Vorig jaar begonnen mijn therapiesessies te voelen als een voortdurende carrouselrit: elk gesprek ging over dezelfde paar onderwerpen zonder ergens nieuw aan te komen. Ongeacht de invalshoek waarmee we begonnen, of hoeveel zelfbewustzijn ik ook in de discussie bracht, mijn worsteling met zelfkritiek bleef stagneren.
Ik besloot mijn problemen voor te leggen aan een lokale life coach, Catherine Andrews. Ik vertrouwde al lang op haar actiegerichte adviezen via haar nieuwsbrief en podcast, De zondagse fopspeen, en hoopte dat ze nieuwe energie kon injecteren in mijn oude patronen.
Nadat ik mijn aanvankelijke doel had geschetst om mijn innerlijke criticus aan te pakken, was ik verrast door de reactie van Andrews. Ze zei niets over het ontmantelen van mijn negatieve innerlijke stem. In plaats daarvan zei ze dat we zouden werken aan het herstellen van mijn relatie met mijn 'innerlijke kind'.
Ik was al een beetje bekend met het concept, voornamelijk van populaire online accounts van deskundigen op het gebied van geestelijke gezondheid zoals
In waarheid? Ik was nog niet helemaal klaar om te accepteren dat wanneer ik emotioneel getriggerd werd, het een van deze jongere delen zou kunnen zijn die een kinderwond uitspeelt. Ik wilde geloven dat present me verantwoordelijk is voor mijn gedrag en acties.
Maar we zijn allemaal de som van onze ervaringen, ook die uit het verleden. Vooral wanneer we in de loop van de tijd emoties en bijbehorende herinneringen hebben onderdrukt, kan het werk van het innerlijke kind ongelooflijk nuttig zijn bij het blootleggen, verwerken en helen van oude wonden. Het kan ons ook in staat stellen om vreugde en meer emotionele vrijheid in het heden terug te winnen.
Wat is het proces van innerlijk kindwerk?
Volgens Andrews is de basis van innerlijk kindwerk het opnieuw opbouwen van een vertrouwensrelatie met de innerlijk kind, wat vereist dat je ze benadert alsof ze een volledig gescheiden persoon zijn van je huidige zelf.
De stadia van het opnieuw opbouwen van deze relatie omvatten: de ontdekking van de leeftijd van je meest gewonde jongere zelf; het aanbieden van een veilige ruimte om hun emoties en pijn te valideren en te uiten; de neiging tot en validatie van die pijn; en ten slotte, het heropvoeden van het innerlijke kind door in hun innerlijke behoeften te voorzien.
Andrews legt uit dat velen van ons vastzitten in het herhalen van coping-mechanismen uit de kindertijd die ons ooit veilig hielden, maar die in de loop van de tijd onaangepast zijn geworden. Innerlijk kindwerk brengt ons terug naar de bron van oude wonden, zodat we onszelf kunnen 'repareren' en oude wonden kunnen helen.
Stel je voor dat een 11-jarig kind op school naar het schoolbord stapt en het antwoord volledig negeert, alleen om een leraar voor de klas met hen uit te lachen.
"Als je die ervaring van schaamte belichaamt, zullen je hersenen je tegen die ervaring willen beschermen door je te ontmoedigen nieuwe dingen te proberen om dat gevoel weer te vermijden", legt Andrews uit. "Misschien manifesteert dit beschermende gedrag zich als volwassene als perfectionisme, rigiditeit of nooit gezien willen worden om dingen onvolmaakt te doen. Innerlijk kindwerk zal je terugbrengen naar die jongere versie van jezelf om haar een stem te geven en de liefdevolle vriendelijkheid te bieden die een medelevende volwassene had moeten bieden.
De eerste stap is opmerken wanneer je innerlijke delen worden geactiveerd of getriggerd, zodat je als liefhebbende ouder kunt reageren, zegt Andrews. Vervolgens is het belangrijk om een veilige ruimte te creëren voor het innerlijke kind om zijn diepste gevoelens te uiten. Dit kan lijken op het innerlijke kind de ruimte geven om diepe angsten te delen om vergeten, verwaarloosd, ongehoord of weggeduwd te worden. Misschien willen ze zelfs uithalen, of juist helemaal stoppen.
