Co to znaczy mieć praktykę duchową?
Każdy odpowie na to pytanie inaczej. W moim przypadku chodziłam do kościoła dwa do trzech razy w tygodniu jako dziecko i uczyłam się na pamięć abecadła i podstawowych kolorów obok modlitw i pism biblijnych. Dopiero w wieku dwudziestu lat zacząłem rozważać moje wyuczone ramy religijne i konstruować własną duchową tożsamość.
To właśnie w tym przedsięwzięciu odkryłem szacunek dla niektórych zasad, które ofiarowała mi religia mojej młodości. Na przykład dyscyplina, a także zewnętrzne wyrażanie wdzięczności, nadal okazują się nieocenione w moim życiu, zwłaszcza że w dorosłym życiu kultywowałem osobistą praktykę duchową.
Oczywiście, aby tego doświadczyć, nie trzeba mieć religijnego wychowania. Możesz przypisać władzę wyższą (lub nie) i możesz należeć do instytucji religijnej/wspólnoty opartej na wierze (lub nie). Duchowość jest całkowicie inkluzywna. W pewnym sensie jest płynny. Zachęca do zadawania pytań i celebruje ciągłą przemianę.
Niezależnie od tego, czy jesteś ciekawy, jak rozwinąć praktykę po raz pierwszy, czy też pragniesz pogłębić swoją duchowość, rozważ wypróbowanie następujących rzeczy:
1. Modlitwa i medytacja
Jednym z najprostszych sposobów kultywowania praktyki duchowej jest modlitwa i medytacja. Odkryłem, że te dyscypliny pomagają mi wrócić do chwili obecnej i zakorzenić się w teraźniejszości („tym, co jest”), a nie w przeszłości (której nie mogę zmienić) lub przyszłości (której nie mogę kontrolować). Modlitwa może mieć więcej sensu, jeśli subskrybujesz wyższą moc (moce), podczas gdy medytacja i uważność są świętymi, sprawdzonymi przez czas rytuałami, których może doświadczyć każdy.
Próbować te wskazówki do medytacji od Dalajlamy. Alternatywnie, Aplikacja Headspace jest niesamowitym i niedrogim źródłem do medytacji z przewodnikiem (możesz wypróbować go za darmo w ramach dwutygodniowego okresu próbnego).
2. Oddaj czas i pieniądze
W tradycjach religijnych często ofiarowuje się czas i pieniądze, zarówno instytucjom wyznaniowym, jak i organizacjom non-profit. Ale te praktyki nie są zarezerwowane tylko dla osób należących do określonej społeczności religijnej. Każdy może przekazać darowizny na organizacje pozarządowe, działania na rzecz ochrony środowiska i inicjatywy zwrotne. Ponieważ dorastałem na dziesięcinie i przekazywaniu procentu mojego dochodu mojemu rodzinnemu kościołowi, z przyjemnością kontynuowałem tę dyscyplinę jako część mojej dorosłej praktyki duchowej. Dzięki darowiznom pieniężnym mogę łączyć się z pozapartyjnymi organizacjami w mojej społeczności i wspierać inicjatywy oparte na wpływie, w które wierzę.
Podobnie rozważ wprowadzenie harmonogramu ochotników do swojej duchowej praktyki. Spędź jedno popołudnie w miesiącu służąc lokalnej organizacji lub uczestnicząc w projektach zrównoważonego rozwoju. Oddawanie czasu i pieniędzy poszerza nasz światopogląd i zaprasza nas do zbiorowej duchowości.
3. Weź udział w duchowym odosobnieniu
Od czasu do czasu warto poświęcić czas na rekolekcje duchowe – czy to w zorganizowanej instytucji, czy na wyjazd solo. Tworzenie przestrzeni do refleksji, mentoringu i edukacji jest niezbędne dla rozwoju duchowego i kontynuacji transformacji, a wychodząc poza nasze rutynowe i znajome środowisko, możemy łatwiej się scentralizować my sami. Rekolekcje są również doskonałe do angażowania się i uczenia się od innych na podobnych ścieżkach duchowych.
Aby rozpocząć wyszukiwanie, sprawdź to obszerna lista rekolekcji duchowych (religijnych i niereligijnych) w USA. Istnieje wiele klasztorów za granicą (szczególnie w Europie i Azji), które są otwarte i gościnne, a wiele z nich jest założonych na samodzielne rekolekcje. Niektóre działają nawet na zasadzie „płać ile możesz” lub systemu wymiany pracy.
4. Zachowaj miejsce na rytuały
Kiedy przemyślam niektóre z moich najbardziej znaczących rytuałów duchowych, O byciu podcastem wyróżnia się. Słucham tego podcastu od ponad roku i stał się on drogowskazem w mojej duchowej podróży. Fascynuje mnie, jak wielu innych również słucha tego programu religijnie (zamierzona gra słów) – ja kiedyś słyszałem kobietę mówiącą, że spędzała każdy sobotni poranek słuchając najnowszego odcinka na swoim froncie ganek. Inni słuchacze wyrazili podobne uczucia, okrzykując program „spójną godziną pokoju” i częścią ich „duchowego leksykonu”.
Oczywiście to tylko przykład. Niezależnie od tego, czy słuchasz podcastu, uczestniczysz w cotygodniowym nabożeństwie duchowym, czy zapalasz świeczkę pod koniec dnia, podczas gdy recytując wiersz lub modlitwę, rytuały są znaczącym sposobem na praktykowanie dyscypliny i szacunku w swojej duchowości ćwiczyć.
5. Doświadcz „gazowanej świętości”
„Śmiech jest gazowaną świętością”, mówi Anna Lamotta. Interpretuję to w ten sposób, że poprzez śmiech i beztroskę możemy połączyć się ze świętością w nas samych, w innych i w boskości. Głęboka myśl, zwłaszcza że odnosi się do jawnego sukcesu kultury zachodniej i etosu opartego na wydajności.
Śmiech, zabawa, czułość — te rzeczy mogą być również częścią naszej duchowej praktyki. (Jakie to piękne?) Możemy połączyć się z czymś poza nami i powrócić do niewinności młodości. Dla mnie wygląda to na tworzenie czasu na ucieleśnione i zabawne czynności, takie jak angażowanie się w dziecięce zabawy z moim partnerem, tworząc sztukę bez osądu i solowe potańcówki w kuchni. To nauka, jak odpuszczać i częściej się śmiać. Jestem przekonany, że głupota jest rodzajem magii, a najbardziej transformującą dyscypliną duchową jest ta, w której uczymy się nie brać siebie tak poważnie.
Czy masz praktykę duchową? Podziel się swoimi przemyśleniami i ulubionymi dyscyplinami kultywowania duchowości w komentarzach poniżej!
