Belichaming is de afgelopen jaren een soort modewoord geworden. Je hebt de term waarschijnlijk wel eens horen rondslingeren in wellnessgemeenschappen, vaak samen met opmerkzaamheid, en de twee zijn vergelijkbaar in die zin dat ze ons allebei uitnodigen om ons op het huidige moment te concentreren.
Maar terwijl mindfulness zich richt op het vertragen om ons bewust te worden van de wereld om ons heen, is belichaming specifiek voor onze fysieke aard. Het vraagt ons vooral om te onthouden dat ons lichaam en onze geest niet gescheiden zijn, maar
Het begrijpen van deze connectie is echter niet altijd gemakkelijk, vooral in de westerse wereld waar we gewend zijn om de behoeften van ons lichaam te negeren in naam van productiviteit. Of, als alternatief, ze te onderdrukken en te beheersen.
Ik herinner me dat ik op de universiteit zat en een korte periode had met hardlopen, bijvoorbeeld. Elke dag op die baan, of mijn lichaam nu uitgeput of gewond was, trok ik mijn veters aan en reciteerde dat moe zin, "geest over materie." Ik geloofde dat ik naar mijn hersenen moest luisteren en niet naar mijn lichaam om te kunnen hardlopen doelen. Ik begreep niet hoe de twee eigenlijk met elkaar verbonden waren en met elkaar spraken.
Ik heb deze ontkoppeling tussen mijn geest en lichaam ook in andere periodes van mijn leven ervaren, zoals op de graduate school, toen ik probeerde te overleven met alleen zout en azijnchips en koffie. Of toen ik als jong meisje in de kerk werd geleerd dat de seksuele verlangens van mijn lichaam onderdrukt moesten worden tot het huwelijk.
Dit zijn allemaal voorbeelden van uittreding, en ook van geest-lichaam-dualisme - d.w.z. het geloof dat onze geest en ons lichaam los van elkaar bestaan. Laten we echter eerst een paar stappen terug in de geschiedenis nemen - naar 1596 Frankrijk - zodat we beter kunnen begrijpen waarom we het überhaupt over belichaming hebben. Enter: René Descartes, de Franse filosoof die wordt gecrediteerd voor het creëren geest-lichaam dualisme in de westerse filosofie.
De geschiedenis van belichaming
Het dualisme tussen geest en lichaam beweert dat fysieke materie verschillend is en dat de gedachten en emoties van een persoon gescheiden zijn van hun fysieke zelf. Volgens Descartes, "De aard van de geest (dat wil zeggen, een denkend, niet-uitgebreid ding) is totaal anders dan die van de lichaam (dat wil zeggen, een uitgebreid, niet-denkend ding), en daarom is het mogelijk dat iemand bestaat zonder de ander."
Het was niet alleen Descartes die geloofde dat het lichaam gescheiden was van de geest. Deze denkrichtingen gaan zo ver terug als de 5e eeuw voor Christus tot Plato, wie heeft ook ruzie gemaakt? voor geest-lichaam dualisme. Een paar honderd jaar later, Augustinus's werk werd invloedrijk in de christelijke en katholieke religie, omdat hij geloofde dat het lichaam 'zondig' was en gecontroleerd moest worden.
Deze filosofieën hebben veel bepaald van hoe we ons lichaam in het Westen vandaag de dag zien. En ze zijn gedeeltelijk verantwoordelijk voor waarom we om te beginnen een gesprek hebben over belichaming. Voor velen van ons heeft het dualisme tussen lichaam en geest ons hele leven beïnvloed - van westerse medicijnen tot hoe we stress en angst verwerken tot hoe we 'uitchecken' met technologie.
"Als ik een digitale 'ruimte' betreed, verdwijnt mijn lichaam zo goed als", schrijft Dan Nixon inHet lichaam als bemiddelaar. "... Deze onstoffelijke foto komt overeen met hoe het eigenlijk voelt om 30 minuten achter elkaar volledig op te gaan in wat 'inhoud' op mijn telefoon."
Trauma, evenals religieuze ideologieën, kunnen ook van invloed zijn op hoe we ons voelen over ons lichaam. Als we schade hebben ondervonden, voelen we ons misschien niet veilig in ons fysieke zelf. En als we zijn opgevoed met religieuze ideologieën die ons leerden dat ons lichaam 'vies' of 'zondig' was, zouden we ook moeite kunnen hebben om volledig in ons fysieke zelf te komen.
Gelukkig hebben filosofen en psychologen gaten in deze theorieën geprikt, waaronder Maurice Merleau-Ponty, een 20e-eeuwse Franse filosoof. Hij beweerde dat de wereld niet zonder het lichaam kan worden ervaren en dat het zelf en de werkelijkheid elkaar inhouden. “We hebben een lichaam, maar we zijn ook een lichaam. Er is geen ik zonder mijn lichaam' hij zei.
Volgens Merleau-Ponty maakt ons lichaam heel erg deel uit van ons bestaan en wie we zijn, maar het is vaak verkleind en geobjectiveerd, zodat we ons er niet van verbonden voelen. Belichaming leert dat ons lichaam niet alleen een huis is voor onze gedachten en emoties; Ze zijn een Met behulp van deze theorie kunnen we de kloof tussen lichaam en geest overbruggen en beseffen dat alles in harmonie werkt om ons te helpen evenwicht en geaard leven te vinden.
We kunnen terugkeren naar onszelf - ons fysieke zelf, dat wil zeggen - en opnieuw contact maken met ons lichaam, en ze zien als een verlengstuk van wie we zijn, ongeacht hoe ze eruit zien of hoe ze functioneren.
