Wojsko wymaga struktury i dyscypliny, aby funkcjonować. Należy egzekwować szacunek dla wyższych stopni, gdyż w przeciwnym razie wykonywanie misji byłoby problematyczne. Niesubordynowane zachowanie nie jest tolerowane, ponieważ szkodzi porządkowi i dyscyplinie.
Chociaż nie da się lubić i szanować każdej osoby za jej osobowość lub styl przywództwa, w wojsku stopień ma pierwszeństwo przed osobowością (chociaż bycie przystojnym pomaga). Niesubordynacja zwykle ma miejsce, gdy ktoś nie jest zadowolony z decyzji, nie chce wykonywać poleceń lub nie lubi swojego przywództwa.
Niesubordynacja nie jest tolerowana i w wojsku jest definiowana jako przestępstwo karne. Oznacza to, że możesz zostać ukarany za zachowanie uważane za niesubordynację.
Co to jest niesubordynacja?
Niesubordynowane zachowanie to uderzanie lub uderzanie osoby wyższej rangi, wydawanie ustnych lub pisemnych uwag pogardy lub odważnych komentarzy, które są niegrzeczne, obraźliwe i skierowane przeciwko podoficerowi, drobnej osobie lub nakazowi oficer.
Brak szacunku można przedstawić na różne sposoby — poprzez niegrzeczne słowa lub czyny, obojętne lub bezczelne (ciche) zachowanie i bezczelność wobec funkcjonariusza i w jego zasięgu i słuch.
Złe zachowanie transmitowane za pośrednictwem mediów społecznościowych, nagrań, wideo lub jakiejkolwiek innej formy komunikacji cyfrowej jest również uważane za niesubordynację. Zachowanie nie może znajdować się w zasięgu wzroku lub słuchu osoby lub instytucji, do której jest skierowane. Jednakże w dalszym ciągu ma to wyrażać pogardę lub brak szacunku — wojsko traktuje takie zachowanie tak samo, jak gdyby miało ono miejsce osobiście.
Elementy objęte „pogardą lub brakiem szacunku” obejmują:
- • Wykonanie lub zaniechanie wykonania określonych czynności lub skierowanie określonego zachowania w stronę funkcjonariusza
- • Używanie określonego języka
- • Brak szacunku dla rangi i stanu funkcjonariusza
Jak definiuje się niesubordynację?
Dokładne sformułowanie niesubordynacji brzmi następująco:
"Każdy chorąży lub zaciągnięty członek, który-
(1) uderza lub napada na chorążego, podoficera lub podoficera w czasie pełnienia przez niego urzędu;
(2) umyślnie sprzeciwia się zgodnemu z prawem poleceniu chorążego, podoficerlub podoficer; Lub.
(3) traktuje z pogardą lub okazuje brak szacunku w języku lub zachowaniu chorążemu, podoficerowi lub podoficerowi podczas wykonywania przez niego urzędu; zostanie ukarany zgodnie z decyzją sądu wojskowego.”
Czyny uważane za niesubordynowane
Uderzenie lub uderzenie
(1) Nakaz strajku lub napaści, podoficer lub podoficer.
(a) że oskarżony był chorążym lub szeregowcem;
(b) że oskarżony uderzył lub napadł na określonego żołnierza, podoficera lub podoficera;
(c) że strajk lub napaść miały miejsce w czasie, gdy ofiara sprawowała urząd; I.
(d) że oskarżony wiedział wówczas, że osoba uderzona lub napadnięta była nakazem, podoficerem lub podoficerem. Uwaga: Jeżeli ofiarą był przełożony podoficer lub podoficer oskarżonego, należy dodać następujące elementy.
(e) że ofiarą był przełożony podoficer lub podoficer oskarżonego; I.
(f) Że oskarżony wiedział wówczas, że osobą uderzoną lub napadniętą był przełożony podoficer lub podoficer oskarżonego.
Nieposłuszeństwo
(2) Nieposłuszeństwo nakazowi, podoficerowi lub podoficerowi.
