Myślę, że jeszcze jedna runda.
Jest tak samo, niezależnie od tego, czy gram sam w gry wideo, gram w planszówkę z przyjaciółmi, czy w browarze na randkę. Po prostu... nie chcę iść do łóżka.
W ciągu ostatnich dwóch lat moje codzienne czynności i nawyki zdrowotne wrzuciły je do wysokiego Vitamixu. I w pewnym momencie moja pora snu też się zmieszała. Raz na jakiś czas jest skromna 22, a w inne noce jest później – tak nieprzyzwoicie późno, że nawet nie chcę powiedzieć, która jest godzina. Czy jestem obrazem zdrowia? Nie. Ale czy próbuję? Również nie. Ale cieszę się sobą i tym buntem przeciwko poduszce.
Widzę, że ten nawyk (lub jego brak) pojawia się również w moich kręgach społecznościowych i internetowych, określany jako To dramatyczna koncepcja, która została przetłumaczone z chińskiego wyrażenia——co oznacza po prostu, że nie śpimy później, niż wiemy, że powinniśmy, nawet gdy jesteśmy zmęczeni. Kradniemy sobie godzinę (lub więcej) po tym, jak nasze dzieci lub nasi partnerzy są w łóżku w akcie „zemsty” na rzeczach, które wydawały się kraść nam czas w ciągu dnia.
Dla niektórych, zwłaszcza tych z nas, którzy pracują w domu lub przez jakiś czas byli bez pracy, unikamy snu, aby zrekompensować brak struktury w naszych czasach. Dla innych jest to reakcja na uczucie niespełnienia w ciągu dnia, więc staramy się znaleźć sens tuż przed snem. Myślimy, że jeśli zdołamy przedłużyć dzień, możemy panować w godzinach i odzyskać pozycję kapitana naszych własnych statków. Chcemy kontroli za wszelką cenę — nawet kosztem naszego zdrowia.
Jednak z każdą chwilą przebudzenia następny dzień nieuchronnie staje się bardziej wyczerpujący. Priorytetyzacja snu jest niezbędna, jeśli i kiedy jest dla Ciebie dostępna, ponieważ więcej regularne wzorce snu może prowadzić do lepszego układu odpornościowego, mniejszego stresu i wyraźniejszej przestrzeni nad głową. Nie wspominając o korzyściach snu dla naszego zdrowia psychicznego (szczególnie w zmniejszenie niepokoju, coś, czym większość z nas bawiła się w ciągu ostatnich dwóch lat).
Dlaczego więc odkładam tak ważną praktykę samoopieki?
Właściwie było badania przeprowadzone na ten temat. Podczas gdy prokrastynacja jest zwykle postrzegana przez pryzmat akademicki i zawodowy, naukowcy odkryli, że dzieje się to również w przypadku zachowań zdrowotnych. Pomyśl o tym – czy kiedykolwiek? odłożyć wizytę lub telefon do lekarza bez bardzo ważnego powodu? Odkładanie na później rzeczy, o których wiemy, że są dla nas dobre, może wiązać się z naszym umiejętności samoregulacji, a kiedy czytam więcej na ten temat, zdaję sobie sprawę, jak desperacko pandemia rzuciła wyzwanie tej praktyce. Nasze rytmy stały się co najmniej bardziej funkowe w 2020 roku, więc ma sens, że wszyscy szaleńczo tańczymy do rytmów naszych własnych bębnów.
Być może zaczęliśmy nasze blokady od sztywnych harmonogramów, ale Badanie z 2013 r., w którym zbadano ten wysoki poziom samoregulacji odkryli, że ta konsekwencja może osłabić naszą samokontrolę. Badania wykazały, że ponieważ regularnie opieramy się impulsom i pragnieniom, nasze mózgi ulegają wyczerpaniu i coraz trudniej jest oprzeć się pokusom. Tak więc zmuszanie się do pójścia spać zamiast robienia czegoś, co sprawiało mi przyjemność, w końcu stało się trudniejsze do zrobienia – i właśnie dlatego tu jestem, unikając mówienia ci o mojej porze snu w ostatnią sobotę.
„Więc jakie jest rozwiązanie?”, pytasz mnie, jakbym opanowała pięć doskonałych kroków do odzyskania mojej pory snu, a tym samym do kontrolowania własnego przeznaczenia. (Nie mam.) Ale jest kilka przydatnych zmian sposobu myślenia, które możemy ćwiczyć, aby pomóc nam zasnąć i nadal dbać o nasze potrzeby emocjonalne.
Uważność, odporność, oraz współczucie dla siebie są niezbędnymi narzędziami, gdy próbujesz dokonać zmian dla siebie. Staram się pozostać obecny, sprawdzając ze sobą częściej (i szczerzej) jak się fizycznie czuję i jakie konsekwencje jestem w stanie zaakceptować. Przyglądam się chwili i zadaję sobie konfrontacyjne, ale niezbędne pytania, takie jak lub
Jest też dużo miejsca na porażkę; jeśli poślizgniemy się podczas snu i przypadkowo złapiemy wschód słońca, niech tak będzie. Zawsze jest jutro (przypuszczam, że dzisiaj nie spałeś do świtu). Uważam, że śledzenie tego, jak mówię do siebie o moich postrzeganych porażkach, może być pomocne, jeśli chodzi o zmianę trudnego nawyku. Postrzeganie pory snu jako oceny na świadectwie lub miary mojej osobistej wartości staje się męczące. To nie porażka, kiedy spóźniam się – to po prostu fakt.
A potem są tylko inne chwile, kiedy zastanawiam się, czy moje odkładanie na później spania rzeczywiście mówi mi więcej o sobie i kierunku, który chcę dla mojego życia. Być może jestem w sezonie, w którym w końcu dobrze się bawię, traktując priorytetowo zajęcia, które kocham, bez ostrych pytań i samokrytyki mojej młodości.
Szczerze mówiąc, dziś wieczorem pewnie zostanę później, niż zamierzałem, i jutro też. Nie mam dzieci, moje godziny pracy są regularne i w sumie mam szczęście, że mogę trochę elastycznie chodzić spać. Mimo to zawsze przydałoby mi się więcej snu. Jednak moim kolegom prokrastynatorom przed snem chciałbym podzielić się pytaniem, nad którym zastanawiam się, gdy zgłębiam ten nawyk:
Jeśli chcesz zmienić swoje nawyki przed snem i jesteś na to gotowy, wierzę w Ciebie. Ale jeśli brniesz przez to wszystko i nadal próbujesz to wszystko uporządkować tak jak ja, wierzę również w ciebie. W tym życiu dostajemy tylko jedną rundę, więc przestańmy próbować zmuszać się do robienia tego dokładnie tak, jak to możliwe. Prawdopodobnie nie.
Bez względu na to, gdzie jesteś i jak późno jest, kiedy to czytasz, masz się dobrze. Wszystko, czego mogę życzyć tobie (i sobie) to dużo współczucia dla siebie, średniej ilości kofeiny i może – może – trochę snu.
