Harley-Davidson introduceerde de V-Rod in 2001 om jongere rijders aan te spreken, en de laaghangende power cruiser bevatte Harley's eerste watergekoelde motor, die mede werd ontworpen door Porsche. De controversiële V-Rod heeft in de loop der jaren een aantal veranderingen ondergaan en de V-Rod Muscle is de Motor Company's laatste poging om een sportief publiek aan te trekken dat misschien niet geïnteresseerd is in hun Sporters.
De goederen
Het hart van de V-Rod is de watergekoelde, 60 graden Revolution V-twin-krachtbron, die in 2008 werd vergroot van 1.130 cc tot 1.250 cc. De motor van de V-Rod Muscle uit 2009 produceert 122 pk en een koppel van 85 ft-lbs en is gekoppeld aan een koppeling met een slipperfunctie. Lucht wordt toegevoerd via een met gaas bedekte luchtinlaat en zoals bij alle V-Rods is de Muscle uitgerust met een transmissie met 5 versnellingen.
Een stalen bovenframe met hydrogevormde hoofdrails houdt de ingewanden van de V-Rod Muscle bij elkaar en een gepolijst, uit één stuk gegoten aluminium swingarm en instelbare schokbrekers, gecombineerd met een 18 inch achterwiel met 240 mm rubber. Vooraan zijn 43 mm omgekeerde vorken en voor- en achterremmen met vier zuigers zijn verantwoordelijk voor het stoppen van de taak. ABS is een optie van $ 795, en cool uitziende LED-uitgeruste spiegelstelen en achterlichten voegen een premium uitstraling toe aan het uiterlijk van de V-Rod Muscle.
Al met al weegt de V-Rod Muscle 673 lbs (in rijklare toestand). Brandstofcapaciteit is 5 gallon - een aanzienlijke verbetering ten opzichte van eerdere versies van de V-Rod- en de stoel is 25,7 inch hoog zonder berijder en 25,6 inch Laden. De maximale hellingshoek is 32 graden aan weerszijden en het EPA-brandstofverbruik meet 34 MPG stad, 42 MPG snelweg.
Zwaai een been over
De V-Rod Muscle ziet er agressief uit en het naar voren zwaaien van een been bevestigt zijn intimiderende uiterlijk: hij is laag, breed en - met een gewicht van 673 lbs - serieus zwaar om van zijn zijstandaard te tillen. De beenpositie is een klassieke cruiser, wat betekent dat de houding met de voeten naar voren volkomen normaal aanvoelt voor Harley-fans, maar desoriënterend voor de meeste sportmotorrijders. De dikke tank vereist wat heupopening en de zitting loopt abrupt taps toe aan de achterkant (wat wat ongemak kan veroorzaken als je de neiging hebt om naar de achterkant van de zadel), maar het bereik naar het stuur is niet al te groot, en de ergonomie voor mijn 5'10 "frame voelde veeleisend maar beheersbaar gedurende enkele uren rijden.
Het cockpitaanzicht onthult een nieuw intern bedraad 1,5 inch gegoten aluminium stuur met geïntegreerde risers. Een eenvoudig, drie-gauge cluster zit vooraan en in het midden. In rust kost het wat manoeuvreren om je laarzen rond die dikke, satijnchroom uitlaatpijpen te krijgen, maar het probleem verdwijnt vanzelf als je eenmaal in beweging bent.
Op de weg
Start de V-twin van de V-Rod Muscle en het uitlaatgeluid doet zijn naam eer aan. Het geluid is gemeen en snars, met een rand die een beetje meer gepolijst is dan de typische staccato Harley-burble. De shifter klikt mooi in de versnelling en het draaien van het gas zorgt voor een serieuze trekkracht van de koppelrijke V-twin.
Als je genoeg ruimte hebt om de motor te oefenen, is er een mooie stroomstoot met een hobbel in de koppelcurve rond 5.500 tpm. Redline draait op 9.000 tpm, en de flexibiliteit en powerband van de motor maken het gemakkelijk om te versnellen - goed om door de stad te razen, slecht voor degenen die proberen hun rijrecord te behouden.
Als het op handling aankomt, is de V-Rod Muscle een allegaartje. Enerzijds zorgt de stevigheid van de ophanging in combinatie met het lage zwaartepunt voor een responsieve dynamiek en een gevoel van verbondenheid met de weg. Maar aan de andere kant kunnen de lange wielbasis en relatief lage speling van de fiets agressief draaien een beetje uitdagend maken. Het was gemakkelijk om door het spitsuur te racen langs de drukke Wilshire Boulevard in LA, maar het kostte wat meer aandacht om de V-Rod Muscle te manoeuvreren op bochtige canyonwegen.
Maar de V-Rod Muscle is verrassend wendbaar gezien zijn gewicht, en eigenlijk leuk om door het verkeer te rijden. En net zo indrukwekkend als het enorme koppel van de motor, is het vermogen van de remmen om de Muscle tot stilstand te brengen, met slipvrije vertraging die vertrouwenwekkend remmen biedt. Die-hards mogen ABS minachten, maar het zal niet lang meer duren voordat antiblokkeersystemen een normaal onderdeel worden van het motorlandschap.
Het komt neer op
De V-Rod zorgde voor controverse toen hij op het toneel verscheen, en niet alle spin-offs van de watergekoelde fiets waren commercieel succesvol (herinner je je de Street Rod?). Maar de V-Rod Muscle neemt nog een stap in het power cruiser-genre en slaagt erin een snelle, krachtige rit te bieden met serieuze aanwezigheid op de weg die je zou verwachten van de Harley Davidson-opstelling. De tekortkomingen van deze fiets - inclusief de hoge prijs en beperkte bodemvrijheid, wat misschien het enige is dat houdt het is niet perfect, maar de V-Rod maakt er geen doekjes om dat het een motorfiets is die meer sexy is dan hij is praktisch. En als het op sexy aankomt, werkt de Harley-Davidson V-Rod Muscle gewoon.
