Sta op en schitter?
Vóór COVID-19 werden onze dagen bepaald door plaatsen om naartoe te gaan en mensen om te zien. Zonder een van beide ervaren we een bijna omgekeerde agenda waar schema's achterhaald aanvoelen en vrije tijd overvloedig is. Maar zelfs met alle externe aanmoediging om onze losjes gevormde dagen te maximaliseren met zelfontdekking en zelfzorg, heb ik er niet voor gekozen om ultravroeg op te staan. In feite, vasthouden aan mijn gebruikelijke routine te midden van de stress heeft het onnatuurlijke normaliteit gebracht.
Toen ik een peuter was, "verloren" mijn ouders me (minstens) twee keer, en buiten hun schuld om. Ik was een tweejarige die volgens hen had geleerd uit bed te springen - ze gaven de wieg op - en op mijn voeten landen alsof ik een turnster was. Ik had een vroege neiging ontwikkeld om in het donker door het huis te dwalen, lang nadat werd aangenomen dat ik sliep.
Niet gehinderd door het feit dat ik geen van de lichtschakelaars kon bereiken, zou ik door ons huis kuieren - waarvoor precies, is nog steeds onbekend - en als ik eenmaal tevreden was met mijn doelloze zoektocht, zou ik een nieuwe plek vinden om mijn zich nog steeds ontwikkelende hoofd te laten rusten. Mijn ouders werden 's ochtends wakker en ontdekten dat hun baby, nou ja, weg was. Ik zat in onze woonkamer achter de bar; ja, een zware, vrijstaande homp hout die de drank van het huis bevatte. Of ik werd gevonden onder mijn bed, in de hoek, bedekt met stof en moest aan mijn benen naar buiten worden gesleept.
Mijn aanleg voor het duister heeft geduurd tot ver in de volwassenheid. Zelfs nu, als ik mijn vriend vraag om nog even bij me te blijven, lacht hij met een wankel en ongelovig hoofdschudden.
Maar mijn aangeboren affiniteit begint meer als een bron van schaamte te voelen dan als een ereteken. Terwijl het nastreven en uitvoeren van zelfzorg onze nieuwscycli en sociale media-feeds doordringt, zie ik vrienden en publieke figuren voor het werk naar de sportschool gaan. Foto's met tijdstempel van de zonsopgang bevolken Instagramverhalen. Ochtendroutines met meerdere stappen worden gedeeld als checklists.
circulerende artikelen deze gewoonten verder onderbouwen, waarbij wordt beschreven hoe succes op CEO-niveau vaak afhankelijk is van het wakker worden met (of vóór) de zon. Van Mark Wahlbergs dagelijkse routine van 2.30 uur, Business insider schreef als applaus: "Het heeft resultaten opgeleverd voor Wahlberg, die de best betaalde acteur van 2017 was."
Hoezeer ik ook probeer deze methoden na te bootsen, me in het donker aankleden om naar de sportschool te gaan of aan mijn bureau zitten om een lijst te maken van alles waar ik dankbaar voor ben, ik voel me als diezelfde peuter. Alsof ik gedwongen word te vechten tegen wat van nature komt. Ik heb uiteindelijk het gevoel dat mijn vroege uren hectisch zijn, niet minder. En daardoor voel ik me een mislukkeling.
"Zeer succesvolle mensen laten opscheppen over hun prachtige discipline kan zeer ontmoedigend zijn voor mensen die aan het begin van hun eigen reis staan", zegt loopbaancoach Carlota Zimmerman, J.D. "Het kan iemand doen denken: 'Nou, ik slaap graag uit... ben ik lui?' Als we onszelf vergelijken, is dat vrijwel meteen een ticket voor zelfhaat en spijt. Wat je ook probeert te doen, geef jezelf de toestemming om het op je eigen manier te doen, op je eigen voorwaarden.”
Vind wat voor jou werkt (nee, echt)
Mindset-coach Antoinette Beauchamp noemt deze benadering Intuïtieve Scheduling. Met deze methode kunt u uw dagen plannen op basis van taken die u het meeste gemak en plezier brengen.