Deze stap gaat minder over het intellectueel analyseren waarom het kind zich zo voelt en meer over het ontmoeten van je ervaring met niet-oordelend bewustzijn, legt dr. Barbara Grant uit, oprichter en ontwikkelingsspecialist Bij Nudge en wieg, een organisatie voor opvoedings- en ontwikkelingsondersteuning. De niet-oordelende reactie is de sleutel om het vertrouwen tussen jou en je jongere zelf te herstellen, en een manier te creëren om oude patronen te doorbreken.
Door ruimte te creëren om getuige te zijn van onze pijn en emoties uit het verleden, kunnen we erachter komen hoe we onszelf kunnen 'reparenten' en het innerlijke kind de liefde, zachte vriendelijkheid en zichtbaarheid kunnen geven die we eerder hebben gemist. Dr. Grosso, een expert op het gebied van geestelijke gezondheid van een vrouw die zich richt op het werk van het innerlijke kind, voegt eraan toe dat dit meer cultiveren medelevende en stevige "innerlijke ouder" helpt ons ook om grotere emotionele veerkracht en diepere connecties in het heden.
Innerlijk kinderwerk oefenen om innerlijk vertrouwen te herstellen
We begrijpen allemaal dat we meer zelfcompassie moeten hebben, maar het 'hoe' kan heel lastig zijn. Door sommige van mijn oude patronen te benaderen door de lens van innerlijk kinderwerk, kon ik eindelijk beter begrijpen waarom ik in bepaalde situaties worstel met zelfkritiek en ruimte scheppen voor meer zelfcompassie.
Als je zelf wilt beginnen met het herstellen van je relatie met je innerlijke kind, probeer dan een van deze aanbevolen oefeningen en technieken hieronder.
Merk op dat innerlijk kindwerk bijzonder pijnlijk kan zijn omdat je naar die oorspronkelijke bron van verwonding gaat. Hoewel je dit werk zelfstandig kunt doen, heb je soms een extra hand nodig om als anker te dienen om je tijdens het proces te aarden. Andrews merkt op dat het werk van het innerlijke kind overweldigend kan zijn om alleen mee te beginnen, vooral als er in het verleden sprake was van een aanzienlijk trauma of misbruik. vinden een therapeut, gids of coach kan u helpen de weg te verlichten terwijl u door de duisternis navigeert.
1. Identificeer je innerlijke kind.
Dr. Grosso raadt aan een lijst te maken van uw emoties, overtuigingen over uzelf en relaties, of de wereld, en manieren waarop u gewoonlijk emotionele pijn vermijdt.
Denk dan na: is er een patroon in wat deze dingen triggert? Waar heb je deze overtuigingen over jezelf en anderen geleerd?
Werk eraan om je de angsten, worstelingen en wensen te herinneren die je op die leeftijd had. Het kan zelfs nuttig zijn om een foto van je jongere zelf te zoeken ter inspiratie. Creëer een levendig beeld zodat je je innerlijke kind beter kunt leren kennen, koesteren en aan hun behoeften kunt voldoen.
2. Herstel je relatie.
Na het identificeren van je innerlijke kind en het creëren van een sterk beeld van hen, stelt Andrews voor om brieven te schrijven om de relatie te cultiveren. Begin met het schrijven van een brief aan je huidige zelf, je kind - laat de stem van je innerlijke kind vrijuit stromen de pagina, het delen van gekwetste of onvervulde behoeften die jarenlang zijn onderdrukt of achtergehouden (misschien tientallen jaren). Zorg ervoor dat je getuige bent van de ervaring met zoveel mogelijk objectiviteit en gebrek aan oordeel.
