Zwróć uwagę, kiedy przejeżdżasz obok jakiegokolwiek nowego salonu samochodowego, a może Cię uderzyć pewna identyczność. Rzeczywiście, przez ostatnie dwie dekady biały, srebrny, czarny i szary były najpopularniejszymi kolorami samochodów, a 8 na 10 samochodów jest jednym z tych kolorów.
Jaka jest popularność kolorów samochodów
W oparciu o autorytatywne coroczne badanie trendów kolorystycznych samochodów, biel jest wyraźnym światowym zwycięzcą wyścigu kolorów 2019 — już po raz dziewiąty kolejny rok — 38% pojazdów wyprodukowano w tym kolorze, na drugim miejscu znalazły się czarne (19%), szare 13% i srebrne 10%.
Kolejność w Ameryce Północnej jest nieco inna: 29% bieli, 19% czerni, 17% szarości i 11% srebra. Tylko w Europie na drugim miejscu jest biały z 24% wszystkich samochodów szarych i 23% białych.
Prawie 50 lat temu, w 1961 roku, królował kolor niebieski, w którym 26% wszystkich samochodów w Ameryce Północnej wyprodukowano w tym odcieniu.
Dlaczego kolory samochodów są tak podobne?
Trudno określić przyczyny wyboru koloru samochodu.
Jeden z dyrektorów zajmujących się lakierami samochodowymi spekuluje, że srebrne i szare odcienie odzwierciedlają naszą fascynację technologią. To odcień szczotkowanego chromu na obudowie laptopa czy połysk smartfonów i innych urządzeń.
Srebrzyste i techno-szare odcienie zdają się również podkreślać kanciasty, ostry design luksusowych samochodów sportowych. Mogą nawet nadać rodzinnemu sedanowi odrobinę sportowego charakteru.
Może się również zdarzyć, że ludzie postrzegają samochody w neutralnych odcieniach jako łatwiejsze do czyszczenia i mniej prawdopodobne, że będą wyraźnie zabrudzone, gdy zostaną zniszczone przez (zwykle szare) rzeczy, które nasz samochód odbiera w wyniku jazdy przez zatłoczone miasta, pędzenia autostradą lub wyrzucania błota na tylne drogi.
Zmiana smaku koloru
W pierwszych dniach motoryzacji samochody nazywano powozami bezkonnymi – i tak właśnie wyglądały. Powozy konne malowano zwykle dostojnie na czarno. Jakość lakieru była słaba, a właściciele samochodów stwierdzili, że ich nowe, błyszczące zabawki szybko wyblakły na chorobliwie żółty kolor. Niezupełnie szczyt wyrafinowania.
Kiedy Ford Motor Company zaczął produkować kultowy Model T, wbrew legendzie był on dostępny w różnych kolorach. Po 1913 roku firma zwróciła się ku czerni i stworzyła nowy proces malowania samochodów przy użyciu wytrzymałej farby na bazie asfaltu, która szybko wysychała.
Na początku lat dwudziestych Ford nawiązał współpracę z firmą DuPont Company, która stworzyła ulepszony proces „Duco”, który można było wykorzystać do malowania pojazdów na dowolny kolor tęczy. Farba wysychała w ciągu kilku godzin, a nie dni.
Efekt depresji
Kryzys lat 30. nie wprawił konsumentów w nastrój na jaskrawe kolory. Samochody, podobnie jak moda, przybierały matowe odcienie zieleni i szarości, jak twierdzi niemiecka historyczka branży motoryzacyjnej Gundula Tutt.Pozostali w ten sposób przez lata Wielkiego Kryzysu i wojnę światową, która po niej nastąpiła.
Wraz z nadejściem pokoju nastąpiła eksplozja pojazdów w cukierkowych kolorach, ale trend monotonnych pojazdów był trudny do przełamania.
Choć przez kolejne lata odcienie nieco się stonowały, upodobanie do koloru w samochodach nie zniknęło całkowicie. W 1976 roku, w roku dwustulecia Ameryki, najpopularniejszymi kolorami samochodów były czerwony, biały i niebieski.
Wpływ koloru na cenę ubezpieczenia
Pomysł, że ubezpieczenie niektórych kolorów samochodu kosztuje więcej, jest mitem. Firmy ubezpieczeniowe nawet nie pytają, jakiego koloru jest twój samochód. Ubezpieczenie Twojego czerwonego samochodu będzie droższe, jeśli jest to samochód sportowy i jeśli jest to model, którego naprawa jest droższa.
Dolna linia
Kolor ma stosunkowo niewielki wpływ na wartość odsprzedaży w porównaniu ze stanem i wiekiem samochodu. Mimo to ludzie na ogół wolą kupować samochody, które są białe, czarne, szare lub srebrne. Jeśli pomalujesz swój pojazd na kolor jasnofioletowy, możesz mieć trudności ze sprzedaniem go. Najlepiej trzymać się standardowej palety.
