Hoe het interne werk te beginnen?
De energie rond de Black Lives Matter-beweging is de afgelopen maand merkbaar verschoven en het onderwerp raciale rechtvaardigheid krijgt eindelijk de aandacht die het verdient. Gesprekken die een paar maanden geleden voor ons als zwarte mensen onmogelijk leken te zijn, vinden nu plaats aan tafels, op Zoom-gesprekken en daarbuiten. De beweging is globaal; mensen praten, marcheren en protesteren wereldwijd.
Evenzo beloven merken en bedrijven hun steun aan zwarte gemeenschappen, en sociale media worden overspoeld met berichten van trouw aan de beweging. Organisaties die nog nooit een zwarte persoon in hun feed hebben gezien, posten plotseling zwarte modellen, roepen zwarte sollicitanten op en doneren geld aan door het zwart geleide liefdadigheidsinstellingen.
Toch vraag ik me af hoe duurzaam deze ontwikkelingen zijn. Het systeem dat we proberen te ontmantelen is er een die diep geworteld is in het bewustzijn van de samenleving, een systeem dat eeuwenlang de tijd heeft gehad om zich te vestigen. Een korte reeks antiracistische verklaringen zal niet de diepe en blijvende verandering brengen die Black folx zo graag willen zien. Zelfs hervormingen van beleid en wetgeving zullen slechts ten dele leiden tot een werkelijk antiracistische samenleving.
Terwijl ik deze woorden schrijf, moet ik denken aan de Amy Cooper incident. Ze beschouwde zichzelf niet als een racist voorafgaand aan haar ontmoeting met Christian Cooper (geen familie), een zwarte man die vogels observeerde in Central Park in New York. Ze legde zelfs een verklaring af nadat de video viraal ging en zei: "Ik ben geen racist. Het was niet mijn bedoeling om die man op enigerlei wijze kwaad te doen." En toch, geconfronteerd met de kwetsbaarheid van haar witheid en de gelegenheid om haar voorrecht uit te oefenen, onthulde Amy Cooper het geloofssysteem en de manifestatie van blanke suprematie in haar. Dit voorbeeld en de talloze die elke zwarte en ik hebben meegemaakt, bewijzen dat het systeem niet zomaar een extern systeem is.
Daarom moet de strijd tegen racisme zich net zo concentreren op emotioneel en spiritueel werk als de externe verschuivingen. Racisme en blanke suprematie manifesteren zich niet alleen in instellingen en organisaties - het zijn geloofssystemen en denkwijzen die alle lagen van de zogenaamde ‘beschaving’ doordrongen. Echt antiracistisch zijn is dat systeem intern ontmantelen, naast het externe revolutie.
Met spiritueel werk bedoel ik niet een bepaalde religieuze overtuiging. Spiritualiteit in deze context is een reeks oefeningen die ons innerlijke zelf helpen cultiveren. In die zin is het volledig inclusief: iedereen kan dit werk doen. Een geweldige plek om te beginnen is door contemplatieve praktijken in je dagelijkse leven in te bouwen. Er zijn er zoveel; voor nu kun je beginnen met degene die ik hieronder heb geschetst.
Begin met het observeren van je gedachten en gedrag in je dagelijks leven. Hoe ga je om met je zwarte leeftijdsgenoten? Welke gedachten komen er in je op als je jonge zwarte mensen ziet samenkomen of wanneer je vriend je vertelt dat ze met een zwarte zijn begonnen? Erken je je voorrecht terwijl je door de wereld beweegt, en zo ja, op welke manier?
Start een reguliere journaalpraktijk
Als je aandacht begint te schenken aan je gedachten en gedrag, neem dan de tijd en schrijf ze op in een dagboek. Doe dit regelmatig en reserveer elke dag of week een vooraf bepaalde hoeveelheid tijd voor deze contemplatieve oefening. Onderzoek je eigen vooringenomenheid en erken waar je werk te doen hebt terwijl je door je antwoorden gaat. Doe het beter: spiritueel activisme voor vechten en genezen van blanke suprematie door Rachel Ricketts is een uitstekende bron om te combineren met journaling.
Hier zijn enkele reflectievragen om u op weg te helpen:
Begrijp ik echt dat we in een racistische samenleving leven en alle implicaties die dat heeft op Black folx? Zo niet, wat weerhoudt mij ervan dit feit onder ogen te zien?
Hoe heb ik mijn privilege de afgelopen weken zien verlopen?
Waar heb ik geprofiteerd van een systeem dat mij begunstigt en Black folx onderdrukt? Hoe kan ik mijn voorrecht gebruiken om verandering teweeg te brengen?
Wat betekent antiracistisch zijn voor mij, en begrijp ik dat het kosten met zich meebrengt? (: Als je antiracistisch bent, moet je opstaan en je mond opendoen - niet alleen op sociale media, maar ook in meer oncomfortabele situaties. Soms kan het nodig zijn dat u uw comfort opgeeft omwille van iemand anders.)
Laat je spirituele werk leiden tot externe actie
Zoals met alle contemplatieve praktijken, zal het, zodra je met dit werk begint, cruciaal zijn om het interne werk te verstevigen met externe acties. Echte transformatie vindt plaats wanneer we in praktijk brengen wat we hebben geleerd en ons hart en geest verbinden met onze dagelijkse praktijk.
Externe en systemische verandering is nodig - nodig - maar het kan niet de enige benadering zijn die we volgen. We kunnen het ongemak dat gepaard gaat met antiracistisch worden niet vermijden. En ik hoop dat, door middel van spirituele en contemplatieve praktijken, alle niet-Black folx zich zullen inzetten voor het interne werk dat nodig is om echte transformatie uiteindelijk in onze samenlevingen te laten verschijnen.
