W większości branż emerytury pracownicze wyszły wraz z samodzielnym faksem i garniturem zapinanym na trzy guziki, ale w rządzie plany emerytalne są nadal powszechne. Rządowe systemy emerytalne stanowią zdrowe uzupełnienie ubezpieczeń społecznych i inwestycji osobistych. Te trzy elementy składają się na trójnożny stołek rządowej emerytury.
Rządowe plany emerytalne pracowników
Podobnie jak we wszystkich wydatkach rządowych, ostatecznie rachunek płacą podatnicy, ale nie tylko oni „skóra w grze”. Renty emerytalne są przyznawane nie tylko pracownikom publicznym, gdy przestają się pojawiać praca. Pracownicy przekazują część każdej wypłaty do swoich systemów emerytalnych, co znacznie później uprawnia ich do płatności renty.
Kiedy osoby podejmują pracę w służbie publicznej, częścią decyzji o przyjęciu oferty pracy jest to, czy dana osoba może żyć z pensji pomniejszonej o składkę emerytalną. Kompromis polega na tym, że pracownik nie musi oszczędzać tak dużo na emeryturę z pozostałych dolarów wynagrodzenia. Ponadto inwestycja jest w całości lub częściowo obsługiwana przez system emerytalny.
Agencje rządowe wnoszą wkład
Agencje rządowe również wnoszą wkład w pracownicze plany emerytalne. Wiele agencji jest zobowiązanych do dopasowania (lub prawie dopasowania) kwoty pieniędzy wpłacanych przez pracowników. Agencje postrzegają to jako koszt personelu podobny do innych świadczeń opłacanych przez pracodawcę, takich jak składki na ubezpieczenie zdrowotne i ubezpieczenie na życie.
Nieco analogicznym kosztem sektora prywatnego jest dopasowanie pracodawcy do składek 401 (k) pracownika. Składki te są inwestowane w celu sfinansowania wypłat rent i zwiększenia rezerw pieniężnych.
Jak ustala się kwoty
Wszyscy pracownicy rządowi nie otrzymują takiej samej kwoty renty. Ogólnie rzecz biorąc, wysokość każdego emeryta zależy od jego stażu pracy i najwyższego wynagrodzenia. Urzędnicy państwowi z długim stażem i wysokimi zarobkami wnoszą łącznie więcej niż inni z krótszym stażem i niższymi wynagrodzeniami.
Wiek wchodzi w grę, kiedy ustalania uprawnień emerytalnych czyli wtedy, gdy pracownik może zacząć otrzymywać płatności dożywotnie. Systemy emerytalne obliczają uprawnienia emerytalne niezależnie. Tylko dlatego, że jeden system ma regułę, zgodnie z którą wiek i staż pracy muszą być równe lub przekraczać 80, na przykład, nie oznacza, że inne stosują tę samą metodologię.
Jak ustala się kwalifikowalność
Zanim pracownicy przejdą na emeryturę, znają zasady kwalifikowalności i dokładnie, ile pieniędzy im się należy w ramach płatności renty. Dzieje się tak dlatego, że systemy emerytalne rzadko zmieniają zasady dla obecnych pracowników. Kiedy zmiany są konieczne, często dotyczą one tylko nowych pracowników lub pracowników z bardzo krótkim stażem w ramach systemu emerytalnego.
To, że pracownik osiągnie uprawnienia emerytalne, nie oznacza, że pracownik automatycznie przechodzi na emeryturę. W rzeczywistości stosunkowo niewielu urzędników państwowych przechodzi na emeryturę po uzyskaniu uprawnień. Zamiast tego kontynuują pracę i tym samym wpłacają składki na swoje systemy emerytalne, oczekując, że ich renta dożywotnia będzie wyższa, ponieważ czekali, aż zaczną je otrzymywać.
Jak płacą podatnicy
Podsumowując, podatnicy ostatecznie finansują emerytury pracowników rządowych, ale w zamian otrzymują siłę roboczą urzędników państwowych, którzy wykonują zadania rządu.
Urzędnicy państwowi przyczyniają się do emerytury zarówno jako podatnicy, jak i pracownicy, którzy sztywno i rutynowo kopią część swoich wypłat.
Agencje również wnoszą swój wkład, tak jak czasami pracodawcy z sektora prywatnego dla swoich pracowników. Systemy emerytalne inwestują te składki, aby opłacić obecnych emerytów i gromadzić rezerwy na długoterminową rentowność.