(a) że oskarżony był chorążym lub szeregowcem;
(b) że oskarżony otrzymał pewien zgodny z prawem rozkaz od pewnego nakazu, podoficera lub podoficera;
(c) że oskarżony wiedział wówczas, że osobą wydającą rozkaz był nakaz, podoficer lub podoficer;
(d) że oskarżony miał obowiązek zastosować się do polecenia; I.
(e) że oskarżony umyślnie nie wykonał polecenia.
Brak szacunku
(3) Traktowanie z pogardą lub brak szacunku w języku lub zachowaniu wobec nakazu, podoficera lub podoficera.
(a) że oskarżony był chorążym lub szeregowcem;
(b) że oskarżony wykonał lub zaniechał pewnych działań albo użył określonego języka;
(c) że takie zachowanie lub język zostało użyte w obecności lub w zasięgu wzroku lub słuchu określonego chorążego, podoficera lub podoficera;
(d) że oskarżony wiedział wówczas, że osoba, wobec której skierowane było to zachowanie lub język, była chorążym, podoficerem lub podoficerem;
(e) że ofiara sprawowała wówczas urząd; I.
(f) Że w tych okolicznościach oskarżony swoim zachowaniem lub językiem potraktował z pogardą lub okazał brak szacunku wspomnianemu nakazowi, podoficerowi lub podoficerowi. Uwaga: Jeżeli ofiarą był podoficer oskarżonego lub podoficer oskarżonego, należy dodać następujące elementy.
(g) Że ofiarą był przełożony podoficer lub podoficer oskarżonego; I.
(h) Że oskarżony wiedział wówczas, że osobą, do której skierowane było zachowanie lub język, był podoficer oskarżonego, podoficer.
Artykuł 91 Pojęcia
Artykuł 91 zawiera te same ogólne pojęcia w odniesieniu do chorążych, podoficerów i podoficerów, jakie mają artykuły 89 i 90 w odniesieniu do odniesieniu do podoficerów, a mianowicie zapewnienie posłuszeństwa ich zgodnym z prawem rozkazom i ochrona ich przed przemocą, zniewagą lub brak szacunku.
W przeciwieństwie do artykułów 89 I 90artykuł ten nie wymaga jednak, aby w skład któregokolwiek z zarzucanych przestępstw wchodziła relacja przełożony-podwładny. Artykuł ten nie chroni pełniącego obowiązki podoficera ani pełniącego obowiązki podoficerani nie chroni Żandarmeria lub członkowie patrolu brzegowego, którzy nie są chorążymi, podoficerami ani podoficerami.
Wszystkie przestępstwa zabronione na mocy art. 91 wymagają, aby oskarżony miał rzeczywistą wiedzę, że ofiarą był chorąży, podoficer lub podoficer. Rzeczywistą wiedzę można udowodnić poszlakami.
Napaść ze strony więźnia zwolnionego ze służby lub innego podmiotu cywilnego prawo wojskowena podstawie nakazu podoficer lub podoficer powinien zostać oskarżony z art. 128 lub 134.
Obrona przed zarzutem z art. 91
Najlepszą metodą obrony przed oskarżeniem z art. 91 jest skonsultowanie się z prawnikiem wojskowym. Masz prawo wystąpić o rozprawę przed sądem wojskowym w każdym przypadku, gdy zostaniesz oficjalnie oskarżony o popełnienie przestępstwa. Jeśli czujesz, że jesteś niesłusznie oskarżony, umów się na spotkanie z biurem rzecznika generalnego sędziego, aby uzyskać poradę na temat dostępnych opcji.
Należy jednak pamiętać, że nie należy okazywać nieposłuszeństwa, okazywać braku szacunku ani zniesławiać żadnego starszego wojskowego, służby ani jej ludzi. Żadna zasada wojskowa nie mówi, że nie możesz mieć własnych myśli na temat osoby lub podmiotu; jednak zasady mówią, że nie możesz działać pod wpływem tych myśli.
