Mijn vrienden zijn als goede haardagen:
Ik heb er weinig, en ze zijn ver tussenin.
Negen jaar geleden pakte mijn kamergenoot op de universiteit alles in wat ze bezat en verhuisde door het hele land, en werd mijn eerste vriend op lange afstand. Sindsdien hebben mijn vrienden zich verspreid naar alle hoeken en gaten van het land, en nog wat (inclusief ikzelf).
Het is een goede week als ik een uur krijg om met een van hen te chatten en onze rotaties te coördineren met elkaars afzonderlijke netwerken van langeafstandsvrienden. En zoals zovelen van ons de afgelopen jaren kunnen beamen, is er niet veel anders dan het onderhouden van langeafstandsvrienden in deze wereld, zowel wat betreft uitdagingen als beloningen.
We hebben de laatste tijd allemaal enkele van de diepste worstelingen en tragedies van het leven meegemaakt - en we zijn er niet altijd fysiek voor elkaar geweest. In een tijd waarin ik niet altijd even veilig vrienden kan zien, voelt iedereen zich ver weg. Ik zou een oceaan kunnen vullen met de tranen. Ik wou dat we op gedeelde schouders hadden kunnen huilen, maar in plaats daarvan zou ik genoegen nemen met lange telefoontjes waar we verdriet uitpraten met onze kenmerkende slechte grappen en onuitstaanbaar woordspelingen.
Daar is de standaard advies van het plannen van een wekelijkse telefoondatum, het samen lezen van boeken en het streamen van shows, en natuurlijk het plannen van de stralende dag waarop we elkaar weer kunnen omhelzen. Wanneer, nogmaals, shenanigans kunnen volgen. Maar ik vraag me altijd af of er andere manieren zijn om onze connecties nog sterker te maken, om ons allemaal het gevoel te geven dat we niet zo alleen zijn?
In plaats van je alleen te vertellen dat je brieven moet schrijven en Starbucks-cadeaubonnen moet sturen (eigenlijk zou je dat moeten doen), is hier: hoe ik mijn vrienden dicht bij mijn hart heb gehouden, vooral wanneer ik ze niet kan bezoeken tijdens hun moeilijkste dagen.
MAAK EEN GEDEELDE TAAL.
Ik heb een codewoord met een vriend dat zegt: "Het gaat goed, ook al klink ik alsof ik dat niet ben", wat handig is als we praten na een vermoeiende dag. (Het heeft iets te maken met en is op dit moment een decennia-oude grap.)
En als we elkaar moeten vertellen dat het niet goed met ons gaat? We gebruiken duidelijke en eerlijke taal. Vertel de waarheid als je moe bent, wanneer je boos bent, wanneer je verdrietig bent (vooral als je verdrietig bent) en wanneer je de gelukkigste bent die je ooit bent geweest. Gesprekken met onze BFF's zijn een tweerichtingsverkeer; wees niet bang om ze te vertellen wanneer je een oplossing voor een probleem of gewoon een liefdevolle luisteraar nodig hebt - en maak er een gewoonte van om ze ook te vragen.
Het is ook prima om vragen te stellen die voor jullie beiden prettig zijn, dus als iemand merkt dat er iets mis is, kunnen ze veilig en effectief om meer informatie vragen. Als het aangenaam is en voor jullie beiden comfortabel aanvoelt, een simpele "Ik heb gemerkt dat je de laatste tijd stil bent geweest, gaat het?" kan wonderen doen.
VERBIND IN HET GEZICHT VAN UITDAGINGEN.
Humor verlicht mijn weg in tijden van verdriet, en ik heb gemerkt dat dit ook voor veel van mijn vrienden geldt. We houden ervan om slecht verlichte, gênante foto's van onszelf te sturen als we allebei moeten lachen (of Instagram-outtakes, haha!). Omdat ik er niet altijd kan zijn om met mijn vrienden te huilen, kan ik op zijn minst aan de andere kant zijn om met hen te lachen terwijl we verwerken wat we echt voelen. Een beetje lachen, in mijn ervaring, helpt om de last te verlichten.
