Sisters zijn je ingebouwde vriendinnen.
Mijn zus is mijn beste vriendin. We hangen de hele tijd rond, vertellen elkaar onze diepste geheimen en wonen naast elkaar (geen grapje). Door de jaren heen zijn we veranderd en zijn we door oh zo veel fasen gegaan, waaronder aparte angstige adolescenten met volledig zwarte kleding, maar we hebben in elke fase een vriendschap onderhouden.
Dat wil niet zeggen dat we geen explosieve gevechten hebben gehad, want dat hebben we zeker. Sommigen van hen weerhielden ons ervan om maandenlang — ja, — aan één stuk door te praten. Desondanks zijn we er altijd in geslaagd om onze verschillen op te lossen en terug te stuiteren.
Hoewel ik weet dat ik enorm veel geluk heb om familie te zijn van mijn beste vriend, heb ik gemerkt dat mijn situatie niet zo gewoon is als ik dacht. Veel van mijn vriendinnen zijn niet bijzonder hecht met hun eigen zussen. Sommigen houden niet eens echt contact met hen. Dat gevoel ken ik ook.
Lisa, de eerder genoemde zus, is vier jaar jonger dan ik, maar ik heb nog een zus, Kelly, die zeven jaar jonger is dan ik. Ik hou zielsveel van Kelly en wou dat we dichterbij waren, maar ons leeftijdsverschil en onze afstand (ze is in Ohio, en Lisa en ik zijn in Californië) maken het soms moeilijk. Zolang ik me kan herinneren, was ze "de baby" in de familie. Toen ik naar de universiteit ging, was ze nog een kind. Maar nu zijn er geen excuses: we zijn twee volwassen volwassen vrouwen met een diep ingebouwde band die we niet zouden willen onderzoeken.
Het punt is dat het daadwerkelijke intentie en inspanning vereist, vooral als je 2000 mijl van elkaar verwijderd bent. Leuk vinden zusterschap cultiveren met vrienden, kost het werk om vriendschappen met zussen op te bouwen en te behouden. Hier zijn enkele eerste stappen om dit te benaderen:
1. Accepteer je zus als de persoon die ze nu is.
Het is gemakkelijk om je zus op een bepaalde manier in een hokje te stoppen. Net als Kelly, misschien was zij de baby in de familie. Je ziet haar als iemand die jonger is en tegen je opkijkt. Het is gemakkelijk om je zus te zien als de persoon die je van haar hebt gemaakt terwijl je opgroeit. Realiseer je dat ze, net als iedereen, in de loop van de tijd is gegroeid en veranderd, en een multidimensionaal persoon is met haar eigen unieke perspectieven en kijk op het leven. Dat zal altijd in beweging zijn, dus probeer haar te accepteren zoals ze is.
Lisa en ik hebben samen zoveel levensfasen doorgemaakt, zij aan zij gegroeid. Het is misschien incrementeel, maar terugkijkend zien we de veranderingen. Er was bijvoorbeeld een tijd dat ik het leuk vond om de hele tijd uit te gaan en te drinken. En toen had ze die fase. Nu zijn we allebei meer geaard. Met Kelly voelt het bijna alsof elke keer dat ik haar zie, ze een ander persoon is. Ik moet haar ontmoeten waar ze is, of dat nu een eerstejaarsstudent is met een heldere blik of een jonge volwassene die op het punt staat af te studeren en haar plek in de wereld te vinden. Ze heeft er een hekel aan als ik haar als het 'kleine zusje' behandel en haar algemene vragen stel als: 'Hoe gaat het met de lessen?' Dus ik probeer het echt met haar te houden en haar te behandelen zoals ik elke andere vriend zou behandelen.
2. Leer haar kennen door echte gesprekken te voeren.
Dit lijkt misschien voor de hand liggend, maar het is nuttig om eraan herinnerd te worden om diepere, zinvolle gesprekken te voeren. Het is vrij standaard dat Lisa en ik elkaar vragen over onze dagen en hoe het werk gaat. Soms sturen we grapjes en laten we het daarbij. We maken er een punt van om in te checken op de zwaardere dingen, zoals elkaars geestelijke gezondheid, relatie dynamiek met vrienden en partners, relaties met andere leden van onze familie, en zorgen en worstelt. En dan praten we erover en steunen we elkaar.