Hoe belichaming te oefenen voor zelfzorg
Hoe vorderen we dan ons lichaam terug en oefenen we belichaming, vooral als een vorm van zelfzorg?
1. Ruimte innemen.
Als je altijd is verteld jezelf kleiner of onzichtbaar te maken, kan dit vooral eng aanvoelen als uittreding is iets dat velen van ons onbewust beoefenen, omdat we hebben geleerd dat we niet in ons geheel mogen verschijnen formulier. Uittreding kan ook een overlevingsmechanisme zijn wanneer we fysiek trauma of letsel hebben ervaren. We verlaten ons lichaam omdat ons lichaam zich niet veilig voelt.
Maar we kunnen oefenen om terug te keren naar ons lichaam door ons eerst bewust te worden van hoe we ruimte innemen in een kamer. Merk op hoe je je voelt als je een ruimte binnenloopt, let op de manier waarop je ledematen zwaaien of hoe je billen voelen in een stoel. Voel je de wind in je gezicht? Voelt je lichaam zwaar, licht aan? Maak kleine aantekeningen over hoe je je voelt in je fysieke vorm, zelfs als dat gevoel ongemakkelijk of eng is. Er is hier geen oordeel of doel.
2.Plant je voeten.
Oefen met het ontspannen van uw lichaam bij het uitvoeren van dagelijkse taken. Zelfs diep ademhalen is iets wat velen van ons vergeten te doen. Terwijl u de afwas doet, in uw auto rijdt of in bed ligt, ontspant u uw lichaam en haalt u diep adem. Velen van ons houden spanning in onze schouders, dus merk op of je jezelf voorover buigt en doe een paar schouderrollen.
Plant ook je voeten terwijl je zit. Het klinkt misschien eenvoudig, maar met beide voeten op de grond staan kan letterlijk - nou ja - aarden. Dit kan ook staand werken, door op te merken hoe uw voeten verbonden zijn met de vloer en uw lichaam te ondersteunen. En als je niet in staat bent om te staan, kun je deze oefening met je billen proberen, waarbij je merkt hoe je gewicht in je stoel voelt. Door simpelweg de aantrekkingskracht van de zwaartekracht te voelen, kunnen we ons meer belichaamd en zelfs zelfverzekerder voelen terwijl we de hele dag spreken en bewegen.
3.Verander je taal.
We kunnen ook belichaming beoefenen door simpelweg ons lichaam aan te spreken als een deel van ons en onze taal te verschuiven om erover te praten als onderdeel van wie we zijn. Zoveel van onze waarde wordt gehecht aan het inspannen van ons lichaam en het op uitdagende manieren bewegen, maar onthoud ook dat ons lichaam is mooi en sterk, ook al zien ze er misschien anders uit of functioneren ze anders dan we van ze verwachten tot.
Ik heb een paar jaar geleden wat belichaming-coaching ondergaan en een van de aanbevolen praktijken was om mijn lichaam een naam en voornaamwoord te geven. Dus in plaats van altijd over mijn lichaam te praten alsof het een object is, zeg ik soms "zij" of gebruik ik de naam die ik heb gekozen. Dit helpt me eraan te herinneren dat mijn lichaam een verlengstuk van mezelf is en dat "zij" met mij kan communiceren.
4. Leer luisteren.
Herinner je je het verhaal nog dat ik op de universiteit rende? Ik wist niet hoe ik mijn lichaam moest werken, alleen tegen. Maar naarmate ik meer over belichaming heb geleerd, heb ik gezien hoe ik naar mijn lichaam kan luisteren en het de leiding kan laten nemen.
Voor mij ziet dit eruit als normaal lichaamsscans. Het betekent ook naar mijn lichaam luisteren als "zij" iets te zeggen heeft. Ik heb de uitdrukking "geest boven materie" lang gedumpt en in plaats daarvan vragen gesteld, zoals: "Voelt dit? Goed?" "Zou ik wat verder, wat sneller willen rennen?" “Wat zegt mijn lichaam hierbij tegen mij? moment?"
Ons lichaam spreekt tot ons, en ze hebben veel te vertellen. Ze kunnen met ons communiceren over ziekte of trauma. En ze kunnen ons ook leren hoe we beter voor onszelf kunnen zorgen. Maar eerst moeten we leren luisteren.
5. Ga op zoek naar beweging en zintuiglijke ervaringen.
Om opnieuw contact te maken met ons lichaam, kunnen we dagelijkse beweging oefenen en onze zintuigen aanspreken. Dit hoeft geen inspanning of inspannende oefening te zijn, maar eerder eenvoudige oefeningen zoals wandelen, strekken of zelfs zweten kunnen ons helpen onze lichamelijkheid te onthouden.
Daarnaast kleine handelingen zoals het aanbrengen van lotion (langzaam en met opzet) of onszelf een handmassage geven kan ons opnieuw verbinden met ons lichaam. We kunnen onze zintuigen ook aanspreken door middel van geur en smaak. Het klinkt zo eenvoudig, maar langzaam eten of met je ogen dicht is een uitstekende manier om smaak te ervaren en uiteindelijk belichaming.
Ik hoop dat deze oefeningen je kunnen helpen de verbinding tussen je geest en je lichaam weer te vinden. Onthoud dat elk op zichzelf mooi is, maar ook als je samenwerkt. Wanneer we belichaamd worden, kunnen we meer gegrond en bewuster leven - in geest, lichaam en geest. Ik wens dit voor mezelf, en ook voor jou.
Hoe beoefen je belichaamd leven? Als je tips of suggesties hebt, hoor ik ze graag in de reacties hieronder. x
