensen praten over hun echtgenoten of de manier waarop eigenaren van gezelschapsdieren praten over hun dierenbaby's. De lopende grap die ik met mezelf heb, is dat de reden dat ik zo groot ben in vriendschap, is omdat ik was niet te dateren op de middelbare school, en mijn vrienden waren alles wat ik had. Hoewel dat niet helemaal waar is (ik was het niet, gewoon onderschat), ben ik dankbaar dat mijn gebrek aan dating-ervaringen in mijn adolescentie me heeft geholpen de waarde van vriendschappen op zo'n jonge leeftijd te leren kennen. Nu ik begin twintig ben, realiseer ik me dat het navigeren door vriendschappen net zo moeilijk kan zijn als het navigeren in een romantische relatie.
De stroom van vriendschappen
Nadat ik was afgestudeerd aan de universiteit, merkte ik dat ik meer dan ooit te maken had met veranderingen in vriendschappen. In een tijdsbestek van een jaar waren twee van mijn beste vrienden naar de andere kant van het land verhuisd, waardoor ik me volkomen alleen voelde op manieren die ik nog nooit had meegemaakt.
Mijn vriendschappen hebben altijd als een soort hoeksteen gediend om op te leunen. Als een domme jongen mijn hart had gebroken, of als ik een baan was kwijtgeraakt, of als ik me in het algemeen alleen maar verloren voelde, zou ik mezelf altijd troosten door te denken:
Hier zit zeker veel waarheid in: mijn vriendschappen zijn niet opgehouden simpelweg omdat mijn vrienden zijn verhuisd. Ik heb ook nog een heleboel vrienden die in de buurt wonen, waar ik ongelooflijk dankbaar voor ben. Toen mijn twee beste vrienden echter naar verschillende staten verhuisden, kreeg ik het nieuwe besef dat vriendschappen, net als het leven in het algemeen, voortdurend in beweging zijn.
Hoe graag ik ook zou willen geloven dat vriendschap dit onwankelbare, onvoorwaardelijke, onveranderlijke ding is dat eeuwig duurt, dit is helaas niet het geval. Vrienden veranderen. Dynamiek tussen vrienden verandert. Vrienden trouwen. Vrienden gaan weg. Vriendschappen verwateren. En soms eindigen vriendschappen gewoon.
Vriendschap aankweken — met jezelf
Dit nieuwe bewustzijn over vriendschappen heeft me ertoe gebracht het belang te begrijpen van het cultiveren van een vriendschap met jezelf. Ik weet dat het een beetje somber klinkt, dit idee dat je niet echt op iemand anders dan jezelf kunt vertrouwen, maar vriendschap met jezelf koesteren hoeft niet te komen uit een plaats van pessimisme of angst voor verlating. Het zou eerder moeten komen van een plaats van het vieren van autonomie en het cultiveren van zelfhulp.
Het voelt vreemd om te suggereren dat iemand 'vrienden met zichzelf' kan zijn. Het beeld dat meteen komt voor de geest is van een persoon die alleen zit in een coffeeshop met een enkele kop Joe en een Moleskin notitieboekje. Hoewel ik persoonlijk een grote fan ben van de solo-koffiedate, herken ik hoe dergelijke beelden of zelfs de bewoording "wees vrienden met jezelf" kan een beetje onaantrekkelijk klinken voor degenen aan de meer extraverte kant van de wereld spectrum.
Voor mij heeft bevriend zijn met jezelf minder te maken met tijd alleen doorbrengen, maar meer met het cultiveren van een veilige ruimte voor jezelf, in jezelf - een proces dat er per definitie anders uitziet voor iedereen. Vrienden met jezelf zijn, heeft alles te maken met het vinden van manieren om aan je eigen behoeften te voldoen op een manier die voor jou het beste werkt. Het gaat erom dat je voor jezelf opkomt, zelfs als anderen niet voor je komen of kunnen komen opdagen.
Het grote geheel, het cultiveren van een vriendschap met mezelf heeft veel te maken gehad met mezelf vertrouwen en mijn eigen instinct volgen. Soms betekent dat nee zeggen, zelfs als iedereen wil dat ik ja zeg. Het betekent dat ik vertrouwd moet raken met het kleine stemmetje in mijn hoofd en beslissingen moet nemen op basis van wat het beste voor mij is.
Hoewel ik in het verleden op vrienden, familie en romantische partners heb geleund voor richting in het leven, terwijl ik leer een betere vriend voor mezelf te zijn, heb ik manieren gevonden om mijn eigen kompas te worden. Dit betekent niet dat ik niet langer advies of wijsheid zoek bij de mensen om wie ik geef - dat zou een behoorlijk eenzame en onverstandige manier van leven zijn! In plaats daarvan leer ik hoe ik mezelf het laatste woord kan geven in mijn leven, in het besef dat ik aan het eind van de dag de macht heb om mijn eigen pad te dicteren.
Op kleinere schaal leek bevriend zijn met mezelf veel op kleine dingen doen: elke ochtend mijn bed opmaken; mijn auto wassen voordat ik de stad uitga; Postmating pittige ramen als ik ziek ben; mezelf een veganistisch chocoladekoekje kopen als ik een zware dag heb. Het zegt: "Ik wil daar nu niet over praten", of "Hé, kunnen we hier nu over praten?" Hij draagt mijn favoriete schoenen, ook al zien ze er belachelijk uit. En het blijft in de kinderhouding tijdens yoga zolang ik nodig heb (wat voor mij een lange tijd is).
Veel van deze dingen zijn gebaren die ik in het verleden misschien had willen maken door een partner of een goede vriend. En terwijl ik heb geleerd eerlijk te zijn tegen vrienden en romantische interesses over de manieren waarop ik moet zijn gekoesterd, leer ik ook dat ik mezelf dezelfde koesterende energie kan geven die ik van anderen zoek.
De toestemming om te beginnen
Als je onlangs een goede vriend hebt laten verhuizen, een relatiebreuk meemaakt of je gewoon een gebrek aan echte vriendschappen in je leven, moedig ik je aan na te denken over manieren waarop je een betere vriend kunt zijn om jezelf. Stel jezelf de vraag: wat heb ik nu nodig? Hoe kan ik mezelf daarin voorzien? Wat zijn kleine manieren waarop ik vandaag aardig voor mezelf kan zijn? Wat vraag ik gewoonlijk van anderen dat ik voor mezelf kan doen? Het proces kan in het begin een beetje eenzaam aanvoelen, maar als de inspanning voortkomt uit een plaats van het uitoefenen van autonomie, in plaats van een plaats van pessimisme, wordt het een zeer vreugdevol en bevredigend proces.
Natuurlijk zal het voor iedereen anders zijn om een goede vriend voor jezelf te zijn. Maar dat is het mooie ervan: bepaal zelf hoe je jezelf wilt behandelen. En door dat te doen, leren we anderen onvermijdelijk hoe ze ons ook moeten behandelen.
Op welke manieren oefen je om een goede vriend voor jezelf te zijn? Laat het ons weten in de reacties hieronder! 🧡
