Lata 90. były dynamicznym i wszechstronnym czasem w amerykańskiej muzyce folkowej, kiedy alt-country i folk-punk nabrały tempa i zmieniły oblicze współczesnej muzyki ludowej. W międzyczasie artyści, którzy istnieją od dziesięcioleci, nadal wydawali doskonałe płyty i trzymali swoje kapelusze na ringu. Dowiedz się więcej o współczesnej muzyce ludowej, zapoznając się z 15 najlepszymi albumami folk, bluegrass i alt-country z lat 90.
Wujek Tupelo - „Bez depresji” (1990)
Debiut wujka Tupelo z 1990 roku, Bez depresji, nie tylko przedstawił światu nowy zespół ze Środkowego Zachodu, ale był także jednym z pierwszych dużych wydawnictw, które można było uznać za kraj alternatywny. Zainspirował magazyn o tej samej nazwie, który pomógł zdefiniować społeczność roots i ogólnie był po prostu naprawdę świetnym nagraniem.
Alison Krauss - „Mam to stare uczucie” (1991)
Mam to stare uczucie, trzeci album Alison Krauss, pokazał, jak przyspieszyła kroku i dostarczyła garść piosenek, które umocniły jej miejsce w sercach fanów współczesnej muzyki bluegrass, folku, country i mainstreamu. Ten album był wczesną oznaką wspaniałej muzyki, która miała pochodzić od artysty, który od tego czasu stał się jednym z największych współtwórców muzyki współczesnej.
John Gorka - „Wrony Jacka” (1991)
Nazwany zwycięzcą Kerrville Folk Festival New Folk w 1984 roku, Jan Gorka następnie w późnych latach 80-tych i wczesnych 90-tych z wieloma znakomitymi wydawnictwami. Na Wrony Jacka, Gorka zamieścił kilka ponadczasowych melodii, które okazały się jednymi z jego najlepszych prac ("Houses in the Fields", "The Mercy of the Wheels", "I'm From New Jersey").
Suzanne Vega - '99,9 F' (1992)
Suzanne Vega 99.9F Album testował granice współczesnej muzyki folkowej, eksperymentując z kunsztem muzyki elektronicznej i łącząc go z zdecydowanie prowokacyjnymi współczesnymi pieśniami folkowymi Vegi. Był to album przełomowy pod wieloma względami i został przeniesiony, aby wzbudzić zainteresowanie wielu fanów muzyki głównego nurtu, którzy wcześniej nie byli tak otwarci na podniesienie płyty przez piosenkarza folkowego.
Shawn Colvin - "Tłuste miasto" (1992)
Shawn Colvin's Kilka drobnych napraw mógł zawierać singiel („Sonny Came Home”), który pomógł jej uczynić ją sławną, ale Grube Miasto był jednym z najlepszych wysiłków w jej karierze. Zawiera niesamowite introspektywne melodie, takie jak „Polaroidy” i „Kill the Messenger”. Chociaż bezsprzecznie mniej komercyjny niż Remont, było to doskonałe wprowadzenie do jej pracy.
Michelle w szoku - „Podróżnik z Arkansas” (1994)
Michelle Shocked była jedną z najlepszych nowych piosenkarek i autorek piosenek folkowych w latach 90., łącząc różne style korzeni i Americana, które łączyły stary folk i blues z innymi, bardziej mainstreamowymi style. Podróżnik z Arkansas zawierał klasyczne melodie, takie jak utwór tytułowy i „Prodigal Daughter (Cotton Eyed Joe).”
Emmylou Harris - "Wrecking Ball" (1995)
Emmylou Harris był obecny na scenie muzycznej od prawie dwóch dekad, zanim lata 90. nabrały rozpędu, ale Kula niszcząca był jednym z jej najbardziej godnych uwagi dysków do tego momentu. Było to wyraźne odejście od zdecydowanie country w jej poprzednich nagraniach. A tytułowy utwór – napisany przez Lucindę Williams – nadal jest jednym z jej najlepszych utworów.
Dar Williams - "Śmiertelne miasto" (1996)
Dara Williamsa Miasto śmiertelników płyta była pod wieloma względami jej przełomowym dziełem i zawiera wiele piosenek, które wciąż są przez wielu fanów uważane za jej największe przeboje: „As Cool As I Am”, „Iowa”, „The Christians and the Poganie”.
Gillian Welch - Odrodzenie (1996)
W 1996 roku nie było sposobu, aby przewidzieć, jak duży wpływ ma Gillian Welch przyjdą po światy folkowe i bluegrassowe —O bracie, gdzie jesteś? miała jeszcze kilka lat przerwy – ale jej debiut Odrodzenie był doskonałym wstępem do jej pięknej pracy. To również przyniosło jej nominację do nagrody Grammy w kategorii Najlepszy Współczesny Album Folkowy.
Greg Brown - „Dalej” (1996)
Greg Brown do 1996 roku wydał kilkanaście albumów pełnych znakomitej pracy, ale Dalsze informacje był jednym z jego najlepszych, najbardziej kontemplacyjnych dysków do tej pory. Każda piosenka została wykonana znakomicie, łącząc silny wpływ muzyki gospel, bluesa i folku Browna.
Bob Dylan - „Czas z umysłu” (1997)
Bob Dylan wydała przez lata mnóstwo albumów i parała się niemal każdym stylem współczesnej muzyki, może poza hip-hopem. Od niepamiętnych czasów był 30. albumem studyjnym Dylana, wyprodukowanym przez Daniela Lanois i mocno inspirowanym bluesem. To był ogromny wysiłek, który prawdopodobnie stał się jednym z Najlepsze albumy Dylana.
Ani DiFranco - „Życie w klipie” (1997)
Kariera Ani DiFranco rozpoczęła się w latach 90., kiedy jej spektakle rozrosły się od kawiarni, barów i festiwali po wyprzedane teatry i większe miejsca. Jej występy na żywo były porównywane do odrodzenia namiotów, a jej publiczność była (i nadal jest) niesamowicie entuzjastyczna. To, że nagranie płyty na żywo zajęło jej siedem lat, było zaskakujące, ale Życie w klipie było warte czekania.
Dan Bern (sam tytuł, 1997)
Dan BernDebiut 'samozwańczy' wywołał fale na scenie folkowej, nawet jeśli większość piosenek była utrzymana w tej samej tonacji. Jego nieustraszone, głęboko szczere i osobiste teksty zaliczyły go do kategorii „Następny Bob Dylan”. Podczas gdy jego druga płyta, 1998 Pięćdziesiąt jaj był może bardziej przebiegły artystycznie, Dan Bern była po prostu pełna świetnych piosenek.
Billy Bragg & Wilco - "Syrena Aleja" (1998)
Współpraca Billy'ego Bragga z Wilco to bez wątpienia jedna z najlepszych współczesnych płyt folkowych. To połączyło Bragga anty-folk stylizacje z elementami alt-country/folk-rock Wilco i ponadczasową muzyką Woody Guthrie. Po prostu nie ma nic lepszego niż to. Przedstawił także zagorzałym fanom Guthrie'go niektóre z jego najlepszych niepublikowanych prac.
JD Crowe i Nowe Południe - „Come On Down to My World” (1999)
Wpływ J.D. Crowe'a na muzykę bluegrassową był namacalny i trwały, a to wydawnictwo było jednym z najlepszych w tym gatunku w latach 90-tych. Od znakomitej pracy Crowe'a na banjo po wysiłki Phila Leadbettera i mandoliny i wokalu Dwighta McCalla, Chodź na dół do mojego świata był po prostu świetnym rekordem.
