„Kosmiczna osobliwość”
Pierwotnie wydany na kilka dni przed historyczną premierą Apollo 11 Misja na Księżyc, „Space Oddity” nie była odtwarzana przez BBC, dopóki misja nie powróciła bezpiecznie na Ziemię. Historia Majora Toma stała się pierwszym hitem Davida Bowiego w Wielkiej Brytanii, który w 1969 roku zajął 5. miejsce na brytyjskiej liście singli popowych. W Stanach wypadł gorzej, ale w 1973 „Space Oddity” został ponownie wydany i stał się pierwszym znaczącym hitem Davida Bowiego w USA, osiągając 15 miejsce. W 1975 r. RCA ponownie wydało „Space Oddity” w Wielkiej Brytanii, a piosenka dotarła aż do pierwszego miejsca. David Bowie powrócił do postaci Major Toma w późniejszych piosenkach, w szczególności jako „ćpuna zawleczona w niebiosach, uderzająca w najniższy poziom” w „Ashes To Ashes”.
Tytuł „Space Oddity” nawiązuje do tytułu filmu 2001: Odyseja kosmiczna. Otrzymał nagrodę Ivor Novello w 1970 roku za oryginalność. „Space Oddity” znalazło się na drugim albumie studyjnym Davida Bowiego z 1969 roku. Album został ponownie wydany w 1972 roku przez RCA pod tytułem
"Moda"
„Fashion” został wydany jako drugi singiel z albumu Straszne potwory (i super stwory) po „Ashes to Ashes”. Przyjmuje styl hard funk, który był popularny w awangardowym podziemiu muzyki tanecznej tamtych czasów. Teledysk został nakręcony w słynnym Nowy Jork klub taneczny Hurray brytyjskiego reżysera Davida Malleta, który później pracował nad uznanymi klipami do „Let's Dance” i „China Girl”. "Moda" był piątym przebojem pop w Wielkiej Brytanii i chociaż osiągnął tylko 70. miejsce, był to pierwszy występ Davida Bowiego w USA w ciągu trzech lat. lat.
Wśród charakterystycznych dźwięków na „Fashion” jest linia basu przypominająca „Złote lata”, hałaśliwy Robert Fripp gitara część i wokal „bip-bip”. Gwiazdy występujące w teledysku to m.in Johna Lennona dziewczyna May Pang, gitarzysta G.E. Smith z zespołu Hall and Oates oraz MTV VJ Alan Hunter.
"Złote lata"
Singiel „Golden Years” może być postrzegany jako pomost między odmienioną disco muzyką soul z Młodzi Amerykanie album i elektroniczne eksperymenty, które zdominowały twórczość Davida Bowiego w Berlinie Bohaterowie oraz Niski albumy. Podobno zaoferował „Złote Lata” Elvis Presley nagrać, ale został odrzucony. Piosenka znalazła się w pierwszej dziesiątce przebojów popowych zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i Wielkiej Brytanii, i wprowadziła album Od stacji do stacji który osiągnął najwyższy poziom na 3 miejscu, w tym momencie album Davida Bowiego, który był najwyżej notowanym albumem w Stanach Zjednoczonych.
ten Od stacji do stacji Sesje nagraniowe miały miejsce w 1975 roku, kiedy uzależnienie od kokainy Davida Bowiego osiągnęło szczyt. Podobno David Bowie grał „On Broadway” na pianinie w studiu, kiedy wymyślił „Golden Years” i chciał naśladować niektóre style klasyki Manna i Weilla. David Bowie wykonał piosenkę na żywo Pociąg duszy w amerykańskiej telewizji. Był jednym z niewielu białych artystów, którzy pojawili się w serialu.
„Młodzi Amerykanie”
David Bowie miał obsesję na punkcie amerykańskiej muzyki soul w połowie lat siedemdziesiątych. Piosenka „Young Americans” jest przesiąknięta estetyką filadelfijskiej duszy. Cyniczne teksty nawiązują do Richarda Nixona i zawierają dramatyczną przerwę „Ain't there one damn piosenka, która może sprawić, że załamię się i będę płakać?” Luther Vandross jest jednym z młodych podkładów wokaliści. „Młodzi Amerykanie” wdarli się do amerykańskiej listy pop top 40 i utorowali drogę komercyjnemu sukcesowi „Fame”. David Bowie nazwał później ten dźwięk „plastyczną duszą”.
