De Tiger 90 was een ongewone machine. Het was geen toermotor en ook geen sportmotor, maar hij had wel de capaciteiten om de meeste dingen goed te doen. Vergeleken met de huidige motorfietsen waren de algehele prestaties uitstekend, met een topsnelheid van ongeveer 90 mph en een brandstofverbruik van 80 mpg. Er moet echter aan worden herinnerd dat motorfietsen in de jaren 60 niet onderworpen waren aan de huidige emissiebeperkingsnormen.
De Tiger 90 begon als de Tiger 21 uit 1957 (21 is een erkenning voor het 21-jarig jubileum van het bedrijf en niet voor de puur toevallige grootte van de motor). De T21 schitterde in de carrosserie van de badkuip. Helaas voor Triumph was deze stijl van gesloten motorfietsen niet populair en het duurde niet lang voordat dealers (vooral in de VS) begonnen met het verwijderen van de achterste carrosseriepanelen om op standaard spatborden te passen. De verkoop was redelijk voor de Tiger (760 in het eerste jaar) maar het zou nooit een grote verkoop van volumes worden in de VS met zijn lange rechte snelwegsysteem dat meer geschikt is voor cruisers met grote capaciteit zoals de Harley Davidsons. In totaal werden er zo'n 30 exemplaren in de VS geïmporteerd, waarvan er maar weinig bewaard zijn gebleven. (De hier afgebeelde machine is een Brits model uit 1964.)
Het uiterlijk en de styling van de Tiger 90, die zijn debuut maakte in 1963, doet denken aan zijn grotere broer de Bonneville; in feite wordt de Tiger 90 vaak "de baby bonnie" genoemd. De eerste van de Tiger 90s (1963) had de achterste carrosserie van de bikini, maar dit werd gedumpt ten gunste van een meer klassieke styling: jaar.
Rijden op de tijger 90
Rijden op de Tiger 90 onthult onmiddellijk de afstamming van zijn familie met een motor die sterk aan de onderkant trekt, maar laat de rijder er geen twijfel over bestaan dat dit een verticale tweeling is met veel trillingen.
Het starten van de Tiger 90 is eenvoudig en vereist meestal een enkele trap op de aan de rechterkant gemonteerde hendel om hem te laten werken. Van kou helpt het om de carburateur een beetje te kietelen om voldoende brandstof in de vlotterkamer te verzekeren, maar wanneer de motor warm is, is het het beste om de brandstofkraan dicht te laten en ongeveer een derde van het gaspedaal in te trappen voordat u probeert te starten het. (Opmerking: zoals bij veel oudere machines met een natte koppeling, is het het beste om de koppeling vrij te maken voordat u probeert de fiets in de eerste versnelling te zetten.)
Eenmaal onderweg, staat de Triumph te popelen om de wettelijke limieten in de meeste landen te bereiken. De vrijlopende motor moedigt de rijder aan om in elke versnelling tot het toerentallimiet te zoemen; de enige beperkende factor is de hoeveelheid trillingen die de rijder wil doorstaan!
De bedieningsposities en lay-out zijn conventionele Triumph van die tijd met een versnellingswisseling met de rechtervoet. Maar de Triumph is een relatief kleine machine met een zithoogte van iets minder dan 31" (785 mm), waardoor deze fiets krap kan lijken voor rijders van meer dan 5'-10" (178 cm). Voor kleinere rijders is het een ideale middengewicht klassieker.
De vierversnellingsbak is typerend voor de periode en vereist een stevige selectie, maar de Tiger 90 is eenvoudig te vinden in de neutraalstand. De fiets voelt onder de versnelling aan, wat de fiets een goede acceleratie geeft, maar een hoog toerental bevordert. De fabrieksselectie van versnellingen voor deze fiets lijkt vreemd, aangezien de Triumph netjes vanaf zeer lage toerentallen zal trekken.
Behandeling
Het stalen frame is vastgemaakt en gesoldeerd en bestaat uit een enkele bovenbuis met gietstukken voor de kop en de achterste motorsteun, waarin ook het zwenkarmscharnier is opgenomen. De achtervering en stoel worden ondersteund met een geschroefd subframe. Het frame uit 1964 had een kopsteun die het vorige ontwerp verving waarbij de stalen brandstoftank als ondersteuning werd gebruikt (dit resulteerde uiteraard in een aantal lekkende brandstoftanks!).
Met een bescheiden vorkhoek van 64,5 graden is de besturing van de Triumph relatief langzaam en het meest geschikt voor lange snelle bochten. Helaas waren de vroege achterdempers zacht gedempt om een comfortabele rit te geven, die soms (afhankelijk van het gewicht van de rijder) een wiebelen bevorderde.
De vorken zijn hydraulisch gedempt en werken goed, evenals de Triumph mechanische stuurdemper.
De Tiger 90 maakt gebruik van een enkele remschoen met een diameter van 7 inch, zowel voor als achter, die, eenmaal ingereden, een redelijke remkracht bieden.
Voor een kleine motorfiets met goede prestaties (met name het brandstofverbruik), met een styling waar elke klassiekerbezitter trots op zou zijn, kan de baby bonnie tegen een stootje.
De originele machines werden aangeboden met een aantal optionele extra's, waaronder voetsteunen voor de duopassagier, een standaard, een QD (Quick Draw) achterwiel en een toerenteller. Oorspronkelijke prijs voor de Tiger 90 uit 1964 was £ 274,20 ($ 452). De huidige waarde ligt tussen $ 5.000 en $ 7.000.
Verder lezen:
Californische roadtrip op een Tiger 90.
Triumph 'C'-serie oliesysteem