"Om het simpel te zeggen, het draait allemaal om het maken van een kalender die voor je werkt, niet tegen je", zegt ze. "En het vermijden van een 'zou'-mentaliteit is cruciaal bij het vinden van [die] routines. Intuïtieve planning gaat hand in hand met begrijpen wat uw behoeften zijn, persoonlijk en professioneel. Als je moe bent, maak dan ruimte voor rust. Als je weet dat je vijf keer per dag moet eten, zorg er dan voor dat je altijd snacks bij de hand hebt. Als je weet dat je een burn-out krijgt van vergaderingen, plan ze dan verder uit elkaar.”
Wat voor mij werkt, is eerst mijn dagelijkse dingen af te ronden - werk, boodschappen, huishouden - zodat mijn avonden vrij zijn voor wat ik moet doen, namelijk in mijn zelfzorg leunen zonder een schema. In plaats van te proberen een strak regime van minuut tot minuut mediteren, dagboeken, sporten en meer voordat ik naar kantoor vertrek, word ik natuurlijk wakker, kies voor slechts één oefening en geniet van de rest later.
Door dit te doen, kan ik me meer bewust zijn op de momenten dat ik het het meest nodig heb. In plaats van dat mijn geest onwillekeurig afdwaalt tijdens een Savasana-ochtend, ben ik ontlast als ik 's avonds dezelfde pose doe omdat mijn taken al zijn gedaan. Door 's nachts op te schrijven waar ik dankbaar voor ben, houd ik die kostbare momenten van de dag in de gaten (en word ik meer aanwezig in het proces).
Als een vriendelijke herinnering zegt Beauchamp: "[Uw schema] kan elke dag anders zijn. Hoewel routine je kan helpen om consistentie in te stellen, stelt flexibiliteit je in staat om op één lijn te blijven met je aard. Door jezelf toestemming te geven om intuïtief te schakelen en met de stroom mee te gaan, geef je jezelf meer ruimte om motivatie te vinden, zelfvertrouwen te krijgen en je eigen versie van productiviteit te ontdekken.”
Vecht niet tegen je circadiane ritme
Ik ben geboren om 22:58 uur. Op Halloween, niet minder. Om eerlijk te zijn, ben ik verrast dat ik niet met een heksenhoed naar buiten kwam om het laatste uur van de vakantie te redden. Jarenlang heb ik dit beweerd als de reden voor mijn nachtbraker-zijn. En terwijl ik alleen heb gevonden één studie ter ondersteuning van mijn theorie, circadiaans ritme is bewezen om te beïnvloeden of u al dan niet een "ochtend" of "nacht" persoon bent.
De interne klokken van ons lichaam worden beïnvloed door factoren zoals genetica, geslacht, zonlicht en leeftijd, en ze kunnen functies reguleren, waaronder lichaamstemperatuur en de niveaus van hormonen in ons bloed. Ongeacht de variabelen bepaalt ons individuele circadiane ritme wanneer we het meest alert zijn en wanneer we het meest slaperig zijn. Leven in een verkeerde uitlijning met onze natuurlijke lichaamsklok kan een negatieve invloed hebben op onze gezondheid.
"Net als bij genetica waarbij mensen anders zijn gebouwd, geldt dit ook voor slaappatronen", zegt Dr. Giuseppe Aragona, huisarts en medisch adviseur. “Circadische ritmes spelen een rol, maar als alles verteld is, als een nachtbraker constant vecht tegen het natuurlijke instinct van zijn lichaam door elke keer vroeg wakker te worden, ochtend, zal dit een cumulatief nadelig effect hebben op hun gezondheid, bewustzijn, mentale capaciteit en, natuurlijk, hun vermogen om te slagen in hun functie."
Mijn neigingen omarmen in plaats van ze te bestrijden, voelt alsof ik een omweg maak uit een race waar ik geen deel van wilde uitmaken. Projecten en genoegens worden op een persoonlijke manier in balans gebracht, en daardoor heb ik veel minder last van de Midday Slump. Even wakker worden, kan het loslaten van een one-size-fits-all-aanpak voor ons allemaal bevrijdend zijn.
"Het is geen survival of the fittest", zegt Aragona. "Het is afstemmen en naar je lichaam luisteren om de beste prestaties neer te zetten."
