Definiowanie autonomii cielesnej
Autonomia cielesna to prawo do zarządzania własnym ciałem. W szczególności w przypadku kobiet, osób niebinarnych i trans oznacza to podejmowanie decyzji dotyczących własnego fizycznego „ja”. To także wolność zajmowania miejsca na świecie.
Niestety autonomia cielesna nie zawsze jest postrzegana jako prawo. W przypadku kobiet, ale zwłaszcza kobiet kolorowych i osób LGBTQ+, rządy i siły zewnętrzne nadal twierdzą, że nasze ciała istnieją na świecie.
Teraz, jak zawsze, musi to być temat do rozmowy. Nawet w 2021 r. autonomia cielesna i prawa reprodukcyjne są na pierwszym planie rozmów politycznych. Dla wielu z nas nadal żyjemy w świecie, który każe nam zmniejszać się zarówno pod względem rozmiaru, jak i dźwięku. Prawa oparte na ideologiach patriarchalnych nadal tłumią i rządzą innymi. Możemy walczyć poprzez protesty i głosy oraz edukację o prawach, które krzywdzą ciała na całym świecie. (Te organizacje są świetnym punktem wyjścia.)
Ale możemy też walczyć z zakorzenionymi w nas ideologiami. Zbyt długo wielu z nas uwewnętrzniało patriarchalne ideologie dotyczące naszych ciał i odczuwało późniejszy wstyd. Ale możemy praktykować autonomię, troszcząc się o nasze ciała i kochając je, oraz demontując te opresyjne narracje. Możemy uciszyć głosy, które mówią, że nasze ciała są istotne tylko wtedy, gdy istnieją w określonych ramach lub gdy istnieją, aby służyć i zadowalać innych. A dla tych z nas, którzy mają przywileje, możemy użyć naszych głosów, aby afirmować i wzmacniać ciała, które są bardziej narażone na doświadczanie przemocy, gdy występują w obronie własnego ciała.
Razem możemy stworzyć świat, w którym istnieje równość, sprawczość i autonomia cielesna dla wszystkich. Oto kilka sposobów na rozpoczęcie.
Narracja okresu
Wstyd menstruacyjny to problem, który nadal istnieje na całym świecie. Istnieje jawny wstyd – taki jak miesiączkujący – ludziom nie wolno siedzieć z innymi, iść do szkoły, a nawet dotknij jedzenia podczas ich okresów. Jest też mniej oczywisty wstyd doświadczany w kulturach zachodnich, rodzaj wstydu, który przejawia się w praktykach takich jak wsuwanie tamponów w rękawy koszuli i używanie przyjętych eufemizmów. Na przykład nazywanie okresu „Ciocia Flo” lub „ta pora miesiąca”.
Osoby miesiączkujące są uczone, że ich miesiączki są synonimem kobiecości. Ale jak mówi stara historia, uzyskanie okresu to zostanie członkiem ekskluzywnego klubu. Uczono nas, że miesiączka jest bramą do stania się kobietą. Takie myślenie jest problematyczne, ponieważ nie wszystkie kobiety cis mają miesiączki, a rozmowa dotycząca menstruacji staje się bardziej zniuansowana podczas rozmów ze społecznościami płciowymi i trans.
Ale jeśli nadal wierzymy w narrację, że miesiączka utożsamia kobiecość, a mimo to akceptujemy miesiączki jako problem, co to oznacza dla bycia kobietą? A co z menstruującymi osobami, które nie identyfikują się jako kobiety?
Obfite ilości produktów, które musimy kontrolować, ukrywać, a nawet kończyć nasz miesięczny cykl, traktuje miesiączkę jak problem do rozwiązania. Czego zatem dowiadujemy się o wartości naszych ciał?
Dobrą wiadomością jest to, że możemy odzyskać tę narrację. Możemy przestać używać menstruacji do definiowania kobiecości lub płci i zamiast tego celebrować nasze ciała bez względu na to, czy i jak pojawi się nasz okres. Możemy również odstygmatyzować miesiączkę, nazywając ją tym, czym jest. Możemy rzucać do łóżka pseudonimy i eufemizmy, obdarowując siebie i siebie nawzajem umiejętnością mówienia o naszych ciałach bez pieszczotliwych słów.
Jak odzyskać narrację okresu?
1. Usuń imiona zwierząt z okresu z naszego słownika. Ćwicz nazywanie naszego okresu dokładnie tym, czym jest.
2. Posługiwać się Aplikacja lub notatnik do logowania i poznawania naszych cykli. Obyśmy zwracali uwagę i świętowali, jak nasze ciała zmieniają się podczas menstruacji.
3. Zrób nasze badania, jeśli chodzi o tampony, podpaski i kubki. Wybierając produkty menstruacyjne, bierzemy pod uwagę środowisko i nasze zdrowie. Tu jest kilka organiczne marki tamponów oraz opcje kubków.
4. Pamiętaj, że nie wszystkie miesiączkujące ciała przeżyć regularny cykl. A osoby w okresie menopauzy i transpłciowe nie mają miesiączek. Bądźmy wrażliwi na uogólnienia i stereotypy dotyczące epok. To zwalczy wykluczenie i pomoże znormalizować rozmowy o nieregularnych cyklach.