Vervolgens raadt Dr. Grosso aan om een brief te schrijven van je huidige zelf, die jongere versie van jou. Vertel ze wat ze op dat moment misschien nodig hadden om te horen en bied medeleven, begrip, bevestiging en veiligheid aan. Oefen compassie en beschouw jezelf als een verzorger of mentor voor je innerlijke kind.
Andrews stelt ook voor om een klein altaar te maken voor je innerlijke kind, zodat je voortdurend aan hun behoeften kunt worden herinnerd en in de relatie kunt blijven investeren. Dit altaar kan een foto van jezelf bevatten op die specifieke leeftijd, bloemen of een plant, kaarsen, kristallen en/of voorwerpen waar je van hield toen je jonger was, zoals een speciaal knuffeldier of speelgoed. Door deze fysieke ruimte te creëren, kun je jezelf helpen om continu verbinding te maken en voor je innerlijke kind te zorgen.
Onthoud gewoon: zoals bij elke andere relatie, zal je innerlijke kind niet je naaste vertrouweling worden en je van de ene op de andere dag vertrouwen. Ze willen misschien niet "zich voor je openstellen en [hun] diepste angsten meteen delen", legt Andrews uit.
3. Creëer vertrouwen door in te checken.
Terwijl je dit proces van relatieopbouw ondergaat, raadt Andrews aan om gedurende een maand of twee elke dag (of week) bij je innerlijke kind in te checken. Hoewel je misschien denkt dat dit werk snel gedaan kan worden, kun je jezelf afvragen, hoe lang zou het duren om een vertrouwensrelatie met een sceptisch kind op te bouwen?
Andrews oefent zelf elke ochtend om haar innerlijke kind gedag te zeggen op de pagina. Ze laat haar innerlijke kind haar behoeften uiten en schrijft dan terug (als haar volwassen zelf) om te vertellen hoe ze voor de behoeften of zorgen van het kind zal zorgen.
Ze zegt: “Innerlijk kindwerk gaat over het uitdrukken van een concreet plan in antwoord op je diepste behoeften. Hoe specifieker, hoe beter! Je bewijst hoe je voor jezelf kunt zorgen door je woorden, en dan verdien je dat vertrouwen elke dag met je daden.”
4. Druk jezelf uit.
Dr. Grosso suggereert dat het beoefenen van zelfexpressie en het loslaten van remmingen door middel van dans of yoga kan een heel krachtige oefening zijn om vertrouwen te herstellen, vooral als je een innerlijke kindschaamte hebt wond. Je kunt zien of je een innerlijke kindschaamte hebt als je routinematig gedachten hebt als: "Ik zou geen ruimte moeten innemen", "Het is verkeerd om mezelf uit te drukken" of "Ik ben van nature onwaardig."
Ze adviseert om een veilige plek te vinden om deze oefeningen te doen waar je niet gestoord wordt en waar het goed voelt om lawaai te maken. Je kunt het favoriete liedje van je innerlijke kind opzetten of muziek die je ondersteunt om meer van je ware zelf te zijn. Stem je dan af terwijl je danst of yoga beoefent op je de intuïtieve drang van het lichaam om te bewegen. Dr. Grosso merkt op dat je misschien emoties of fysieke sensaties opmerkt - sta jezelf toe om bij hen te blijven en er doorheen te gaan als het veilig genoeg aanvoelt. Door de beweging van je lichaam te respecteren, zal je innerlijke kind zich veiliger voelen om tevoorschijn te komen.
Wanneer we onze wonden uit het verleden gaan onderzoeken en genezen, kunnen we in het heden meer vooruitgang boeken en met meer authenticiteit en vertrouwen verschijnen. Doorgaan met de dialoog met en zorgen voor je innerlijke kind kan je niet alleen helpen om beter te zorgen voor jezelf, maar omarm ook de meest rommelige delen van je menselijkheid - wat vervolgens anderen aanmoedigt om de dezelfde.
Op welke manieren kun je je innerlijke kind wat liefde tonen? Ik zou graag horen hoe je innerlijke kind voor je opduikt en hoe je van plan bent om wat vertrouwen in de opmerkingen weer op te bouwen!
