Kaplica Sykstyńska to jedno z najważniejszych miejsc w Kościele katolickim. Znajduje się w centrum działalności papieskiej i to tutaj gromadzi się enklawa papieska podczas wyboru nowego papieża. Kaplica Sykstyńska jest powszechnie znana ze swoich fresków namalowanych przez Michała Anioła, ale znana jest również ze wspaniałych cech architektonicznych i konstrukcyjnych.
Wczesne początki
Architektowi Giovannino de Dolci powierzono zadanie odtworzenia oryginalnej Kaplicy Sykstyńskiej dokładnie w jej miejscu, znanym jako Capella Maggiore, w 1473. Jednak początkowy projekt architekta miał ponad 50 metrów długości i siedem pięter.
Zaprojektowano także unikalny chodnik imitujący średniowieczne posadzki, z wielobarwnymi mozaikami układającymi się w geometryczne wzory i koncentryczne okręgi. Niektóre wykopaliska przeprowadzone w pobliskich budynkach w XVI wieku miały wpływ na Kaplicę Sykstyńską, powodując ogromne pęknięcie w jej sklepionym suficie. Problem został rozwiązany poprzez zablokowanie belek dachowych za pomocą szeregu metalowych łańcuchów.
Architektura Kaplicy Sykstyńskiej
Kaplica Sykstyńska przypomina wysoki prostokątny budynek bez drzwi, ponieważ wejście do niej prowadzi przez Pałac Papieski. Z zewnątrz Kaplicę Sykstyńską można zobaczyć tylko z pobliskich okien.
Jego wnętrze podzielone jest na trzy kondygnacje, w tym sklepioną piwnicę z kilkoma oknami i drzwiami prowadzącymi na zewnętrzny dziedziniec. Sklepiony sufit wznosi się na ponad 20 metrów, a nad sufitem wznosi się trzecie piętro tworzące górny poziom kaplicy.
Kaplicę zbudowano z łukowymi oknami o wysokości sześciu stóp po obu stronach, ale niektóre z nich zostały przez lata zablokowane. Dokonano również poważnych napraw konserwacyjnych otwartego przejścia, a także naprawy Kaplicy Sykstyńskiej kamieniarstwo.
Wnętrze Kaplicy Sykstyńskiej
Sufit jawi się jako spłaszczone sklepienie kolebkowe, które zostało przecięte poprzecznie, tworząc ciąg pendentywów. Sklepienie przecięte jest poprzecznie mniejszymi sklepieniami nad oknami zewnętrznymi, dzieląc je na najniższym poziomie.
Oryginalne sklepienie zostało pomalowane według projektu Piermatteo Lauro de'Manfredi da Amelia. Chodnik kaplicy to połączenie marmuru i kolorowego kamienia, który wyznacza drogę procesyjną od głównej drzwi po której Papież podąża w Niedzielę Palmową.
Kaplica Sykstyńska była pierwotnie podzielona na dwie równe części marmurowym ekranem i wzorem mozaiki podłogowej. Jedna część przeznaczona była dla świeckich, druga zaś stanowiła plebanię dla duchowieństwa. Następnie przesunięto parawan, aby zmniejszyć nawę i znacznie powiększyć prezbiterium.
Sufit Kaplicy Sykstyńskiej
W 1508 roku papież Juliusz II poprosił Michała Anioła o pomalowanie sufitu Kaplicy Sykstyńskiej. Michał Anioł namalował sufit w latach 1508-1512. Jego malarstwo poruszało trzy tematy: Boże stworzenie świata, Relacja Boga z ludzkością i Upadek ludzkości od łaski.
Na dużych pendentywach namalowano 12 postaci biblijnych oraz klasycznych mężczyzn i kobiety. Każdy z nich prorokuje zbawienie ludzkości przez Jezusa Chrystusa. Wzdłuż górnych okien widnieją także przodkowie Jezusa.
