Jakie rodzaje umów handlowych muszą mieć formę pisemną?

Hollywoodzki producent Sam Goldwyn zasłynął z powiedzenia: „Umowy ustne nie są warte papieru, na którym są wydrukowane”. To powiedzenie o pisemnym zawieraniu umów jest prawdziwe. Choć umowa nie zawsze musi mieć formę pisemną, w niektórych przypadkach tak jest. Umowa ustna może być legalna (na przykład umowa dorozumiana), ale z pewnością nie jest mądra.

Przykład: Niezależny wykonawca (Joe Martin) zawarł ustną umowę z dyrektorem firmy (Xyz Company) na pakowanie i wysyłkę swoich produktów. Firma wysyłała rachunki i odbierała pieniądze. Ustna umowa pomiędzy Joe a dyrektorem Xyz Company zawierała ustalenia, że ​​Joe nie będzie odpowiedzialny za zbieranie pieniędzy podatek od sprzedaży na sprzedawanych produktach. Joe wysłał produkty, a firma Xyz odebrała pieniądze, ale nie pobrała podatku od sprzedaży. Następnie twierdzili, że Joe jest winien ponad 25 000 dolarów podatku od sprzedaży, który, jak twierdzili, miał pobrać. Dyrektor odszedł z firmy, więc nie było nikogo, kto mógłby potwierdzić porozumienie.

Bez pisemnej umowy Joe nie ma możliwości sprawdzenia porozumienia.

Umowy pisemne i przepisy dotyczące oszustw

W każdym stanie USA obowiązują przepisy zapobiegające oszustwom w umowach poprzez określenie określonych rodzajów umów, które muszą mieć formę pisemną. Prawa te nazywane są a Statut oszustw, wymagają także, aby określone rodzaje umów były sporządzane na piśmie i podpisywane przez strony umowy. 

Rodzaje umów, które muszą mieć formę pisemną

Rodzaje umów objętych wymogami dotyczącymi oszustw różnią się w zależności od stanu. Najczęstsze rodzaje umów, które wymagają formy pisemnej to:

• Umowy sprzedaży lub przeniesienia udziałów w gruntach oraz
• Umowa, której nie można wykonać w ciągu roku od jej zawarcia (innymi słowy umowa długoterminowa, taka jak kredyt hipoteczny).

Inne rodzaje umów, które w niektórych stanach wymagają formy pisemnej, to:

• Umowa sprzedaży towarów o wartości 500 USD lub więcej
• Umowa wykonawcy testamentu lub zarządcy, która ma odpowiedzieć za dług spadkodawcy
• Umowa gwarantująca dług lub obowiązek innej osoby (na przykład jako współsygnatariusz) oraz
• Umowa zawarta w zamian za zawarcie małżeństwa – np. umowa przedmałżeńska (przed ślubem).

Jak widać, większość rodzajów umów biznesowych mieści się w tych kategoriach. Dlatego większość umów musi mieć formę pisemną.

Przepisy dotyczące Statutów dotyczących oszustw można znaleźć w Jednolitym Kodeksie Handlowym (UCC) dla każdego stanu. Stanowe przepisy prawa UKC regulują sprzedaż majątku osobistego i inne transakcje biznesowe, takie jak pożyczanie pieniędzy, leasing sprzętu, podpisywanie umów i sprzedaż towarów.

Co oznacza „na piśmie”?

Aby zachować zgodność z przepisami dotyczącymi oszustw, dokument pisemny musi zawierać wszystkie następujące elementy:

• Tożsamość stron umowy
• Identyfikacja przedmiotu (na przykład to, co jest kupowane i sprzedawane)
• Warunki umowy
• identyfikacja wynagrodzenia (co jest przekazywane w zamian za przedmiot, np. pieniądze) oraz
• podpis strony pozwanej.

Typowymi przykładami akceptowanych dokumentów może być faktura, rachunek sprzedaży lub czek.

Wyjątki od przepisów dotyczących oszustw

Niektóre wyjątki od wymogu formy pisemnej to:

Częściowe wykonanie. Jeżeli kupujący przyjął część nieruchomości i zapłacił za nią, a stronom nie uda się powrócić do stanu sprzed zawarcia umowy, sąd może nakazać wykonanie określonego świadczenia – wykonania przyrzeczenia. 

Obietnica estoppel. W prawie umów strona może dochodzić odszkodowania na podstawie przyrzeczenia, jeżeli poleganie na tej obietnicy było uzasadnione i spowodowało problem. Stosuje się go w przypadkach, gdy nie ma wyraźnego (pisemnego) założenia, które można wyegzekwować.

Zastrzeżenie: Przepisy dotyczące przepisów dotyczących oszustw są skomplikowane. Jeśli masz pytania dotyczące umowy, skontaktuj się z prawnikiem w sprawie prawa obowiązującego w Twoim stanie.