Restrykcyjne umowy są stosowane w kilku różnych sytuacjach biznesowych, w tym dotyczących użytkowania gruntów i innych sytuacji związanych z nieruchomościami.
W tym artykule omówiono restrykcyjne przymierza w umowach biznesowych z pracownikami i właścicielami firm.
Umowy o pracę a inne rodzaje umów biznesowych często zawierają umowy ograniczające, a różnice między tymi umowami są bardzo niejasne. Są one czasami nazywane „przymierzami ograniczającymi”, ponieważ obejmują przymierze (obietnicę), że czegoś nie zrobią lub zabronią komuś robienia czegoś. Czasami, choć nie zawsze, umowa przewiduje odszkodowanie dla strony, która zgadza się na powstrzymanie się od czynu.
Rodzaje umów, w tym klauzule ograniczające
Te restrykcyjne przymierza można znaleźć w oddzielnych umowach lub umowach lub mogą one stanowić część większej umowy lub umowy.
Umowy te są powszechne w umowach o pracę i umowach z niezależnych wykonawców. Mogą być również częścią zakupu biznesowego. W takim przypadku właściciel firmy sprzedającej nie może konkurować z poprzednią firmą, od nakłanianie pracowników do odejścia od poprzedniej działalności lub ujawniania informacji poufnych lub zastrzeżonych Informacja.
Istnieją trzy ogólne typy ograniczających umów lub przymierzy.
-
Zakaz rywalizacji: Umowy o zakazie konkurencji stosuje się w dwóch przypadkach:
Do sytuacji związanych z zatrudnieniem, w których pracodawca chce ograniczyć pracownikowi możliwość odejścia z firmy i założenia konkurencyjnej firmy obok. Najczęściej zakazy konkurencji ograniczają pracownikowi możliwość pracy w podobnej firmie w określonym czasie (rok, dwa lata lub dłużej) oraz w określonym promieniu od pierwotnej działalności. Umowy o zakazie konkurencji są trudne do wyegzekwowania, a kilka stanów stwierdziło, że nie są one wykonalne, ponieważ ograniczają handel. Inne stany będą egzekwować zakaz konkurowania, jeśli istnieje odpowiednia rekompensata (pieniężna lub inne korzyści) w celu zrównoważenia utraty dochodu. - W biznesowych umowach sprzedaży, w których pierwotny właściciel zgadza się nie konkurować z nowym właścicielem w określonym czasie i obszarze oraz w podobnej działalności. W takiej sytuacji sprzedawca otrzymuje określone wynagrodzenie za zawarcie umowy o niekonkurowaniu.
- Brak nagabywania: Umowa o zakazie nagabywania zabrania komuś nagabywania pracowników lub klientów firmy. W powszechnym przypadku pracownik, który odchodzi z firmy, zgadza się nie namawiać innych pracowników do pracy dla niego. Na przykład Joe opuszcza XYZ Manufacturing i chce zabrać ze sobą Sally, swoją fantastyczną asystentkę administracyjną. Gdyby podpisał umowę o zakazie nagabywania, nie pozwolono by jej zabrać ze sobą. Umowy o zakazie nagabywania są powszechne w praktykach zawodowych, aw wielu przypadkach odchodzący specjalista jest również powstrzymywany od pozyskiwania klientów, klientów lub pacjentów praktyki.
- Nieujawnianie (poufność): Nieujawnianie lub umowa o poufności ma na celu powstrzymanie kogoś przed mówieniem lub kradzieżą zastrzeżonych informacji, tajemnic handlowych, wynalazków lub innych informacji, które dają właścicielowi przewagę konkurencyjną.
Potencjalne problemy
Wszystkie trzy rodzaje umów mają na celu powstrzymanie kogoś przed zabraniem czegoś firmie – klientom, pracownikom, biznesowi ogólnie, zastrzeżonym produktom lub tajemnicom handlowym.
Problemem wszystkich trzech jest egzekwowanie; po wyrządzeniu szkody (pracownik lub tajemnica handlowa zostały skradzione lub konkurencja zniszczyła a biznes) wymaga długiego i kosztownego procesu prawnego, aby odzyskać odszkodowanie i wsadzić dżina z powrotem do butelki, więc mówić. W takich przypadkach nikt nie zyskuje poza prawnikami.
Niektóre stany, w szczególności Kalifornia, odrzuciły umowy o zakazie konkurowania jako nadmiernie ograniczające konkurencję. Skontaktuj się ze swoim prawnikiem i przejrzyj przepisy obowiązujące w Twoim stanie, zanim włączysz te restrykcyjne przymierza do umów biznesowych.
