Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych mają swoją własną podstawową strukturę, terminologię i elementy. Istnieją pewne niuanse i różnice w zależności od typu jednostki, ale niektóre podstawowe elementy pozostają niezmienne oddział wojska.
Lotnicy i sekcje
Osoby fizyczne mogą zwerbować jako lotnik lub indywidualny członek Sił Powietrznych. Sekcję może utworzyć dwóch lub więcej lotników. Ogólnie rzecz biorąc, sekcja to miejsce, w którym dana osoba pracuje, zwane również sekcją służbową. Niektóre przykłady sekcji służbowej obejmują sekcję administracyjną lub sekcję podtrzymywania życia.
Jednak posiadanie sekcji nie jest absolutnie konieczne. Na przykład wielu członków załóg samolotów i sił bezpieczeństwa („policjanci” Sił Powietrznych nie ma sekcji. Zamiast tego należą jako grupa do „lotu”. W Podstawowe szkolenie Sił Powietrznych, nazywa się to elementem. Każdy podstawowy lot szkoleniowy jest podzielony na cztery elementy, każdy z przypisanym liderem elementu.
Loty
Dwóch lub więcej lotników może utworzyć lot. Dwie lub więcej sekcji może również tworzyć lot. Zależy to od organizacji eskadry i istnieją trzy rodzaje lotów:
- Numerowane loty łączą drobne elementy misji w zorganizowaną jednostkę. Szkolenie podstawowe obejmuje ponumerowane loty, podczas których możesz zostać przydzielony na przykład do lotu 421.
- Alfa loty są składnikami eskadry i składają się z elementów o identycznych misjach. Przykładem mogą być loty A, B i C eskadry sił bezpieczeństwa lub loty A, B i C eskadry myśliwców F-16.
- Funkcjonalny loty składają się z elementów mających określone misje. Lot personelu wojskowego (MPF) i lot w ramach działań społecznych to dwa przykłady lotów funkcjonalnych.
Eskadry i grupy
Dwa lub więcej eskadr tworzą eskadrę. Eskadra to najniższy szczebel dowodzenia z elementem sztabu (na przykład dowódcą eskadry lub pierwszym sierżantem eskadry). W Siłach Powietrznych dowódca eskadry zazwyczaj pełni funkcję ranga podpułkownika (O-5), chociaż mniejszymi eskadrami mogą dowodzić majorowie, kapitanowie, a czasem nawet porucznicy.
Eskadry są zwykle identyfikowane zarówno numerycznie, jak i według funkcji. Przykładem może być 49. Eskadra Sił Bezpieczeństwa lub 501. Eskadra Konserwacyjna.
Dwie lub więcej eskadr tworzą grupę. W Siłach Powietrznych grupy zwykle opierają się na przydzieleniu eskadr o podobnych funkcjach. Na przykład eskadra zaopatrzenia, eskadra transportu i eskadra konserwacji samolotów zostaną przydzielone do Grupy Logistycznej. Latające eskadry zostaną przydzielone do Grupy Operacyjnej. Eskadra Stomatologiczna i Eskadra Medyczna zostałyby przydzielone do Grupy Medycznej itp.
Zazwyczaj grupy przyjmują numer skrzydła, do którego są przydzielone. Na przykład 49. Grupa Logistyczna jest przydzielona do 49. Skrzydła Myśliwskiego w bazie Sił Powietrznych Holloman w Nowym Meksyku. Dowódcą grupy jest zwykle pułkownik (O-6).
Skrzydełka
Dwie lub więcej grup Sił Powietrznych tworzy skrzydło. Na wyspie jest tylko jedno skrzydło Baza sił powietrznych, a dowódcę skrzydła dość często uważa się za „dowódcę instalacji”. Istnieją dwa rodzaje skrzydeł:
- Skrzydła kompozytowe eksploatują więcej niż jeden rodzaj statków powietrznych. Poszczególne skrzydła kompozytowe mogą mieć różne zadania.
- Obiektywne skrzydła usprawnić i skonsolidować obowiązki oraz wyjaśnić kierunki dowodzenia. Mogą wykonywać misje operacyjne, takie jak walka powietrzna, szkolenie lotnicze lub transport powietrzny, i mogą zapewniać wsparcie MAJCOM lub jednostce oddzielonej geograficznie (GSU). Skrzydła mogą również mieć wyspecjalizowaną misję (np. „Skrzydło wywiadowcze”).
Niezależnie od misji skrzydła, każde skrzydło jest zgodne z ogólną koncepcją „jednej bazy, jednego skrzydła, jednego szefa”. Dowódcy skrzydeł najczęściej posiadają stopień O-7 (generał brygady).
Numerowane Siły Powietrzne
Numerowane Siły Powietrzne (np. 7. Siły Powietrzne) są zwykle przydzielane do celów geograficznych i używane głównie tylko w czasie wojny. W czasie pokoju na ogół składają się one z ograniczonej liczby pracowników centrali, których zadaniem jest przygotowywanie i realizacja planów wojennych.
Dowództwo Główne (MAJCOM)
Skrzydła Sił Powietrznych zwykle podlegają bezpośrednio MAJCOM, które podlegają bezpośrednio Dowództwu Sił Powietrznych. MAJCOM Sił Powietrznych w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych są organizowane głównie na podstawie misji. Na przykład skrzydła, których głównym zadaniem jest wykonywanie misji bojowych (myśliwce i bombowce), zostałyby prawdopodobnie przydzielone Dowództwu Walki Powietrznej.
Skrzydła, których głównym zadaniem jest szkolenie, zostałyby prawdopodobnie przydzielone Dowództwu ds. Edukacji i Szkolenia Sił Powietrznych (AETC). Za granicą MAJCOM są zazwyczaj organizowane według obszarów regionalnych — jednym z przykładów jest PACAF (Siły Powietrzne Pacyfiku). Skrzydła zlokalizowane w regionie Pacyfiku (Hawaje, Japonia, Korea itp.) były zwykle przydzielane do PACAF. Innym przykładem mogą być USAFE (Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych w Europie), które kontrolują większość skrzydeł przypisanych do Europy.
Nie ma ustalonej wielkości (liczby personelu) przypisanej do żadnego konkretnego elementu. Rozmiar elementu dowodzenia zależy przede wszystkim od typu jednostki i misji.
Na przykład eskadra obsługi technicznej samolotów miałaby przydzieloną inną liczbę lotników niż eskadra eskadra medyczna, bo ma inną misję, inny sprzęt, a co za tym idzie, jest inna wymagania.