David Bowie zaczął nagrywać piosenki na album Młodzi Amerykanie w sierpniu 1974 podczas przerw w pracy Diamentowe Psy trasa koncertowa. Muzyka została nagrana na żywo w studiu z pełnym zespołem w miarę możliwości. Andy Newmark, perkusista Sly and the Family Stone, został poproszony o pomoc w stworzeniu autentycznego brzmienia duszy. Album był również pierwszym, na którym David Bowie współpracował z gitarzystą Carlosem Alomarem. Pracowali wtedy razem przez ponad trzydzieści lat. ten Młodzi Amerykanie album osiągnął 9 miejsce na amerykańskiej liście przebojów i zdobył złoty certyfikat za sprzedaż.
„Popiół do popiołów”
„Ashes To Ashes” został wydany jako pierwszy singiel Davida Bowie Straszne potwory (i super stwory) i stał się jego pierwszym przebojem pop w Wielkiej Brytanii od czasu „Space Oddity”. Odpowiednio, piosenka jest swego rodzaju kontynuacją „Space Oddity” szczegółowo opisującą historię postaci Majora Toma. David Bowie opisał później „Ashes To Ashes” jako epitafium z lat 70. XX wieku. W wywiadzie z 1980 roku David Bowie określił „Ashes to Ashes” jako „rymowanka z lat 80.”. „Ashes To Ashes” znalazł się w pierwszej 25-tce amerykańskiej listy przebojów tanecznych.
Słynny teledysk został wyreżyserowany przez Davida Malleta i przedstawia Davida Bowie w kostiumie pantomimy Pierrota. W tamtym czasie był to najdroższy teledysk, jaki kiedykolwiek powstał, kosztujący ponad 500 000 dolarów. W teledysku pojawia się Steve Strange, wokalista grupy Visage i kluczowy członek londyńskiej sceny New Romantic.
Album Straszne potwory (i super stwory) był pierwszym Davidem Bowie po jego eksperymentalnym trio albumów z Berlina, Niski, Bohaterowie, oraz Lokator. Osiągając 12 miejsce w USA, był to najwyżej notowany album Davida Bowie od 1977 roku Niski. W Wielkiej Brytanii trafił na pierwsze miejsce, pierwszy album Davida Bowiego, który zrobił to od 1974 roku Diamentowe Psy.
"Gwiezdny człowiek"
„Starman” został wydany po raz pierwszy w 1972 roku i pierwotnie był postrzegany jako kontynuacja „Space Oddity”. Okazało się jednak, że jest to wprowadzenie do ery Ziggy Stardust Davida Bowiego opowiadającej historię o głaz artysta dostarczający na ziemię wiadomość od „gwiezdnego człowieka czekającego na niebie”. Chociaż singiel osiągnął tylko 10 na brytyjskiej liście singli pop w momencie wydania i #65 w USA, reputacja piosenki rosła z czasem. Został on umieszczony na ścieżce dźwiękowej do przebojowego filmu z 2015 roku Marsjanin.
W wywiadzie z 1973 roku Williamem S. Burroughs, David Bowie wyjaśnił, że „Starman” nie ma być Ziggym Stardustem. Ta ostatnia postać jest tylko posłańcem gwiezdnego człowieka. „Starman” był pierwszym hitem Davida Bowie w pierwszej dziesiątce pop w Wielkiej Brytanii od czasu „Space Oddity” trzy lata wcześniej. W USA piosenka wspięła się na #65.
„Pod presją” z królową
Dla wielu fanów połączenie Davida Bowie i Queen's Freddie Mercury na wokalu był mecz wykonany w niebie. David Bowie początkowo dołączył do Queen w studio, aby zaśpiewać chórki w innej piosence „Cool Cat”. On był niezadowolony ze swojego występu w tej piosence, ale „Under Pressure” wyrósł z jam session z zespół muzyczny. Po wydaniu jako singiel, piosenka wspięła się na 1. miejsce na brytyjskiej liście singli pop i dotarła do pierwszej trzydziestki w USA.