Als dit niet jouw snelheid is, hoef je nu niet te lachen, je hoeft nooit te lachen (ik hoop dat je dat wel doet). Deze jaren zijn extreem zwaar geweest en we beginnen de bodem van het vat van vreugde te schrapen dat we ooit hadden. Samen een virtuele activiteit of les bijwonen, naast elkaar protesteren, of vrijwilliger bij dezelfde organisatie- zoek een manier om contact te maken buiten het trauma en onthoud waarom je in de eerste plaats zoveel van ze houdt.
VIER DE KLEINE DINGEN EVEN VEEL ALS DE GROTE.
Ik ben vergeetachtig als het om vriendschappen gaat, dus ik geef het toe: zodra ik klaar ben met een telefoontje, zet ik herinneringen op mijn telefoon om mijn vrienden te sms'en op de eerste werkdag, presentaties, tests, jubilea, enzovoort. Stel vroege herinneringen over verjaardagen in als je een cadeau of kaart verstuurt (ik heb nog nooit iets op tijd verzonden). Dat gezegd hebbende, onze emotionele bandbreedte is tegenwoordig voorbij het punt van elasticiteit; als je ze op de dag van geen bericht kunt sturen, kun je altijd later volgen.
Ik heb foto's van mijn nagellak gedeeld terwijl ik door de lastige wereld van de zelfmanicure navigeer, en mijn vrienden en ik vieren samen mijn vooruitgang. Het zijn echt de kleinste details die kunnen helpen ondersteunen een goede vriendschap en houden onze relaties intiem over de afstand. (Ik stuur ook foto's van kapotte potten salsa en stapels uitgevouwen wasgoed, voor de balans.)
Verder doe ik ook graag mijn best om de namen van vrienden te onthouden - ik voel me altijd geliefd en gehoord als mijn... vrienden onthouden namen, en het verwarmt mijn hart als ik weet dat mijn verre vrienden een lokaal ondersteuningsnetwerk hebben van hun eigen.
VOED RUIMTE VOOR HEN IN JE DAGELIJKSE LEVEN - EN IN JE HART.
Denk aan ze, maak je zorgen over ze, vier ze vaak, zelfs als ze niet weten dat je het doet. Noem ze in je verhalen en in dagelijkse gesprekken. Mijn collega's kennen de namen van mijn vrienden en verhalen over onze avonturen, en ik ken er een paar van hen. Draag je vriendschap met je mee, waar je ook gaat, ongeacht hoe ver ze fysiek van je verwijderd zijn. Omdat de kans groot is dat je vriend hetzelfde met jou doet.
Helpt dit je vriend? Niet altijd. Houdt het een warme plek voor hen in je hart? Absoluut.
EN HET BELANGRIJKSTE, VERTEL HEN DAT JE VAN HEN HOUDT.
Met elk jaar dat voorbijgaat, word ik genereuzer in het vertellen van mensen dat ik van ze hou. Er is zoiets als een vriend vertellen dat je voor het eerst van hem houdt, behalve misschien elke keer daarna. (Mijn broers vertellen en een "ik hou van jou" terug krijgen... onbetaalbaar.)
Als je bang bent om dat gesprek te openen, weet dat 10/10 keer, ik heb ontdekt dat de persoon een zucht van waardering uitademt en de liefde teruggeeft. Het opent een prachtig nieuw hoofdstuk van vriendschap.
Daarna kun je uitbreiden naar alle goedkope dingen - vertel je vriend dat zij de zus die je nog nooit hebt gehad, vertel haar dat je zonder haar liefde misschien niet bent waar je nu bent. Ik herinner mijn vrienden er soms aan hoezeer ik niet wist dat ik ze nodig had totdat ze in mijn leven kwamen en dit waarschijnlijk vaker zouden moeten doen.
Als je het bestaan van iemand heel erg waardeert, vertel het hem dan - het is het belangrijkste dat je ooit kunt zeggen. Vooral hier, vooral nu.