5. Wspieraj organizacje działające na rzecz zwalczania wstydu okresowego, zarówno lokalnie, jak i za granicą. Zacząć od CIEŃ SIĘ,Cora, oraz Wskazówka.
Aby dowiedzieć się jeszcze więcej o odzyskiwaniu narracji z epoki, zalecamy przeczytanie Krew + Mleko.
Narracje o zdrowiu i urodzie
Społeczeństwo zachodnie mówi nam, że – ogólnie rzecz biorąc – piękni ludzie są wysocy i szczupli. Od najmłodszych lat uczymy się, że kobiety są kruche i powinny być mniejsze. Marki kosmetyczne mówią nam, że królują soczyste włosy i nieskazitelna skóra, a te wykrzywione obrazy informują nasze decyzje o tym, jak kochamy lub nienawidzimy nasze ciała. Aby to zrekompensować, ulegamy markom, które mówią nam, że musimy kupić więcej produktów lub przejść na dietę.
Ale nie musimy już wierzyć w te narracje. Po pierwsze, piękna i szczupła konstrukcja kobiety jest czymś stworzonym przez patriarchat, aby kształtować i kontrolować nasz wygląd. Wyklucza również ciała trans i niezgodne, dodatkowo zwracając uwagę na binarny. Podczas gdy branża zdrowia, dobrego samopoczucia i urody przyjmuje inkluzywne dobieranie rozmiarów i pozytywne wiadomości dla wszystkich płci, przed nami jeszcze długa droga.
Jak przepisać narracje o zdrowiu i urodzie?
1. Ucz się, jak działa ciało. Nie musimy wracać do szkoły, aby nauczyć się podstaw tego, jak i dlaczego ciała funkcjonują tak, jak funkcjonują. Książki, podcasty, a zajęcia online są doskonałymi zasobami do nauki o ciałach.
2. Istnieją alternatywy dla medycyny zachodniej i naturalne środki lecznicze Do naszej dyspozycji. Całkowicie w porządku jest wierzyć i znajdować wartość w zachodniej medycynie, jednocześnie przyjmując bardziej holistyczne podejście do naszego zdrowia.
3. Ćwicz słuchanie naszych ciał, podając im żywność, której potrzebują odżywienie i ogólne samopoczucie.
4. Włączać uważne rutyny przez cały nasz tydzień i praktykę rejestrowanie naszego snu. Są to techniki wzmacniające, które mogą pomóc nam lepiej dostroić się do tego, jak funkcjonuje nasze ciało.
5. Ćwicz zadawanie sobie pytania, dlaczego robimy to, co robimy dla piękna. Woskowanie, golenie Włosy na ciele, umierający szarości, obejmujące skazy — te praktyki kosmetyczne nie są z natury złe, ale warto je kwestionować. Powinniśmy wiedzieć, dlaczego decydujemy się robić te rzeczy i przyjmować tylko to, co daje nam pełnię i radość.
Uprzejma narracja
Według badania przeprowadzonego przez Uniwersytet Waterloo, Kanada, przepraszamy bardziej niż mężczyźni. Mówimy „przepraszam”, gdy przedstawiamy swoje opinie, gdy odpowiedź na SMS-a lub e-mail zajmuje zbyt dużo czasu, a nawet gdy ktoś inny ponosi winę. Inc. Czasopismo roszczenia dzieje się tak, ponieważ „mamy niższy próg zachowania, które stanowi przeprosiny”.
Podobnie brakuje kobiecych głosów akademicy oraz Polityka, a głosy marginalizowane są najmniej widoczne.
Ale te głosy mają znaczenie. Jednym ze sposobów, w jaki możemy praktykować autonomię, jest wypowiadanie się – dosłownie. Możemy odmówić uspokojenia naszej mowy, złagodzenia tonu lub ograniczenia emocji. Moc jest nasza do wzięcia. Głosy kobiet, osób niebinarnych i trans są niezbędne dla społeczeństwa. Pamiętaj tylko, że kobiety kolorowe i głosy LGBTQ+ są bardziej uciskane i bardziej narażone na przemoc z powodu mówienia i stosowania asertywnych taktyk komunikacyjnych. Dowiedz się więcej o tym, jak zostać tutaj sprzymierzeniec i intersekcjonalna feministka.
Wskazówki dotyczące potwierdzania mowy i mowy ciała
1. Możemy nauczyć się rozpoznawać, kiedy używamy słów wypełniających i kwalifikatory w naszej mowie, tekstach i e-mailach. Słowa takie jak „tylko” i „właściwie” osłabiają nasze zdania.
2. Możemy ćwiczyć wyrażanie naszej opinii i mówienie za siebie. Pamiętaj, że nie potrzebujemy pozwolenia na używanie naszych głosów ani zajmowanie miejsca.
3. Możemy również ćwiczyć asertywną i pewną mowę ciała. dr Carol Kinsey Goman, poleca trzymanie głowy wysoko i prosto, odciąganie ramion do tyłu i „uczenie się przerywania”, gdy nie mamy szansy na rozmowę.