Charakterystyczna linia basu „Under Pressure” została później zsamplowana w przeboju Vanilla Ice z 1990 roku nr 1 „Ice Ice Baby”. ten teledysk do „Under Pressure” został wyreżyserowany przez Davida Malleta i nie zawiera ani Davida Bowiego, ani Queen z powodu trasy konflikty. Zamiast tego jest to kolaż zdjęć stockowych i klipów klasycznych niemych filmów, takich jak Pancernik Potiomkin, Dr Jekyll i pan Hyde, oraz Nosferatu.
"Zatańczmy"
Dzięki wielkiej, zuchwałej współczesnej produkcji rockowo-disco, dzięki uprzejmości Nile'a Rodgersa, „Let's Dance” stało się największym popowym hitem Davida Bowie od czasu „Fame” i jego ostatnim przebojem popowym numer 1 w Stanach Zjednoczonych. Stevie Ray Vaughan gra przede wszystkim na gitarze solo. Dzięki „Let's Dance” David Bowie stał się gwiazdą popu lat 80., ale wielu jego nowych fanów było w dużej mierze nieświadomych jego wcześniejszych prac. „Let's Dance” zajął pierwsze miejsce w wielu innych krajach na całym świecie, w tym w Wielkiej Brytanii, a piosenka znalazła się na szczycie tańca podczas dotarcia do pierwszej dziesiątki na liście rockowej i do pierwszej piętnastki na liście R&B, rzadki wyczyn czas.
Teledysk „Let's Dance” został wyreżyserowany przez Davida Malleta i nakręcony w Australii. W filmie zagrali także dwaj aborygeńscy studenci, Terry Roberts i Joelene King. Teledysk wykorzystuje również „czerwone buty” wspomniane w tekście „Let's Dance”. David Bowie powiedział, że zamierzał nagrać wideo jako oświadczenie przeciwko rasizmowi i uciskowi. Trasa koncertowa Davida Bowiego promująca album Let's Dance została nazwana trasą Serious Moonlight na podstawie tekstu piosenki.
"Sława"
„Fame” wyrosła z sesji studyjnej z Johnem Lennonem i gitarzystą Carlosem Alomarem. Tekstowo piosenka jest policzkiem dla obecnego managementu Davida Bowiego. Muzycznie uchwycił ducha disco, który zaczął przenikać do głównego nurtu popu w 1975 roku. Wydany jako drugi singiel z Młodzi Amerykanie Album "Fame" wspiął się na 1. miejsce na amerykańskiej liście singli popowych i szybko stał się jedną z najbardziej charakterystycznych piosenek Davida Bowiego.
John Lennon śpiewa chórki w „Fame”. To jego falset śpiewający w tle słowo „Fame”. David Bowie uznał piosenkę za gniewną i nie miał pojęcia, że będzie wielkim hitem. Powiedział Muzyk magazyn „Nie wiedziałbym, jak wybrać singiel, gdyby uderzył mnie w twarz”.
„Bohaterowie”
Nagrany podczas eksperymentalnych lat Davida Bowiego mieszkającego w Berlinie, "Heroes" jest przesiąknięty elektronicznym hałasem. Piosenka osiągnęła 24. miejsce na brytyjskiej liście singli pop i nie trafiła na listy przebojów w USA, ale jej reputacja ogromnie wzrosła z biegiem czasu. Tekst opowiada historię tragicznej pary pod Murem Berlińskim. W produkcji gra na gitarze Robert Fripp z King Crimson. „Bohaterowie” zagrali na 2012 Olimpiada kiedy brytyjscy sportowcy weszli na stadion w Londynie.
Pisząc „Heroes”, David Bowie zainspirował się tym, że jego producent Tony Visconti przytulał swoją dziewczynę przez mur berliński. Instrumentalny utwór "Heroes" był jednym z pierwszych nagranych na album o tej samej nazwie, ale pozostał bez słów do końca produkcji albumu.