Als ik bij Kelly ben, proberen we activiteiten te doen die ze leuk vindt als katalysator voor een gesprek. Als we uit elkaar zijn, probeer ik haar regelmatig te sms'en. Ik begin met de algemene vragen ("Wat voor leuke dingen ben je aan het doen deze pauze?"), maar probeer dan echt de kleine details die ze noemt op te pikken en haar meer diepgaande vragen te stellen. Het is lastig om altijd direct te reageren omdat we nogal wat lange teksten tegelijk uitwisselen, maar ik loop altijd terug. Soms schrijf ik zelfs een herinnering aan mezelf in mijn planner om tijd te besteden aan het terugschrijven van haar. Het belangrijkste punt dat ik wil overbrengen, is dat ik er altijd voor haar ben om over alles te praten, zonder oordeel. Als ze zich open wil stellen, ben ik er om te luisteren.
3. Los uw meningsverschillen zo snel mogelijk op.
Zoals ik al zei, er was een periode dat Lisa en ik maanden zonder elkaar spraken. Het waren altijd pijnlijke tijden. Toen we vochten, werd het lelijk omdat het meestal gepaard ging met veel langdurige opgekropte frustratie. We hebben in de loop der jaren geleerd om beter en vaker te communiceren in plaats van alles in één keer uit te geven. Als we nu vechten, nemen we allebei verantwoordelijkheid voor onze daden en woorden en proberen we onze meningsverschillen snel op te lossen.
Kelly en ik hebben waarschijnlijk maar een paar keer in ons leven ruzie gehad of gevochten. Ik hoop dat zo te houden. Ze is een broer of zus die ik niet vaak zie, dus ik zou liever hebben dat we nooit afscheid nemen van gekwetste gevoelens aan een van onze kanten. Als we in de toekomst onenigheid krijgen, zie ik ons er zeker over praten en het zo snel mogelijk oplossen - of in ieder geval voordat we onze eigen weg gaan. Ik heb op de harde manier geleerd dat het leven kort is en wrok koesteren tegen dierbaren is geen productieve manier om het uit te geven.
4. Hang uit, hang uit, hang uit!
Je komt niet dichterbij als je geen tijd samen doorbrengt. Lisa en ik wilden een consistente manier om rond te hangen en bij te praten. Uiteindelijk ben ik van sportschool veranderd zodat ik een deel van haar kon zijn en trainingslessen bij haar kon volgen. Het is een leuke en consistente hechtingsactiviteit met gezonde voordelen. We proberen naar de bioscoop te gaan, te wandelen, uit te gaan om iets te drinken en te dineren bij speciale gelegenheden. Maar we zorgen er ook voor dat we tijd doorbrengen in een meer intieme setting, waar we gewoon kunnen relaxen en praten.
Kelly houdt van buitenlandse horrorfilms, bubbelthee, lezen en online gamen. Als ik bij haar ben, probeer ik activiteiten te doen die ze leuk vindt. Ik hou niet altijd van horrorfilms, maar ik zuig het op en kijk ze met haar. (Bedek ik mijn ogen de helft van de tijd? Reken maar.) Ik probeer haar ook uit haar comfortzone te krijgen door haar aan te moedigen dingen te doen die ze normaal niet zou doen, zoals naar de stad gaan voor een show of film.
Het komt erop neer dat het belangrijk is om over te brengen dat je er altijd voor je zus zult zijn. Dit is vooral nodig als het gaat om emotionele steun. Je zus accepteren, naar haar luisteren, spanningen oplossen en samen plezier hebben zijn allemaal de sleutels tot het onderhouden van een sterke en gezonde band. En terwijl je dit doet, heb je een levenslange partner-in-crime om bij te blijven, mee uit te gaan en alle overgangen van het leven mee te maken.
Op welke manieren blijven jij en je zus(sen) in de buurt? Laat hieronder een reactie achter!
