We vormen klinkers door de tong, het zachte gehemelte (of velum), de kaak en de lippen aan te passen. Al deze "articulatoren" beïnvloeden de vorm van het vocale kanaal, waardoor elke klinker een eigen geluid en kleur krijgt. Klinkers zijn nog belangrijker bij zingen dan medeklinkers, en dit is waarom.
Zingen op de klinker
Om mooi te kunnen zingen en te projecteren, moet 99 procent van de zang op een klinker zijn. Het klinkt eenvoudig genoeg, maar sommigen hebben moeite om medeklinkers snel te zingen en ze tegelijkertijd begrijpelijk te maken. De sleutel is om medeklinkers voor de beat te plaatsen. Ook handig is de kennis van welke medeklinkers je kunnen ontglippen, bijvoorbeeld: s, r en w. Deze en andere medeklinkers nemen meer tijd in beslag, maar moeten toch zo snel mogelijk worden gepasseerd. De meest voorkomende medeklinkerzangers besteden te veel tijd aan de Amerikaanse 'r', die ook spanning in de mond, kaak en tong introduceert wanneer ze worden vastgehouden.
Zuivere klinkers
Klinkers zijn "puur", wanneer de articulatoren op één plaats blijven tijdens het uitvoeren van klinkers. Zuivere klinkers zijn vooral belangrijk om klassieke en koormuziek succesvol te zingen, maar ze spelen ook een rol in de populaire muziek. Ze maken het zingen allemaal mooier; hoewel ik zeker weet dat we allemaal een voorbeeld hebben gehoord van hoe het zingen van de verkeerde zuivere klinker een zanger hoogdravend of onoprecht kan laten klinken.
Zuivere klinkers zijn bijzonder vreemd voor Amerikanen. Ik heb zelfs horen zeggen dat Amerikanen klinken alsof ze kauwgom kauwen vanwege de constante beweging van hun articulatoren.
Tweeklanken en drieklanken
Veel klinkers in de Engelse taal zijn eigenlijk twee (tweeklanken) of drie (drieklanken) klinkers bij elkaar. Bij het zingen is alles langwerpig, dus de twee of drie klinkers worden apart behandeld. Zing gewoon het grootste deel van de tijd de eerste klinker en voeg de tweede en derde klinker aan het einde toe. Met andere woorden, de mond moet het grootste deel van het woord in één positie blijven.
De negen tweeklanken in de Engelse taal zijn: jongen (ɔɪ), zeg (eɪ), mijn (ɑɪ), bruin (ɑʊ), weinig (ju), angst (ɪə), merrie (eə), genezen (ʊə), en vier (ɔə). De zes drieklanken in de Engelse taal zijn allemaal tweeklanken met een 'r' aan het einde, wat uitgesproken met een sjwa-klank niet 'rrr': bloem (ɑʊə), koper (ɑɪə), advocaat (ɔɪə), laag (eɪə), en minder (əʊə).
Lange en korte klinkers
Om verwarring te voorkomen, verwijzen lange en korte klinkers niet naar lengte in de Engelse taal en zijn ze niet nuttig bij het zingen. De lange klinkers klinken als een van de vijf klinkernamen en zijn meestal tweeklanken: lot (ei), meet (i), vlieger (ɑɪ), roos (oʊ) en schattig (ju). De korte klinkers zijn allemaal enkele klinkers: mat (æ), met (ɛ) mitt (ɪ), lot (ɒ) en gesloten (ʌ). In andere talen dan het Engels kunnen lange en korte klinkers verwijzen naar hun duur en kunnen ze belangrijk zijn in hoe je ze zingt.
Terminologie en het klinkerdiagram
Klinkers worden in vocale studio's vaak aangeduid als vooruit, achteruit, open, gesloten, afgerond of niet afgerond. Het klinkt misschien verwarrend, maar het komt allemaal neer op Daniel Jones en zijn klinkerdiagram. Met behulp van röntgenfoto's bracht Jones de positie van de tong in kaart tijdens klinkers. De positie van het hoogste punt van de tong is terug in "koel" (u) en naar voren in "behandelen" (i). De termen open en gesloten zijn iets intuïtiever. Je kaak is wijd open voor "poot" (ɑ) en gesloten voor "afdrukken" (I). Lippen zijn afgerond voor achterste klinkers zoals in "doe" en niet-afgerond voor voorwaartse klinkers zoals in "herten".
Vaak hoor je koordirigenten vragen om een meer gesloten klinker op ongeaccentueerde lettergrepen, dus in plaats van de laatste lettergreep in "echtgenoot" door de klinker (ɑ) te gebruiken zoals in vader, zoals in hʌz-bɒnd, zou je het uitspreken met de sjwa-klank gevonden in kon (ə), hʌz-bənd. Zangers moeten ook weten dat achterste klinkers moeilijker te projecteren en te zingen zijn dan voorwaartse klinkers.
Klinkermodificatie
Zuivere klinkers zijn het beste, maar soms is een wijziging vereist. Door de kaak iets te laten zakken of sluiten, de lippen rond of onrond te maken of de tong te bewegen; je zang kan vrijkomen. Vooral gebruikelijk is de gewoonte om de kaak te laten zakken bij hoge tonen.
